Zawgyi version
This part contains a little warning if you're not old enough,you shouldn't read it.
ၾကယ္သီးတစ္လံုးမွမ႐ွိေတာ့သည့္အက်ႌကိုဆုပ္ကိုင္ထားရင္းကားမွန္ဘက္ကိုအတင္းတိုးသြားသည့္ေကာင္ေလးကိုၾကည့္ရင္းစိတ္ေတြကပိုႂကြလာသည္။
"Park Jiminဒီဘက္ျပန္လာခဲ့စမ္း"
ေနရာကတစ္လက္မမ်ွမေရႊ႔ပဲေခါင္းကိုပဲအတင္းခါရမ္းေနေသာထိုသူေၾကာင့္စိတ္ကမ႐ွည္ေတာ့
သူပါကားေပၚတက္လိုက္ၿပီးတံခါးကိုေလာ့ခ်လိုက္သည္။
သူကားေပၚတက္လာတာကိုေတြ႔သည္ႏွင့္ထိုေကာင္ေလးကသူ႔ကိုရန္ျပဳလာျပန္သည္။
ေကာင္ေလး၏လက္ႏွစ္ဖက္ကိုအတင္းခ်ဴ ပ္ထားရသည္..အကယ္၍လြတ္မ်ားထြက္သြားခဲ့ရင္သူ႔မ်က္ႏွာသည္ဒီေကာင္ေလး၏လက္ခ်က္မ်ားေအာက္တြင္စုတ္ျပတ္သတ္သြားႏိုင္သည္။
ေကာင္ေလး၏အားကလည္းမေသးသည္မို႔နားရင္းကိုတစ္ခ်က္ပိတ္႐ိုက္လိုက္မိသည္..သူ႔လက္ခ်က္ေၾကာင့္အီသြားသည္ထင္သည္သူအေတာ္ၿငိမ္က်သြားသည္။
ေကာင္ေလးၿငိမ္က်သြားမွပိုးဟပ္ျဖဴ ေလးလိုျဖစ္ေနေသာခႏၶာကိုယ္ျဖဴ ျဖဴ ေလးကိုသူ႔ဘက္ကိုဆြဲယူလိုက္သည္။
သတိေတာ့မလစ္ေသးေပမဲ့မလႈပ္ႏိုင္ဘူးထင္သည္..သူ႔လက္ဆသူသိတာမို႔ဒီေကာင္ေလးေတာ္ေတာ္ႏွင့္ထႏိုင္မည္မဟုတ္မွန္းလည္းသိသည္။
အခုလက္႐ွိအေနအထားႀကီးကအဆင္မေျပသည္မို႔ေကာင္ေလးကိုကားဆိုဖာေပၚတြင္ပက္လက္တင္ထားလိုက္သည္...ကားထဲမွာမို႔က်ဥ္းက်ဥ္းၾကပ္ၾကပ္ႏွင့္သိပ္ေတာ့အဆင္မေျပ။
သူ႔ရဲ႕အေပၚကကုတ္အက်ႌကိုခြၽတ္လိုက္ၿပီးအထဲက႐ွပ္အက်ႌကိုပါၾကယ္သီးႏွစ္လံုးေလာက္ျဖဳတ္ၿပီးအက်ႌလက္ကိုပါတံေတာင္ဆစ္ထိေခါက္တင္ထားလိုက္သည္။
ၿပီးမွေကာင္ေလး၏အေပၚကအုပ္မိုးလိုက္ၿပီးနဖူးေပၚက်ေနေသာဆံပင္ေလးေတြကိုအသာသပ္တင္ေပးလိုက္သည္။