Glow in the Sky, My Captain (Scars of Pain Series #1)

Kabanata 27

Lumipas ang buwan ay naramdaman ko kung paano kahirap ang LDR lalo na magkaiba kami ng schedule ni Kylo o di kaya at pagod sya or ako. Pero naiintindihan ko naman.

Pero atleast ngayon umabot kami ng 1 year and 11 months. Hindi naman kami palaging nag uusap minsan lang kapag maluwag talaga ang schedule namin ay doon kami nag vivideo call.

"Dahlia, hinahanap ka ni Doc." Sabi sakin ng kasamahan ko sa med school.

"Ay sige wait punta na ko dun." Nagmamadali kong sabi at tumayo na ko.

Pumunta na ko kung nasaan si Doctor Gab tsaka ako kumatok.

"Doc bakit nyo po ako pinatawag?" Tanong ko sakanya.

"May isang batang inuubo ano ang pwedeng sintomas nun?" Bungad na tanong nya saakin.

"Dahil naparami po ng kain ng matatamis at hindi po umiinom ng tubig kaya nagka tonsil ang bata." Sagot ko naman sakanya at tumango sya sakin.

"Good. Samahan mo muna ako dahil marami akong pasyente ngayon." Sabi nya sakin kaya tumango nalang ako.

Nandito ako sa Pediatrician department dito kasi ako inassign ngayon and I am happy that I can explore in anything department.

Mabilis naman natapos ang oras ng pagpasok ko sa med school ngayon kaya pwede na agad kaming umuwi. Napapikit ako sa tagal ng pasok namin.

"Dahlia tara kain tayo?" Tanong sakin ni Emily sakin.

"Pass muna ako may gagawin po ako, girl." Nakangiti kong sabi sakanya.

"Oo nga pala Happy Anniversary sainyo ng jowa mo." Sabi nya sakin at ngumiti ako.

"Thank you. Sana kayo rin may jowa na." Pambibiro ko sakanya.

Takot kasi yan sa commitment namimiss ko tuloy sila Kyla. Mga takot din kasi yun sa commitment. Masaya kaya magkaroon ng jowa.

"Che. Lumayas ka sa harapan ko bago mandilim mata ko sayo." Pananakot nyang sabi at tumawa ako.

"Sige na bye. Ingat pag uwi." Pagpapaalam ko sakanya at kumaway pa ako.

Sumakay na rin ako sa jeep at umuwi sa apartment ko. Pagkarating ko sa bahay ay nagpalit na ko ng damit at kumain na muna tsaka ko tinignan kung online si Kylo sa Skype at sakto ay may green na bilog hudyat na online sya.

"Hi, love happy 1 year and 11 months!" Bati nya sakin at ngumiti ako sakanya.

"Happy 1 year and 11 months, love. Miss na kita." Malungkot kong sabi.

"Miss you. Kamusta araw mo ngayon?" Tanong nya sakin.

Kinwento ko naman mga nangyari ngayong araw ko. We are always like these when we are talking we always asked each other days and tinetreasure din talaga namin kung may pagkakataon na magkausap kami.

"Pwede bang dito ka nalang sa bulsa ko?" Tanong ko sakanya.

"Ayaw mo na talaga ako mawala love ang sweet naman ng baby ko." Pang aasar nyang sabi.

"Wag na lang pala dyan ka na salamat nalang sa lahat." Pikon kong sabi.

"Wag kang ganyan baka umuwi ako ng hindi oras gusto na kitang yakapin." Malambing nyang sabi sakin.

"Ako lang naman teddy bear mo." Sweet kong sabi sakanya.

"Syempre naman walang tatalo sa yakap mo ikaw pa ba malakas ka sakin." Natatawa nyang sabi sakin.

"Kakauwi mo lang?" Tanong ko sakanya.

"Kanina pa hinihintay nga kita tumawag. Kakauwi mo lang?" Curious nyang tanong sakin.

"Oo love sorry marami kasing pinagawa samin." Sabi ko sakanya.

"It's okay I know that it is not easy for the both of us." English nyang sabi.

"Thank you for always understanding. You know that it is not easy for us." Nakangiti kong sabi sakanya.

"Pareho lang naman tayong understanding lalo na ikaw kasi mas madalas akong nagiging busy kesa sayo." Sagot nya sakin at ngumiti sya.

"Syempre ikaw pa ba?" Nakangiti kong sabi sakanya at kumindat pa.

Eto yung gusto ko kay Kylo matured sya kapag hindi ko nasasagot calls nya or late ako he always understand me na alam nyang busy talaga.

Ganon din ako sakanya minsan nga ay nakakatulugan nya ang call namin pero hindi ko pinapatay.

"Love, antok ka na?" Tanong ko sakanya.

"No. I can talk to you pa later na ko mag ssleep." Sgot nya sakin at tumango.

We talk for a couple of minutes and hindi na napatay ni Kylo yung call kaya pinagmasdan ko nalang sya pagod lang siguro sya.

"Goodnight love. I love you." Huling sabi ko bago ako lamunin ng antok ko