#Unicode
အခန်း(၄၄) လူသတ်ဖို့ဓားငှားခြင်း
ဝူရှောင်းဝေက ဝယ်သူ၏ဖုန်းနံပါတ်ကို ပစ္စည်းပို့သူ၏စာရွက်ပေါ်မှာ တွေ့လိုက်သည်။ သူ့ကို ပစ္စည်းဝယ်ပေးတဲ့သူက ချီချန်းလားဆိုတာတော့ သူမသိချေ။ သူက ထိုဖုန်းနံပါတ်ကို ရိုက်နှိက်ကာ ခေါ်ဆိုလိုက်ပါ၏။
"ဟယ်လို"
အသံနိမ့်နိမ့်က တစ်ဖက်ကထွက်ပေါ်လာသည်။
ဝူရှောင်းဝေက စာလုံးတစ်ချို့စီက ပြောလိုက်သည်။
"တကယ်ပဲမင်းလား"
တစ်ဖက်ကနေ 'အင်း'ဆိုသည့်အသံထွက်လာသည်။
"ငါမင်းဆီကနေ ပိုက်ဆံချေးလို့ရမလား"
ချီချန်း: "ဘယ်လောက်ပဲ"
"၂၀၀၀၀...တကယ်လို့ မင်းမှာမရှိဘူးဆိုရင် မင်းချေးနိုင်သလောက်ပဲ ချေးလို့ရပါတယ်။ ငါမင်းကို မြန်နိုင်သမျှ မြန်မြန်လေးပြန်ဆပ်မှာပါ"
ချီချန်း: "အကောင့်?"
ဝူရှောင်းဝေ ရှော့ခ်လဲရသွားသလို အံ့သြသွားပါ၏။ ချီချန်းက သူ့ကို ပိုက်ဆံချေးလိမ့်မယ်လို့ မျှော်လင့်ထားသော်လည်း သူတောင်းဆိုတာကို ပျော်ရွှင်နေလိမ့်မည်ဟုတော့ မထင်ထားခဲ့ပေ။ ပိုက်ဆံနှင့်ပတ်သတ်လာရင် ချေးငှားသူက သူငယ်ချင်းဖြစ်နေရင်တော့ တကယ်ကိစ္စမရှိပါချေ။ တကယ်တမ်းကတော့ ယုံကြည်မှုနှင့် ခင်တွယ်မှုသာ လိုအပ်လေသည်။
"မင်းဘာလို့ပိုက်ဆံချေးချင်တာလဲ"
"ငါမြွေပေါက်တွေထပ်ဝယ်ချင်လို့လေ။ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ရက်က မြွေပျိုးထောင်ရေးခြံကို ငါထပ်မေးခဲ့တယ်။ ဘော့စ်ပြောတာကတော့ မြွေပေါက်တွေက ပြဿနာမရှိဘူးဆိုပဲ။ ဥတုရာသီကြောင့်တဲ့။ သူတို့မှာ နောက်ထပ်အသစ်ရောက်လာတဲ့ အိမ်မွေးမြွေပေါက်တွေလဲရှိတယ်တဲ့။ ပြီးတော့ အဲ့မြွေလေးတွေက ထူးကဲတဲ့ဘေဘီလေးတွေလေ။ ဟုတ်တယ်။ သားပေါက်ရာမှာ အခက်အခဲရှိတော့မှာမဟုတ်ဘူး။ စွန့်စားစရာလဲမလိုတော့ဘူး"
ဖုန်းက ပြတ်တောက်သွားလေပြီ။
ခေတ္တကြာပြီးနောက်တွင် ပိုက်ဆံကရောက်လာလေသည်။
ESTÁS LEYENDO
တန်ပြန်တိုက်စစ် || ဘာသာပြန် [BOOK-1]
RomanceOriginal Author_ Chai Jidan Book-1 (1~150) "ငါနင့်ကိုထားသွားတုန်းက ငါကရုပ်ဝါဒီသမားဖြစ်လို့မဟုတ်ပါဘူး။" "ငါသိတယ်။" "သူကငါ့ကိုမချစ်ဘူး။ ငါသူနဲ့ပြတ်ဆဲပြီးသွားပြီ။" "ငါသိတယ်။" "နင်သိနေခဲ့တယ်လား? နင်ငါ့ကိုအရမ်းစိုးရိမ်နေသေးတယ်ဆိုတာငါမသိခဲ့..." "ငါသိတာကဘာ...
![တန်ပြန်တိုက်စစ် || ဘာသာပြန် [BOOK-1]](https://img.wattpad.com/cover/239207414-64-k941325.jpg)