B me' minsung

10./Çözümlenemez./

Özet;

Fikrimi değiştirmeyeceğim. Bu yüzden beni kızdırmadan odana git Jisung."

Ona hayal kırıklığı ile bakarken hızlıca odama giderek kapımı kapatıp kendimi yüzüstü yatağıma bıraktım.

Ben okulumu değiştirmek istemiyordum. Hyunjin ile olan arkadaşlığımı seviyordum.

Minho ile olmak iyi geliyordu.

Neden yine istemediğim bir şeyi yapmaya zorlanıyordum?

--10.bölüm--

Ayaklarımı sürükleyerek okuluma doğru adımlıyordum. Daha doğrusu çok yakında eski okulum olacak okuluma.

Annem bir şeye karar verdiğinde ve özellikle de benimle ilgiliyse onu vazgeçirmek imkansızdı. Üzerimdeki otoritesini kullanmaktan hiç çekinmezdi.

Okulun girişine doğru adımladığımda gördüğüm hafif öğrenci kalabalığı ile duraksadığımda dün elimize verilen sınav kağıtlarının sıralama şeklinde duvara asıldığını anlamıştım. Okul yönetimi her seferinde yapardı bu gereksiz şeyi. Kim daha yüksek yaptı? , sonuncu kim oldu?, ilk beşte kim var?

Herkesin gözüne sokarcasına bu aptal listeyi asarlardı. Ve bu kez o listede birinci sırada olmadığımı biliyordum. Bilmeme rağmen ayaklarım insan kalabalığından görünmeyen listeye doğru adımlamaya başlamıştım dün gördüğüm ikinciliğimi doğrulamaya ihtiyaç duyarcasına.

Önümdeki bir kaç kişiyi aşıp sonunda listeye vardığımda parmağım ikinci sırada durmuştu.

2.Han Ji Sung

Adımı görmüştüm ama asıl buraya gelme nedenim beni kimin geçtiğini görmekti. Kimdi bunca sınavdır koruduğu birinciliği elimden alıp okulu bırakmama dolaylı yoldan sebep olan?

Parmağımı yavaşca ismimin üzerinden yukarıya doğru kaydırdığımda gördüğüm isim ile duraksayıp bir adım geri atmıştım. Gözlerim dudaklarım ile eş zamanlı hafifçe açılırken arkamdaki kişiler çekilmem için bana sesleniyordu.

Fakat gördüğüm isim beni ikinci olmamdan daha çok şaşırtmıştı.

1.Lee Min Ho

Birinci mi olmuştu? Ben ders çalışırken tek yaptığı sıraya kafasını koyup uyumak olan tek bir ders dahi dinlemeyen Minho mu birinci olmuştu?

Birinci olup dün beni ikinci olduğum için teselli mi etmişti?

Neden söylememişti bana dün?

Neden onun karşısında aptal gibi ağlarken açıklamamıştı?

Hızla arkamı dönüp okulun kapısından girdiğim gibi gözlerim dolu şekilde çıkarken kolumdan tutularak durdurulmuştum.

Beomgyu ile gözgöze gelirken tuttuğu kolumu elinden kurtararak konuştum;

"Gitmem lazım kusura bakma."

Tekrar kolumu tutarak beni umursamazcasına konuşmuştu;

"Önce sana ağlaman için bir yer bulalım. Benim için her halinle güzelsin ama başkaları bahçemizde bir maymun olduğunu sanabilir burada ağlarsan."

Dediği şeye istemsizce gülümseyecekken dudaklarımı birbirine bastırarak düz yüz ifademi korumuştum.

Bıkkın bir şekilde kolumu elinden kurtarıp konuşmuştum;

" Kendim yürüyebilirim."

Ellerini cebine sokup önümden yürürken arka bahçedeki ceviz ağacının altına oturmuş ve yanını pat patlamıştı.