Aptal: Gelmedin. (23.32)
Aptal: Biliyordum fakat içimdeki o umudu yok edememiştim.
Aptal: Gözlerim kitapta, kulağım senin sesindeydi.
Açelya: Üzgünüm.
Aptal: Biliyorum, üzülme.
Aptal: O kadar da kırılmadım :)
Açelya: Kırıldın.
Açelya: Ben olsam ben de kırılırdım.
Açelya: Ama o kadar cesur değilim, üzgünüm.
Aptal: Boşver şimdi bu konuyu ya
Açelya: Benden büyük olduğunu bilmiyordum :/
Aptal: Bir önemi var mı?
Aptal: Yaş yalnızca rakamlardan ibaret, her şey yürekte bitiyor.
Açelya: Sözelci olduğun fazlasıyla belli, ben böyle süslü laflar kuramam.
Açelya: Şey.. bir de, böyle konuşmasan?
Aptal: O niyeymiş?
Nasıl diyecektim böyle şeylere gelemediğimi, utandığımı? Nitekim içimden geçenleri duymuş gibi bir cümle yazdı.
Aptal: Utandın mı? :D
Aptal: Yaa kıyamam :D
Açelya: Yok be ne utanması.
Açelya: Uykum var, iyi geceler sana aptal.
Aptal: İyi geceler güzel Açelya, iyi geceler.
Aptal: Unutma, senden vazgeçmem.
Aptal: Ve rüyamda yine seni göreceğim, sen de beni gör.
Yüzünü hatırlayamasam bile bir şekilde görecektim. İkimiz de biliyorduk.
-
Çok fenayım a dostlar, Açelya yola geliyor gibi şükür hashtag'lerinizi alalım #şükür wpldpwk
