0534*******: Tam diyorum kafasını kaldıracak, bakacağım o ela gözlerine...
0534*******: Başını çeviriyorsun ve Benan'dan başka kimseyle ilgilenmiyorsun.
0534*******: Kaç zamandır yazdıklarıma da yanıt vermiyorsun, dinle beni bi.
(Görüldü.)
Bukre: "...
Bugün de doğum günüme özel iki bölüm atayım dedim slösmdncjc
Yorum ve oy sayısına göre yarın bölüm atabilirim ballar. Keyifli okumalar.
Bu arada yeni karakter giriyor kitaba...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
@iyemsarıer: Bir yolu var ama, o yol yokuş ☘️
215 Beğeni, 71 Yorum...
@benanpak: Of Bir de bisikletin olduğunu düşün...
@haletaskın: Kanka resimdeki yol düz?
@benanseyhan: @haletaskın +1
+30: keşke bi yüzünü de görsek
+45: Bu nasıl resim ya? Beyin lazım bence
@benanpak: +45 niye? Sana mı lazım?
@y.aliyosun: Demek benim kuzenimin suratına kapı çarpan kız sensin...
@iyemsarıer: @y.aliyosun dua etsin kafasına geçirmedim o kapıyı
***
"Ya anneanne, gelmesinler ne gerek var."
Milyonuncu kez aynı şeyi diyordum.
"Kızım deden gelin demiş, ayıp olur şimdi." Ve anneannem de milyonuncu kez aynı cevabı veriyordu.
Kapı çaldığında anneannemi boşverip gidip kapıyı açtım.
Kızlar sırtlarında çantalarla bir birlerini itekliyordu.
"Ya çekilsene kızım! Kilo almışsın geçemiyoruz da kapıdan."
"Sen kendine bak be!"
Küçük bir kargaşadan sonra içeri girebildiler sonunda. Buraya gelme nedenleri hafta sonunu birlikte geçirmek istememizdi. Ama Benan'ın en önemli gelme nedeni ise şu saçma kız isteme törenini görmekti.
Çantalarını odaya fırlatıp salona geçtiler. Hepsi sırayla anneanneme sarılırken dedem girince baş selamı verdiler.
Ama Benan yine rahat durmayıp anneannemin el emeği ile yaptığı süslere dokununca anneannem eline vurdu.
Onların bu haline gülerken kapının çalmasıyla kızlar heyecanla doğrulurken ben umursamazca anneannem ve dedemin arkasından gittim. Bir an önce istemediğimizi söyleseydik ve gitselerdi.
Anneannem kapıyı açtığında ben şalımın açılan iğnesini çaktırmadan düzeltmeye çalışıyordum. İğne resmen boğazımı delmişti.
En sonunda iğne ile mücadelem bitince kafamı kaldırıp gelenlere baktım ve o an büyük bir şok yaşadım, nefesim kesildi. Kalbime giren ağrıyla yüzüm buruştu.
Halit Amca ve Hanife teyze güler yüzle dedemlere bakıyorlardı. Arkalarında ise damadın anne babası olduğunu tahmin ettiğim kişiler vardı. Bu birinci şokumdu.
Diğer şokumu ise içeriye uzun boylu bir oğlanın ve Yusuf Taha'nın girmesiyle yaşadım.
"Kızlar ben çocuğun kafasını kesmeyi hayal ede ede başkalarında o kafayı görmeye başladım sanırım." dedi İyem gözlerini ovuşturarak. Benan kocaman gözlerle olayı takip ederken Hale elini anlına vurmuştu.
Bense hala şok içinde olduğum yerde dikiliyordum.
Hanife teyze anneannemden sonra karşıma dikildiğinde aniden bana sarılmasıyla ellerim beline dolandı, kendime gelmeye çalıştım. Sevdiğim insanları kırmadan nasıl bu işin içinden çıkabilirdim ki?
Benden sonra yanımdaki İyem'in karşısına geçti Hanife teyze ve beğeniyle süzdü. "Maşallah, ne güzelsin sen öyle. Adın ne senin kızım?"
İyem hafif çekimser bir ifadeyle "İyem." deyince Hanife teyze yanağını sıkıp diğer kızlarla da tanıştıktan sonra salona geçti. Bu sefer genç, kapalı bir kadınla selamlaştık ama kadının bakışları bir garipti. Bir İyem'e bir bana bakıyor birşeyi ölçmeye çalışıyordu sanki.
Belki de gelininin kim olduğunu bulmaya çalışıyordu. Bir müddet inceledikten sonra içeri geçti. Dedem ve diğerleri çoktan geçmişti zaten.
Ben hala olayın şokundayken kızlar beni kolumdan mutfağa çekiştirip kapıyı kapattılar. Eğer şimdi konuşmazlarsa çatlayacaklarını biliyordum.
"Kızım inanamıyorum! Hadi buna da tesadüf deyin!" diye sessizce bağırdı Benan.
İyem kafasını sallayıp "Valla ne yalan söyleyeyim, bu kadar tesadüf bana bile fazla." dedi. Hale ise yüzünde muzip bir gülümsemeyle bize bakıyordu.
"Kararından emin misin?"
Duraksadım. Acaba Yusuf Taha için mi gelmişlerdi yoksa yanındaki oğlan için mi?
Yusuf Taha için isteselerdi cevabım değişirmiydi?
Bunun cevabı net bir şekilde belliydi zaten, dile getirmeme gerek yoktu.
Bir salaklık yapıp kabul edebilme ihtimalim çok yüksekti.
Mutfağın kapısı aniden açılınca hepimiz sıçradık ve kızgın bir ifadeyle bize bakan anneanneme odaklandık.
"Napıyorsunuz siz burada fısır fısır? Ayıp oluyor geçin içeriye. Durum değerlendirmenizi sonra yaparsınız."
Bu güzel fırçadan sonra tıpış tıpış salona geçtik kızlarla. Kapı ağzındaki iki sandalyeye ben ve İyem otururken, anneannemin yanına da Benan ve Hale oturmuştu.
Yusuf Taha ve ismini bilmediğim oğlan yan yana oturuyorlardı gergin bir şekilde.
Halit amca manidar bir tebessümle başladı konuşmaya.
"Şimdi diyorsunuz ki, bunlar neden böyle aniden dayandılar kapımıza. Neden rahatsız ediyorlar bizi? İlk olarak bunun için özür dileriz."
Dedem kaşlarını çatarak "Ne diyorsun sen Halit, ne rahatsızlığı? Kaç yıllık dostuz biz." deyince Halit amcanın gülümsemesi büyüdü.
"Ben aslında az çok cevabı tahmin ediyorum Hamza ama nasipse artık bakacağız."
Gergince yerimde kıpırdandım. Ben nasıl yüzlerine bakarak verecektim ki cevabımı?
"Biliyorsun Hamza, seni çok severim. Herşeyden önce kardeşim gibisin sen benim. Torunun torunum, torunlarım torunundur. Biz sizden kız almak istemiyoruz, evlat almak istiyoruz."
Bu konuşma yüzümde bir tebessüme yol açmıştı ve İyem'de benim gibi gülümsemişti. Daha sonra içerinin sıcaklığından boğulmuş olacak ki "Ay piştim, ağzım da kurudu." dedi ve eline bir bardak alarak içine su koyup içmeye başladı.
"Lafı uzatmayayım, uzun lafın kısası, Allahın emri Peygamberimizin (sav) kavliyle..."
Derin bir nefes aldı ve torunlarına bakıp devam etti.
"Kızınız İyem'i oğlumuz Yunus Ali'ye istiyoruz."
"Ne!?"
Ağzından suyu püskürten İyem, o çocuk gibi "Ne!?" diye bağırmıştı şok içinde.
Salondaki herkes bir birini ilk defa görmüş gibi bakarken kalbimi hızlandıran bir olaya tanık oldum o an.
Yusuf Taha elinde tuttuğu bir peçeteyi avcunda sıkmış, yanındaki çocuğa zafer kazanmış bir edayla gülüyordu.
***
Niyeyse Yunus Ali'yi de çok seveceğinizi düşünüyorum smmdnxncjc
