Dear My Life...

23

"ပြောရမယ်ဆိုကွာ...ထမင်းဆိုတာက လူ့ခန္ဓာကိုယ်အတွက်ခွန်အားအဖြစ်စေဆုံးမဟုတ်လား။ ဒီလိုထမင်းဖြူဖြူကို ရောဂါကာကွယ်စေတဲ့အစိမ်းအရောင်ပန်းဂေါ်ဖီရယ် ဖြူဖြူနုနုမုန်လာရွက်ရယ် ကြက်ဥ၊ မုန်လာဥနီတို့နဲ့ရောကြော်ထား​တော့ ဘယ်လောက် အာဟာရရှိလိုက်မလဲ အစာအုပ်စုသုံးစုလုံးပါ​​နေတာကွာ။ ဒီသခွားသီးသုပ်​လေးကိုလည်းကြည့်ဦး...လုံးဝဝါးစရာမလိုအောင်ကိုလုပ်ထားတာ။ အဆင်သင့်ပဲ...ငါ့ရိပေါ်လေးက အရမ်းသိတတ်တာ​တွေ့လား"

"ဟင်း..."

အရှေ့ကပြောလည်းရမှာမဟုတ်တော့တဲ့ ရှောင်းကျန့်ကိုသူတို့ပြောမနေတော့ဘူး။
ပြုံးဖြီးရင်း သူ့ဟာသူတစ်​ယောက်တည်း​ပြော တစ်​ယောက်တည်းစား​နေတဲ့​ရှောင်းကျန့်ကထိန်းလို့မရ​တော့ပါဘူး။

ဟိုကထမင်းဘူးလေးတစ်ခါ​လောက်လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဒီမှာကြွားလို့မဆုံးတော့။

ကြွားတယ်ဆိုလို့ပါလာတဲ့ဟင်းကြည့်တော့လည်း အရွက်ကြော် နောက်ပြီးပုံဖမ်းလို့မရအောင် အရိုက်ခံအဖိခံထားရတဲ့ သခွားသီးသုပ်တဲ့။ စိတ်တွေလည်းလေပါတယ်။
ဘယ်လိုမှလည်းမငြင်းတတ်​တော့ပါဘူး။

"မင်းတို့လုံးဝလက်ဖျားခါသွားမယ်...အင်း...အရသာလေးကလေ ဘယ်လိုပြောရမလဲ...တကယ်အရသာရှိတယ်ဟ ထိထိမိမိရှိတာသိလား။ ဒါ့​​ကြောင့်အမြည်း​ကျွေးချင်ပေမဲ့ကွာ ငါ့ဟာနဲ့ငါ​တောင်မလောက်နေတာမို့ မကျွေးတော့ဘူး​နော်"

ကျိယန်နဲ့ကျိုးချန်တို့ကတော့ ခေါင်းတခါခါနှင့်သာ။ မ​​ကျွေးတာပဲကျေးဇူးတင်မိပါတယ်လို့ စိတ်ထဲကကြိတ်ပြောမိလိုက်ကြပါတယ်။

ရှောင်းကျန့်ကတော့ မဲ့ရွဲ့​နေတဲ့​ကောင်​တွေရဲ့မျက်နှာကို​ကြည့်ရင်း သူတို့ဘာ​တွေချဥ်​နေကြမလဲဆိုတာ​ခန့်မှန်းမိ​ပေမဲ့ ဘာကိုမှဂရုမစိုက်။ ​မနက်ကကောင်​လေးတစ်​ယောက်ထမင်းဘူးလေးကို 'ကျန့်ကောအတွက်'ဆိုပြီး လက်ထဲလာထည့်ပေးသွားတာကိုပဲမြင်​​ယောင်နေပါတယ်။

ဘယ်လို​တောင်ချစ်ဖို့​ကောင်းလိုက်သလဲ။ ရိ​ပေါ်ကသူ့ကိုဟင်းချက်​ကျွေးပါသတဲ့​လေ။ကျန့်​ကောကိုအိမ်ထမင်းအိမ်ဟင်းစား​စေချင်လို့ပါတဲ့​လေ။ ​ရှောင်းကျန့်မှာ ​ကြွေကျသွားရတာအခါခါပါပဲ။ ​ရှောင်းကျန့်အတွက်ရိ​ပေါ်လုပ်​ပေးတဲ့ပထမဆုံးထမင်းဘူး​လေးရယ်။