Herkes kötü yaşanmışlıklara ev sahipliği yapan bir hayata sahipti. Herkesi birbirinden ayıran şey; kötü yaşanmışlıklara karşı gösterdikleri tepkilerdi. Kimi bağırıp çağırır, kimi kendini dünyaya kapatır, kimisi de ağlayarak acısını içinden atmaya çalışırdı. Gece bambaşka bir şey yaptı: Tüm kötü yaşanmışlıklarının karşısına geçip gülümsedi. İçindeki umudu asla kaybetmedi, pes etmedi ve kendi kendini iyileştirdi. *Bu hikaye; renkleri tarafından terk edilenlere ithaf edilmiştir.
16 parts