Filed Up Feelings (Charity Series #2)

• Twenty Five •

Catalina Konan

°°°

"You went to Claudius’s office?"

Umawang ng bahagya ang labi ko nang makabalik at makapasok ako sa office. Naabutan kong nakaupo si Gavin sa sofa, may bakas ito ng pag-aalala. Mabilis na sumilay ang kaba sa dibdib ko.

Alam ko ang dahilan kung bakit ako kinakabahan sa tanong niya. Una, ay dahil sa halikan namin ni Sir Claudius. Pangalawa, napagtanto ko sa sarili ko na... mahal ko si Sir Claudius-- walang nagbago ro'n kahit kaunti. Sadyang niloko ko lamang ang sarili ko't pinaniwalang si Gavin ang mahal ko. Pangatlo, ayokong sabihin kay Gavin ang naganap at ang totoo kong nararamdaman dahil ayoko siyang saktan.

Pero ano ba naman 'tong sinasabi ko? Basically, right after our kiss, I know I'm hurting him already. He's just not yet aware.

Dumiretso ako sa lamesa ko at nag-ayos ng gamit, ramdam ko ang malakas na kabog sa dibdib ko, "U-Uhm... yeah. May pinaabot sa ‘kin si Hailey, e. Hindi ba siya dumaan dito para sabihin iyon?"

"Dumaan. But what took you so long?" pang-uusisa niya pa.

"May ginagawa kasi siya no’ng pumunta ako. H-Hindi n‘ya muna ako pinapasok dahil may kausap pa siya sa telepono. Kaya naghintay ako. Sorry, nainip ba kita?" nakangiti ko na lamang na tanong.

Umiling siya at tumayo para lumapit sa 'kin. Doon naman siya pumwesto ngayon sa upuang nasa harapan ng table ko, "It’s alright. Did... you talk about something?"

We did something...

Bigla kong naalala kung gaano kasarap humalik si Sir Claudius. Mainit at mapusok. Napahawak ako sa aking labi na parang inaalala ang malalambot niyang labi sa akin, hindi ako maka-move on. Hindi ako makapaniwalang gagawin niya sa akin 'yun... at natutuwa ang puso ko na ginawa niya sa 'kin 'yun nang walang alinlangan.

Naghiwalay lamang ang mga labi namin para huminga. Kagaya ko, naghahabol ng hininga si Sir Claudius habang nakasandal ang noo namin sa isa't-isa. Malamig dito sa kan'yang office, pero nakakaramdam ako ng init.

Pumikit siya. Naging malaya ang pagtitig ko sa kan'yang magandang mukha.

"C-Claudius..."

"Stay with me, Konan." bulong niya.

'Yung natutunaw kong puso para sa kan'ya, tuluyan nang bumigay. Hindi ko alam kung anong ibig niyang sabihin do'n pero parang hindi ko kayang tanongin 'yun. Nagagalak ako sa sinabi niya na naging dahilan ng pag-ngiti ko.

"I won’t get married. Not with Lauren," saad niya pa kaya hinawakan ko ang kamay niya at pinisil 'yun.

"I’m here. Are you upset? ‘Yun ba ang rason kung bakit hindi ka ma-contact ni Hailey no’ng nakaraan at kailan ka lang lumabas ng office?"

Dumilat siya at nilayo ang noo sa akin. Habang nakatitig siya sa 'kin, makikita ang munting pagkinang ng mga 'yun.

"The date of the marriage has been set."

Pakiramdam ko ay tumigil ang sistema ko sa aking narinig. Ano raw? Ibig sabihin ay tuloy na tuloy na ang kasal niya kay Lauren? Talagang pinagpilitan ito ng ama niya kahit hindi siya sang-ayon?

"I plan to keep my distance from everyone from now on until my father stops proposing absurd plans."

"Kaya si Hailey ang dumadalo sa meetings mo?"

Tumango naman siya, "Yes."

Mas tinitigan ko siyang maigi. He looks normal as usual, but something in his eyes made him looked unsteady. Perhaps it's because of that marriage. Hindi ko alam ang mararamdaman ko. Gusto ko siyang yakapin pero nawalan ako ng lakas ng loob. Ang dami nang eksenang pumapasok sa isip ko.