Filed Up Feelings (Charity Series #2)

• Seventeen •

Catalina Konan

°°°

We stopped again at the corner. The haunted house was so big and we ended up losing our way. Hindi ko na nga alam kung ilang minuto na kami naglalakad para makarating sa dulo, parang gusto ko na ngang magpanggap na umiiyak ng malakas para makakuha ng atensyon, e.

Kagat ang ibabang labi, mahigpit ang pagkakahawak ni Gavin sa mahabang walis-tingting na nakita namin. Mas naging malala ang pagpapawis niya kaysa sa 'kin.

Niyakap ko ang aking sarili at humakbang.

"Konan, let’s stay here for a while!" narinig kong singhal niya sa likod ko.

"I feel like I’m more braver now," sagot ko para lang mawala ang tensyon na nakikita ko sa kan'ya. Obviously, he's now real scared.

"Y-Yeah? That's good then. I said I’d protect you."

Naglakad ako at naramdaman ko namang sumunod siya sa 'kin. Kung titignan si Gavin, sa itsura niya ngayon, parang handa siyang humampas ng taong manggugulat sa amin. Hindi ko tuloy maiwasang mapangiti sa loob ko. Ako 'yung pinaka takot sa ganito pero kung umarte siya ngayon ay mas masahol pa sa 'kin.

We ended up at a fork of the path.

"Which way..."

"Neither way looks safe, Konan."

Parehas madilim ang dadaanan. Mas malakas at nakakakilabot na rin ang pagpapalit ng sound effects. Nanginginig 'yung tuhod ko pero hindi pwedeng ganito kami parehas ni Gavin. Ano na lang ang mangyayari sa 'min?!

Humugot ako ng malalim na hininga at hinawakan ang kamay niya. Let's do this!

I was about to drag him to the other side when I felt him stop and pulled me lightly, "We can stop and wait for another group coming through. There’s safety in numbers, right?"

Oo nga naman, Konan! 'Wag bida masyado! Isa ka ring nangangatog diyan!

I laughed sheepishly and leaned against the round table near us, "S-Sige na nga..."

"Uhm... Konan?"

"Mm?"

"T-There’s... something under the table."

"What?"

With trembling hands, he pointed at it, "I-I said there’s something under the table. A hand... there’s a bloody hand..."

My eyes widened. Gusto ko mang umalis at tumabi sa kan'ya pero nanigas na ang katawan ko. May clip akong nakita sa FB na may ganitong eksena at kapag gumalaw agad ako, baka bigla niya 'kong hatakin sa paa!

Aaaaaaaaahhhhhh! Please calm down, Catalina Konan! CALM DOWN!

Bigla ay hinatak ako ni Gavin sa kamay at pinapunta sa likuran niya. Swiftly, he whacked at the table with his broom. I was shookt, but not so long, we both scream in horror when the ghost under the table jumped out.

"H-Hoy, bawal ‘yang ginagawa mo! Sinisira mo ang props namin!" sigaw niya kay Gavin.

Lalo kami napaatras ni Gavin at sabay na napasigaw.

NAGSASALITA 'YUNG MULTO!

"Bitawan mo ‘yan! Hindi pwedeng manakit dito hoy!"

Akmang lalapitan niya kami nang maibagsak ni Gavin ang mahabang walis-tingting at hawakan ako sa kamay, "Run!"

"Hoy! Sinira n‘yo ‘yung props namin!"

Pero hindi na kami muling huminto at nag-abala pang tignan pabalik ang multo na 'yun. Dahil sa nangyaring 'yun at sa kakatakbo namin, hindi namin namalayan na nasa dulo na pala kami ng exit. Halos gusto kong magta-talon sa tuwa nang makakita na kami ng liwanag at maraming tao.