ရင္ခြင္ေဟာင္းေလးလွည့္ၾကည့္ပါ Ep-13
Zawgyi
ေက်ာင္းခန္းထဲတြင္ မုခ်န္းယီ ျပႆနာလာ႐ွာသြားေသာသတင္းက ခဏခ်င္းဆိုသလို စာသင္ေဆာင္တိုင္းတြင္ ပ်ံ႕ႏွံ႔လို႔ သြား၏။ ေက်ာင္းသား/ေက်ာင္းသူတိုင္းရဲ႕ ပါးစပ္ဖ်ားတြင္ ေ႐ွာင္က်န္႔၏အေၾကာင္းက ေရပန္းစားေနေတာ့သည္။
လက္တို႔ၿပီး ခပ္တိုးတိုး အတင္းေျပာသူေတြ႐ွိသလို တခ်ိဳ႕စာသင္ခန္းကပင္ မေယာင္မလည္ေလး လာၾကည့္သည့္သူေတြပင္ ႐ွိေနခဲ့၏။ ေ႐ွာင္က်န္႔ ေန႔ခင္းမုန္႔စားတန္းလႊတ္တာကိုပင္ စာသင္ခန္းအျပင္သို႔ မထြက္ရဲ။
အိမ္ကေန ဘာမွမစားလာသည္မို႔ ဗိုက္ထဲတြင္ တဂြီဂြီတဂြမ္ဂြမ္ ျမည္ေနသည့္တိုင္ေအာင္ အျပင္ကိုမထြက္ခ်င္သည့္စိတ္ေၾကာင့္ ထိုင္ခံုေလးတြင္သာ မလႈပ္မယွက္ ထိုင္ေနမိသည္။
"ေ႐ွာင္က်န္႔"
ေခၚသံေၾကာင့္ ေ႐ွာင္က်န္႔ လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ သူႏွင့္ ရြယ္တူေကာင္ကေလးတစ္ေယာက္။ ဒီစာသင္ခန္းထဲကပဲလားဆိုတာပင္ ေ႐ွာင္က်န္႔ မသိ။ စာသင္ခန္းထဲသို႔ မုခ်န္းယီေရာက္လာခဲ့ၿပီးေနာက္ အတန္းသူ/အတန္းသားေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာေတြကို သူမၾကည့္ရဲခဲ့ေပ။
ထို႔ေၾကာင့္ ေ႐ွာင္က်န္႔ သူဘယ္အခန္းကလည္းဆိုတာ မသိ။
"ငါက ဒီအခန္းကပဲေလ၊ ဟိုဘက္အျခမ္းက ေထာင့္စြန္းခံုမွာ ငါထိုင္တယ္၊ ငါ့နာမည္ ကုက်ားရန္"
"ဟုတ္...ဟုတ္ကဲ့"
"မင္း မုန္႔စားမသြားဘူးလား ေ႐ွာင္က်န္႔"
"ဟင္"
"ဟိုေလ မင္းကိုၾကည့္ရတာ ထမင္းခ်ိဳင့္လည္းမပါဘူး၊ မနက္ကတည္းက အဆာေျပ ထြက္စားတာလည္းမျမင္ဘူး၊ မင္း ဘာမွမစားဘူးလား ေ႐ွာင္က်န္႔"
"ဟင့္အင္း"
"ဟို...ဟိုေလ မင္း စိတ္ညစ္ေနလို႔ မစားတာလား"
သူ႔ေမးသံက အားနာပါးနာေလသံမ်ိဳးပင္။ ထူးထူးျခားျခား သူ႔ဆီ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မိတ္ဆက္လာၿပီး ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြျဖင့္ေမးေနသည့္ ကုက်ားရန္ဆိုသည့္ ေကာင္ကေလး။
![ရင်ခွင်ဟောင်းလေး လှည့်ကြည့်ပါ [Completed]](https://img.wattpad.com/cover/250867966-64-k825597.jpg)