KİMLİKSİZLER ŞEHRİ +18 (KİTAP OLDU )

BÖLÜM 15

İyi okumalar ❣️

Bazı büyük cesaretler büyük aptallıkları getirir peşinden...

Kırmızı gözler bana o kadar derin bakıyordu ki sanki benden duymak istediklerini gözlerimden gayet net bir şekilde okuyordu. Bu düşünce bile bedenimi kaskatı kesmiş hemen maviliklerimi cehennem ateşini andıran kırmızılıklardan kaçırmıştım.

Derin bir nefes verdim.

"Sana bir şey anlatmak istemiyorum."

Kısık bir şekilde söylesem de beni duyduğuna emindim. Büyük ellerini bir anda çenemde hissetmemle dudaklarımdan bir inleme çıkmıştı, tutuşunu daha hafifletip

"Ahsen sakladığın ne bilmiyorum, eğer istersem bunu rahat bir şekilde öğrenirim ama öğrenmek istemiyorum çünkü gözlerinde gördüğüm büyük kederi ve bu acıyı tanıyorum. O yüzden bekleyeceğim, sen bana gelip anlatana kadar, kollarıma sığınana kadar sabırlı olacağım, normalde sabırlı bir adam olmadığım halde sana sabredeceğim."

Elini çenemden bıraktığımda yanağımı elinin tersiyle okşayıp

"Biraz önce canını yaktıysam da özrümü kabul et, senin gibi camdan yapılmış gibi olan kıza nasıl hassas dokunmam gerektiğini bilmiyorum."

Ah Ahsen resmen eridik bittik, bu adam akıl sağlığımızı kötü etkileyecek, bak ben diyeyim sana kaç kurtar kendini.

"Gitmek istiyorum."

Yuh bu kadar çabuk mu?

O kadar dediği laflardan sonra bir anda ona bunu dememle şaşırmıştı. Kaşları derin bir şekilde çatılmıştı.

"Anlamadım."

Zebani'nin gerilen sesini duymuştum ama sadece sesi değil bedenide gerginleşmişti. Bir anda sanki gözümde daha kocaman olmuş ben de daha fazla küçülmüştüm. Bana doğru bir adım atınca bende bir adım geriye attım.

"Hey hey koca adam gelme öyle üzerime."

Beni duymayıp tekrardan üstüme üstüme adım atmaya başladığında ben de geriye adım atmıştım ama sırtım duvarla bir olunca gidecek bir yerim kalmamıştı.

"Sen biraz önce gideceğini mi söyledin bakayım?"

Şu an dip dibe olmuştuk. Başını bana doğru biraz daha eğdiğinde daha fazla ürkütücü olmuştu.

Ürkütücü mü? Resmen korkudan altımıza işeyeceğiz Ahsen ama sen hala o burnunu yukarıya dikip adamın gözlerinin içine bakıyorsun.

Lanet olsun ama haklıydı.

"E-evet Mehti'nin evine yani bizim evimize, ben artık orada yaşıyorum."

Gözlerini daha fazla kısıp

"Burada kalacaksın."

Gözlerim şok olmuş bir şekilde açılmıştı.

"Ne?"

"Burada kalacaksın Ahsen, Eczel hâlâ senin peşine düşebilir değil mi?"

Derin bir şekilde yutkunduğumda pencereden görünen sokağa baktım resmen ortalık kapkaranlıktı, bu şehir yüzünde saat kavramını unutmuştum.

"O-olsun yine de gideceğim."

Derin bir nefes aldı. Başını anladım der gibi sallayıp

"Anlıyorum sen bela istiyorsun ya da kaşınıyorsun."

Tamamen önümden çekilip yana kaydı, eliyle kapıyı gösterip

"Peki git bakalım, gecenin bu vakti sokaklarda başını belaya sokarsan bu kez kurtarmam hatta tam tersi zevkle izlerim."