BÖLÜM 28

10.7K 576 148
                                    


İyi okumalar ❣️

Ben mi çok yorulmuştum yoksa hayat mı bana karşı bu kadar acımasızdır?

Arkamı döndüğümde hasret kaldığım gözlerle karşı karşıya gelmiştim. Kudretli bedeni ve duruşu hala hatırladığım gibiydi.

"Sen git Mehti, gerisi ben de."

Bu kez şaşkın bakışlarımı Mehti'ye döndürmüştüm. Ne yani buraya beni bilerek mi getirmişti?

"Sen beni bilerek buraya getirdin, Zebani'nin geleceği bile bile tuzak mı kurdun?"

Mehti bana doğru yaklaştığında bir adım geriye gittim. Beni resmen kandırmıştı.

"A-Ahsen ben senin iyiliğin için..."

"Kes! Beni dediğin gibi aptal yerine koydun"

"Mehti hadi!"

Zebani'nin talimatıyla Mehti bana bakış atıp motosikletine binip gözden kaybolmuştu. Bir ay boyunca bana yaptığı gibi ben de ona yapıp görmemezliğe gelip kapana doğru yürümeye başladım. Bunca zaman beni aramamış sormamış insanla işim olmazdı.

Hadi ama Ahsen adam için yanıp tutuşuyorsun, utanmasan boynuna atlayacaksın bir de işim olmaz falan diyorsun, ya gerçekten komiksin.

Evet haklısın ama beni bunca zaman arayıp sormamız tüm bu isteklerimi geri plana atıyordu. Ne olursa olsun Onsuz geçirdiğim gecelerin hesabını sormayacağım anlamına gelmiyordu.

"Ahsen."

Arkamdan seslenen Zebani'yi duyumsamazlığa verip yürümeye devam ettim.

"Ahsen!"

Yine bana sesleniyordu, duymayacaktım umurumda değil. Değildi değil mi? Sonuçta o beni bırakıp gitmişti. Kolumda bir anda çekmesiyle yüz yüze gelmiştik, öfkeliydi ama kendini tutuyordu.

"Sana sesleniyorum."

Kolumu sert bir biçimde çekip

"Duyuyorum ama duymak istemiyorum!"

"Bana sesini yükseltme Ahsen!"

"YÜKSELTİYORUM VAR MI? BAK BAĞIRIYORUM!"

O kadar gür bir şekilde bağırmıştım ki boğazım parçalanacak gibi olmuştu ama öfkem daha fazla artıyordu.

"Yeter!"

Beni bir an da sırtına almasıyla tiz bir çığlık attım.

"İndir beni lanet herif, indir!"

Cevap olarak kalçama attığı şaplaktı. Hırsla yumruğumu sırtına geçirdiğimde acıyan yine benim elim olmuştu, adam resmen çelik bir zırh giyinmiş gibiydi.

"Senden nefret ediyorum duydun mu?"

Boş sokakta gür sesim yankılanıyordu ama bu lanet adamın umurunda değildi, resmen beni kandırmışlardı. Oraya gitmemem ve Jilet'le tekrardan karşılaşmamam için bana tuzak kurulmuştu, hem de en güvendiğim kişi Mehti tarafından bana ihanet etmişti.

"Duydum duydum meleğim."

"Bana meleğim deme!"

"Tamam demem meleğim."

Mehti, Ahsen'in pes etmemesinden dolayı Zebani'ye haber uçurmuştu. Normalde asla Ahsen ile ilgili hiçbir şeyi anlatmazken şimdi konu Ahsen'in hayatı olunca onun gözünden ne olacağını düşünmeden anlatmıştı.

Jilet'in inine giren hiçbir yabancı oradan çıkamazdı. Jilet bunu bildiği için Ahsen'i Kapan'a çağırmıştı.

Zebani ise olanı biteni duyar duymaz işini bırakıp Ahsen'in peşinden gelmişti. Herkesten her şeyden değerliydi bu kız onun için.

KİMLİKSİZLER ŞEHRİ +18 (KİTAP OLDU )Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz