Önünde durduğumuz dükkan yani yer bir restorant gibi bir yerdi. Bunu içeride duran masalardan anlamıştım ve içerde hiç pasta falan görmüyodum. Üvey anneme dönüp "bahsettiğin o yer burası mıydı?" diye hayal kırıklığına uğramış bir şekilde sordum. Bense kocaman bir pasta almayı bekliyordum. Ama hayat hayallerin ağzına etti. Neyse üvey annem bana cevap olarak "evet burası, beğenmedinmi?" diye sordu. Beğenmemiştim, hemde içerde kimse yokken daha da beğenmemiştim. Kırılmasın diye "yok ondan değil, sadece bir restorant yerine pastacı bekliyordum. Biraz hayal kırıklığına uğradım ama olsun, yine de güzelmiş" dedim. İnanmamış gibi duruyordu ve alaylı bir şekilde gülerek "bide içeri girince gör sen" dedi. Bu alaylı gülüş hiç hoşuma gitmemişti. Üstelik sinirlerimi de bozmuştu. Kafaya takmamaya çalışarak "o zaman hadi içeri girelim" dedim. Başıyla onayladı ve girişe doğru yöneldi. Bende arkasından onu takip ettim.
Kapıyı garson açtı içerdeki sıcak hava yüzüme vurdu ve ufak bir rahatlama hissi geldi. Biz içeri girince ordaki hoş koku acayip derecede hoşuma gitti. Dışardan çok acayip görnüyordu ama içi hiç de öyle değildi. Garson yanımıza gelip bişey isteyip istemediğimizi sordu. Üvey annem bana hiç sormadan garsona 2 kadeh şarap söyledi. Garson gittikten sonra üvey anneme hem şaşkın hemde tuhaf bir bakış attım. Bunu garipsediğimi anladı ve bana şöyle cevap verdi "bugün doğum günüm, lütfen beni biraz mutlu et" dedi. Başımla istemeden de olsa onu onayladım. Üzerindeki montu çıkardı ve oturduğu sandalyeye astı.
3-5 dk sonra garson yanımıza geldi. Siparişi bıraktı ve gözden kayboldu. İçerde kimsenin olmaması içimde korku uyandırmıştı. Korkumu belli etmeden şarabımdan bir yudum aldım. Tadı ekşi gelmişti, bu yüzden yüzüm ister istemez buruştu. Ne şarabıydı bu. Tadını hiç beğenmemiştim. Kadehi masaya geri koyup önüme baktım. Üvey annem bana bakıyodu. Duygularım biribirine karışmıştı.
Biraz rahatlamak için nefes alıp verdim. Kalbim hızlı atıyordu, biraz sakinleştirmeyi başarmıştım. Korkumu belli etmeden üvey anneme anlamaz bir şekilde "eeee" dedim. Yüzüme baktı kafasını eğdi ve gülmeye başladı. Hayır beni ne sanıyosun hiç korkmayan biri mi? Gülüşüne yine anlam veremedim.
...
Başını kaldırıp bana bakmaya devam etti. Gülmesi durmuştu, ama benim onun bir cin olduğuna dair şüphelerim başlamıştı. Kısık sesle "korkuyorum" dedim. Bunu duydu sanırım ve bu kadar korkmamamı söyledi. "korkmuyorum zaten" dedim ama inanmadı tabiiki. Arkamı yaslandım ve biraz rahatlamaya çalıştım. Bu akşam kendimi rahatlatmakla geçecekti sanırım. Yüzüne bakmaya devam ettim. Oda benim gözlerime bakmaya devam etti.
(yine en heyecanlı yerde bıraktım, biliyorum. Ama daha güzel bir senaryo yaratmaya çalışıyorum. Şimdi devamını da yazıcaktım ama aklımdaki senaryo pek içime yatmadı. Daha iyi bişeyler bulmaya çalılıyorum. Neyse yarın yine bölüm atıcam. Görüşürüzzz. Sizi seviyorummm💜❤️)
YOU ARE READING
Üvey Annem
Random"o lezbiyen kız" Benim hakkımda dediği bu şey çok ağırıma gitmişti. Ben ona karşı içimde bir sevgi beslerken onun beni tanımlamak için kullandığı bu kelime... İnsanların acıması yok.
