Detective senses

Chapter 3: I ce cream

Chapter 3: I ce cream

What in the world was that?!

I just got kissed by a stranger I just saved! Was he insane?!

"Avie, I'm definitely sorry. Sorry for my brother's rudeness" pagpapaumanhin ni Nathan at sinamaan niya pa ng tingin ang kanyang kapatid. "Heiji! Say sorry to her!" inis na utos niya pa.

Parang may mali? Bakit parang si Nathan pa ang mas kuya kesa sa kapatid niya?

Napakamot naman sa ulo ang kapatid niya. "S-Sorry. I was just fascinated by your beauty and I saw you twice on one of my dreams"

Kumunot naman ang aking no dahil sa sinabi niya. "Huh?"

"I saw that you saved me. And I also saw there that mother died. So, did she really die?" he asked.

Napabuntong hininga naman si Nathan. "Yes. 2 years ago, mother died" malungkot na sabi ni Nathan.

Napatango naman ang kanyang kapatid. "I knew that a day would come where she'd get killed" He sadly said. "Well, let's change the topic!" bigla namang nagbago ang mood dito. Tumingin sa akin ang kapatid ni Nathan at ngumiti. "I'm Heiji Baesa. How about you?"

"Aviela Hermalia Fernandez" I simply answered. 

"What a long name. Can I call you honey?"

"What the hell?!"

"Heiji!" saway ni Nathan. Teka, pansin ko lang na hindi siya nagku-kuya ah?

"Nathan? Bakit hindi ka nagkukuya?" I asked.

Napakamot naman siya sa kanyang batok. "He's just one year older than me at nasanay rin kasi ako na hindi nagkukuya" he explained.

Then his mood changed as he fixed his gaze to his brother. "Heiji, Avie here, has a boyfriend already. So don't be rude!"

Napailing iling na lang ako at kinuha ang aking cellphone nang magvibrate ito.

Jenny's calling. Bakit kaya? ["Hello? Jenny?"]

["Avie? Sorry to disturb you pero may nawawala kasing bata"]

Ibinaba ko na ang tawag at nagpaalam na sa dalawa. 

*****

Hinihingal na nakarating ako sa faculty room at doon ay naabutan ko si Chris na tinatanong na ang suspects.

Lumapit ako kay Ian na nakatingin sa cellphone at nakitingin na rin ako.

"Iyan ba yung nawawalang bata?" tanong ko. He nodded.

"Kailan kinuha yang picture?" tanong ko muli. 

"Kanina lang" maikling sagot ni Ian. 

Ang cute nung bata. Lalaki siya and maybe he's 7 or 8 years old. Nakauniform siya sa picture at nakabagpack pa. Meron rin siyang relo at may hawak pa siyang maliit na papel at ballpen. Napansin ko rin na may anime cover iyong maliit na notebook. 

Kung hindi ako nagkakamali ay iyon si detective conan.

Lumapit naman ako kay Chris at nakinig sa mga dahilan ng suspects. Merong dalawang suspect. Parehong guro.

Ang unang guro ay si sir Cedric na siyang incharge sa computer lab, at ang ikalawa naman ay si sir Joy na siyang incharge sa Music room, and art room.

"Lumapit siya sa akin kanina at tinanong ako kung anong oras na" paliwanag ni Sir Joy.

Sunod naman na nagpaliwanag ay si sir Cedric. "Lumapit siya sa akin kanina para ipasa ang pinagawa kong activity kanina since wala munang lesson"

Tumango naman si Chris sa kanila at lumapit naman sa isang babae. Siya ang kapatid nung batang nawawala. 

May ibinigay na papel iyong babae kay Chris. Maliit lang iyon at malamang may nakasulat doon kaya't lumapit ako sa kanila at binasa rin ang nakasulat doon. 

Ito ang nakasulat sa papel na yon: I ce cream

I saw Chris smirked so probably he just solved the case. Pero ang bilis naman yata?

"Case solved" Chris coldly said at humarap sa lahat. 

"Follow me to the music room" he said at nauna ng lumabas.

Sumunod naman kaming lahat sa kanya.

Nakalock ang music room kaya't sinusian iyon ni Sir Joy. 

Pumasok naman kami sa loob at wala naman akong kakaibang nakita.

Maliban na lang pala sa isang malaking speaker na may lock at nakatalikod ito sa amin dahil nakaharap ito sa bukas na bintana. 

Lumapit ako doon at dito ko napansin na may maliliit pang papel na nasa sahig. Lahat iyon ay may sulat rin na katulad doon sa papel na ibinigay nung babae kay Chris.

'Could it be?'

"Sir Joy, you made a mistake earlier. You were obviously lying" seryosong saad ni Chris.

"Huh?" naguguluhang tanong ni Sir Joy. "What do you mean?"

"Nagpicture ang bata kanina lang rin at sa picture na to ay makikita mo na may suot suot siyang relo. So why would he ask for the time if he has a watch?" Chris asked.

Kitang kita ko naman kung paano mamuo ang pawis ni Sir Joy sa kanyang noo.

"Sa tinaguan mo rin ng bata ay nagkaroon ka ng pagkakamali" sabi naman ni Ian.

Alam ko kung ano na ang nangyari dahil sa nagdeduce na rin ako sa utak ko pero parang hindi ko yata kakayaning magsalita. 

Ewan ko ba pero parang bumabaliktad yata sikmura ko? Parang nanghihina nga rin ako.

"You made a mistake dahil nakalimutan mong nakaharap ang malaking speaker na to sa bukas na bintana. Knowing na ang speaker na to ay isang props lamang at may space pa na pwedeng malusutan ng papel" dugtong pa ni Ian.

"The kid was fond of detective stuffs that he himself even knew how to send code or he even knew what to do. He wrote 'I ce cream' on the paper which would also mean 'I scream'. Now, open this fake speaker and release the kid" nakakatakot na utos ni Chris. 

Hindi naman nakakibo si sir Joy.

'I ce cream = I scream dahil ang salitang ito ay maaari mong marinig sa tuwing binibigkas ang salitang ice cream. Also, paano na laman na nasa music room? Simple... If I ce cream is equals to I scream, scream is equals to loud sounds, then the questions would be 'why are you screaming and what could be the thing that can scream or produce loud sounds?' Screaming because he's asking for help. and the music room is where the huge speakers are and sir Joy is also incharge in the arts room, kung saan nakuha niya ang malaking props na speaker-like.'

At dahil hindi pa gumagalaw si Sir Joy ay inagaw tuloy ni Sir Cedric sa kanya ang susi at ipinasa iyon kay Chris na siyang nagbukas sa lock.

Nang mabukas na niya ang lock ay agad na binuhat niya ang bata papalabas sa loob ng speaker.

Ian sighed. "You were planning to abduct the child sir. And that is a crime"