An Eloquent Love | completed

39(Festival)

Sorry kung ang bagal ko mag ud huhuhu,marami ring ginagawa sa school at nakastress magsagot sa true lang ha HAHAHAHAHAHAH.Hindi naman ganon kababa ang grade ko ngayong grading pero kailangan ko paring habulin yung grade ko sa math,yon lang talaga ang mababa kong grade kase the rest naman okay na 'ko.Pero natatangi talaga yon HAHAHAHAHAHAHA.

Nonsense overload.Wala naman akong masyadong iaannounce pero gusto ko paring mag salita hahahahahaha.Btw,thankyouuu for the lots of support for my story and for me narin!lahat yon appreciated ko,mula pinakamaliit hanggang pinakamalaking suporta.Mahal ko kayo at kitakits sa upcoming stories ko.♡

Hope to enjoy your reading godbless!♡

••••

LIANA'S POV.

Kagaya kahapon ay mabilis lang rin natapos ang contest.Ngayon naman ay papunta na ako sa parking lot para umuwi.Hindi ko kasama ngayon si Elinia dahil saktong may kailangan s'yang gawin sakanila.

Mag isa lamang akong naglalakad at binibilisan kona rin dahil may gagawin pa ako mamaya sa amin.May bigla namang nag-psst sa'kin kaya napatigil ako at napalingon sa paligid.

Wala namang bakas ng kahit sino ang aking nakita,akala ko pa nga ay si Harry dahil mahilig ako nong biruin o takutin.Nang makita kong walang katao tao sa aking paligid at tanging kaluskong lamang ng kung sino ang aking nadidinig ay mas lalo kopang binilisan ang paglalakad.

Nagmadali pa ako sa paglalakaf upang hindi na ako masundan ng kung sino mang-iyon.
Dahil natatakot ako!nakakatakot kaya,pati mag-sa lang ako rito at medyo ilang pang lakad ang gagawin ko upang makarating ako sa aking sadakyan.

Isang mainit napalad naman ang nagoatigil sa'kin at sa sobrang takot ko ay napasigaw ako kahit hindi kopa nalalaman kung sino ito.

"WAAHHH!WAG PO AKO!MADAMI PA PO AKONG PANGARAP-," natatakot kopang sigaw rito.Bigla namang may tumawang malakas aking sa aking unahan kaya naman napabaling ang ulo ko rito para tignan kung sino ba ito.

"Ezekiel?" patanong kopang sabi dahil s'ya pala ito.Tinakot pa n'ya ako.

Tumigil naman s'ya sa pagtawa at nagbaba ng tingin sa'kin.

"Sorry kung natakot kita Felli," kahit tumigil ito sa pagtawa ay natatawa parin ang kan'yang boses.

Huminga naman ako ng malalim at pinilit na ngumiti kahit may takot at kaba parin akong nararamdaman.

"Hindi kaba sasabay sa'kin?" tumataas pa ang kilay na tanong nito sa'kin.Ako naman ay  agaran na tumango.

"Ah hindi na,may gagawin rin ako eh." bakit ba lagi akong nahihiya sakan'ya?wala namang nakakahiya.

Napakamot naman s'ya sakan'yang batok sabay nguso animo nag-iisip ng maari pang itanong sa'kin.

Bigla naman s'yang napa snap at ang mata nito ay nanlalaki pa ako naman ay nagulat sakan'yang mukha.

"Eh kung tulungan nalang kaya kita?!" tanong pa nito.

"Eh-." hindi ko naman natuloy ang aking sasabihin dahil agaran n'ya akong pinigilan sa pagsasalita.

Walang manners to ah.

Joke.

"E-eh ano bang gagawin mo?" utal pa nitong tanong sa una.

Ano nga bang gagawin ko?sa pagkakatanda ko ay tapos naman na ang lahat ng gagawin ko at wala narin naman kong aayusin o tatapusin man,pati bakit nga rin pala ako nagmamadali sa paglalakad kung sa gayon na wala rin naman pala akong gagawin pagdating ko?aish ang gulo ng buhay ko talaga.