One and Only || yoonmin💔 ✅

| 44ο |

2 ημέρες μετά

Jimin

Ο Namjoon είναι εδώ και δύο μέρες με τον Seokjin στο ξενοδοχείο. Έχουν κλείσει τα εισιτήρια τους και ετοιμάζονται να φύγουν.
Τους ζηλεύω λίγο. Θα ήθελα κ εγώ να φύγω από αυτό το χωριό. Όχι μόνος μου φυσικά, αλλά μαζί με τον Yoongi. Είναι όμορφο και ήσυχο μέρος, αλλά το αισθάνομαι σαν φυλακή. Προτιμώ τη πολυκοσμία και τη φασαρία της πόλης. Μου αρέσει να βρίσκομαι ανάμεσα σε αγνώστους...νιώθω πιο ελεύθερος. Εδώ όλοι γρήγορα μαθαίνουν ποιος είσαι και γνωρίζουν κάθε τι που κάνεις...

Θα ήθελα πολύ να τρέξω κάπου μακριά με τον Yoongi, όμως δεν είναι δεδομένο πως θα είναι μαζί μου ακόμα και τώρα. Μπορεί να θελήσει να είναι μόνος... αυτό φοβάμαι.

Περίμενα να έχει επικοινωνήσει μαζί μου μέχρι τώρα. Δεν το έκανε όμως. Δεν θέλησε να με ενημερώσει για το χωρισμό τους.
Πιθανότατα να νομίζει πως ήδη έχω φύγει από το χωριό και από τη χώρα.

Μην αντέχοντας άλλο αυτή την αναμονή αποφάσισα να πάω σπίτι του να τον βρω.

.
.

Χτυπούσα το κουδούνι για αρκετή ώρα, όμως δεν μου άνοιγε. Με έκανε να ανησυχώ περισσότερο. Ο Seokjin πριν φύγει από το σπίτι μου, μου έδωσε τα κλειδιά του. Δεν είχα σκοπό να τα χρησιμοποιήσω, όμως κατά κάποιο τρόπο αναγκάστηκα.

Ξεκλείδωσα τη πόρτα και ήρθα αντιμέτωπος με το απόλυτο σκοτάδι.
Είχε κλειστά τα πάντα, να μην μπαίνει από πουθενά φως.

Άνοιξα μια λάμπα που βρήκα κοντά και τον είδα να κάθεται στο πάτωμα στηρίζοντας τη πλάτη του στον τοίχο.

Κατάλαβε πως κάποιος μπήκε στο σπίτι και γύρισε να κοιτάξει προς το μέρος μου,

Ήταν σε τραγική κατάσταση. Άυπνος και με μαύρους κύκλους.

Στο χέρι του κρατούσε ένα μπουκάλι με αλκοόλ.

Υ: Jimin;

Τον πλησίασα και γονάτισα κοντά του.

Υ: Γιατί είσαι ακόμα εδώ; Δεν έφυγες;

JM: Δεν ήθελα. Δεν μπορούσα.

Ήταν σαν είχε περάσει ταλαιπωρία εβδομάδων. Ακόμα και η φωνή του ήταν αδύναμη.

Υ: Θα μείνεις δηλαδή;

JM: Θα μείνω δίπλα σου για πάντα.