One and Only || yoonmin💔 ✅

| 5ο |

*Το βράδυ της γνωριμίας Yoongi - Seokjin*

Yoongi

Είχε νυχτώσει και καθόμουν στο άθλιο καροτσάκι μου. Ήμουν δίπλα στο παράθυρο και κοιτούσα τον ουρανό.

Εκείνη την ώρα ο Jimin βρισκόταν στο αεροπλάνο.

Όσο περνούσε η ώρα τόσο πιο πολύ πονούσα. Σκεφτόμουν πως δεν θα τον ξαναδώ.
Έψαχνα να βρω τη δύναμη να μην λυγίσω, να μην του φωνάξω να γυρίσει πίσω.
Μακριά μου θα ζήσει καλύτερα.
Μακριά μου θα ευτυχίσει.
Μακριά μου δεν θα έχει βάσανα και αγωνίες.
Μακριά μου θα κάνει όλα αυτά που επιθυμεί.
Μακριά μου θα πραγματοποιήσει να όνειρα του.

Αυτά σκεφτόμουν για να κρατηθώ.

Αποφάσισα να ανέβω στην ταράτσα του νοσοκομείου να πάρω λίγο αέρα. Η μητέρα μου κοιμόταν. Στο διάδρομο του νοσοκομείου δεν με σταμάτησε κανείς. Μπήκα στο ασανσέρ και ανέβηκα στον υψηλότερο όροφο χωρίς να αναρωτηθεί κανείς που πάω και γιατί. Σαν να ήμουν αόρατος...μακάρι και πραγματικά να ήμουν.

Μόλις ένιωσα τον αέρα πάνω μου πήρα μια μεγάλη ανάσα. Κοίταξα τον καθαρό ουρανό και ευχήθηκα να γίνει κάτι και να χαθώ από αυτόν τον κόσμο.

Προχώρησα λίγο και είδα στην άκρη να στέκεται ένας άντρας. Έμοιαζε έτοιμος να πέσει στο κενό.

Πλησίασα λίγο πιο κοντά του.

Υ: Υποσχέθηκα στη μητέρα μου να μην αυτοκτονήσω αλλιώς θα ερχόμουν και εγώ να πέσουμε μαζί. 

Γύρισε πανικόβλητος το κεφάλι του. Με την απότομη κίνηση του, φοβήθηκα πως θα πέσει.
Με κοίταξε. Το πρόσωπο του από τη μια πλευρά ήταν χτυπημένο...Μπορούσα να διακρίνω όμως πως ήταν ίσως ο πιο όμορφος άντρας που έχω δει στη ζωή μου.

SJ: Δεν θα μου αλλάξεις γνώμη. Θα πέσω.

Υ: Σε καταλαβαίνω. Θα πρέπει να πονάς πολύ για να θέλεις να κάνεις κάτι τέτοιο.

SJ: Πολύ...

Υ: Με λένε Yoongi, εσένα;

SJ: Τι σε νοιάζει;

Υ: Να ενημερώσω πως λέγεται το πτώμα που θα βρούνε.

Γύρισε ξανά να με κοιτάξει και πήγε να χάσει την ισορροπία του.

SJ: Kim Seokjin.

Y: Λοιπόν Seokjin, είσαι τυχερός που μπορείς να στέκεσαι όρθιος σε εκείνη την άκρη. Ξέρεις σήμερα έχασα τον έρωτα της ζωής και την ελπίδα να περπατήσω ξανά. Εσύ τι έχασες;