One and Only || yoonmin💔 ✅

| 63ο |

Yoongi

Συναντήσαμε τον Namjoon στην μονάδα εντατικής θεραπείας νεογνών.

Μόλις μου έδειξαν τη κόρη μου και την είδα από κοντά, τα δάκρυα έτρεξαν αμέσως από τα μάτια μου.

Είναι ίσως το μικρότερο μωρό που έχω δει ποτέ στη ζωή μου.

Ήταν όμως τόσο όμορφη.

Ένιωσα αμέσως ζεστασιά μόνο που την είδα.
Ένιωσα πως είναι μέρος μου.
Ένιωσα πως είμαι πατέρας της..

Είχε καλώδια στο μικρό της κορμί και μάσκα οξυγόνου στο προσωπάκι της.
Ένα μικρό σκουφάκι κρατούσε ζεστό το κεφάλι της.

Κάθισα σε μια καρέκλα και το έδωσαν προσεχτικά στην αγκαλιά μου.
Την ακούμπησα απαλά στο στέρνο μου και της έδωσα ένα φιλί στο μέτωπο.
Έβλεπα τα μικρά της χεράκια και τα ποδαράκια της.

Ένιωσα το ζεστό της σώμα πάνω και δεν μπορούσα να διανοηθώ, πως σε λίγες ώρες θα πάγωνε.

Την έβλεπα και ήθελα να αποτυπώσω στο μυαλό μου την εικόνα της.

Την έβλεπα για πρώτη και για τελευταία φορά.

Σε λίγη ώρα θα την έβγαζαν από την τεχνίτη υποστήριξη και θα την έδιναν στον Seokjin να την αποχαιρετήσει.

Σε λίγη ώρα θα τελείωνε το σύντομο ταξίδι της στη ζωή.

.

.

Ο Namjoon πρότεινε πως το καλύτερο είναι να μην με δει ο Seokjin...
Από την μία ήθελα να του συμπαρασταθώ, αλλά από την άλλη κι εγώ ο ίδιος δεν ξέρω αν θα του έκανε καλό να με δει.
Μπορεί να τον φόρτιζα περισσότερο συναισθηματικά και είχε ήδη πολλά να αντιμετωπίσει.
Δεν θα ήμουν ουσιαστική βοήθεια σε κάτι.

Έχει τον Namjoon πια...

.
.

Δεν μπορούσα όμως να φύγω από την κλινική πριν τελειώσουν όλα.

Περίμενα έξω από το δωμάτιο του Seokjin.
Ήθελα να είμαι εκεί μέχρι το παιδί μου να φύγει.

.

.

Ήταν αδύνατον να σταματήσω το κλάμα μου.

Ένιωσα πως θέλω να πεθάνω κι εγώ μαζί της.
Δεν μπορούσε να χωρέσει ο νους μου, το γεγονός πως αυτή τη στιγμή έδινε την τελευταία της πνοή.

Οι φωνές και τα κλάματα του Seokjin αντηχούσαν σε όλο τον διάδρομο.

Ένιωθα τη καρδιά μου να σκίζεται στα δύο.