One and Only || yoonmin💔 ✅

| 25ο |

Yoongi

Είμαι ο χειρότερος άνθρωπος του κόσμου. Έχω την ευλογία να αγαπάω και να με αγαπούν και δεν το εκτιμώ όπως θα έπρεπε.
Δεν πίστευα ποτέ πως θα βρεθώ ανάμεσα σε δύο άντρες που αγαπώ τόσο. Όταν ερωτεύτηκα τον Seokjin, πίστευα πως δεν θα δω ξανά τον Jimin και προσπάθησα να θεωρήσω το παρελθόν μας μια ολοκληρωμένη ιστορία, που ανήκει αποκλειστικά στο παρελθόν.

Τώρα όμως όλα είναι διαφορετικά.

Η ζωή μου παίζει άσχημο παιχνίδι.

Δεν μου αξίζει κανένας από τους δύο.

Ξέρω πόσο λάθος είμαι, όμως δεν μπορώ να το πολεμήσω.

Από αυτές τις σκέψεις που με ταλαιπωρούσαν, με έβγαλε η ευχάριστη φωνή του Seokjin που βγήκε στην αυλή να με συναντήσει. Είχε φτάσει στο σπίτι και δεν τον είχα καταλάβει.

SJ: Μωρό μου ήρθα.

Ήρθε από πίσω μου και έσκυψε να με αγκαλιάσει.

SJ: Πώς πέρασες μοναχούλι σου;

Προτίμησα να μην του πω, πως πάλι συνάντησα τον Jimin. Δεν ήθελα να μας προκαλέσω κι άλλη αναστάτωση.

Υ: Ήσυχα. Ανησύχησα που πάλι πήγες στη πόλη. Όλα καλά;

SJ: Φυσικά. Έλα μέσα να δεις.

Μπήκαμε στο σπίτι και στην άκρη του τραπεζιού είδα ακουμπισμένες κάποιες πατερίτσες.

Υ: Πατερίτσες; Για ποιο λόγο;

SJ: Ναι. Ας πούμε σαν επόμενο βήμα, θα εξασκηθείς μέσα στο σπίτι να κινείσαι με αυτές.

Υ: Τι; Δεν μπορώ.

Μου φαίνεται τόσο δύσκολο.

SJ: Ακόμα δεν δοκίμασες! Έχεις κάνει τόσα βήματα ήδη μόνος, είμαι σίγουρος πως θα τα καταφέρεις.

Με κοιτούσε με τόσο μεγάλο χαμόγελο, που δεν γινόταν να μην κάνω μια προσπάθεια.

Υ: Θα προσπαθήσω.

SJ: Άντε να σε δω.

Υ: Τι; Τώρα;

SJ: Ναι.

Με βοήθησε να σηκωθώ και να πιαστώ σωστά από τις πατερίτσες.

Έβαλα περισσότερη δύναμη στα χέρια μου και κούνησα το πόδι μου να κάνω ένα βήμα. Έκανα κι άλλα δύο και ανατρίχιαζα με την αίσθηση να πατούν ξανά τα πόδια μου στο έδαφος, να με στηρίζουν.