One and Only || yoonmin💔 ✅

| 19ο |

Yoongi

Ολόκληρη μέρα ο Seokjin δεν μου έδωσε καμία σημασία. Δεν μου μίλησε, δεν μαγείρεψε, μονάχα κάναμε τις ασκήσεις μου. Αυτό δεν θα το παρέλειπε. Ωστόσο δεν με κοίταζε καν στα μάτια.
Έκανα τόσα βήματα και ούτε ένα χαμόγελο δεν μου έδωσε.
Τόσο πολύ μου έχει θυμώσει;

Με πονάει αυτή η κατάσταση...

.

.

Καθόμουν στον κήπο μπροστά σε έναν κενό καμβά. Ήθελα να ζωγραφίσω, αλλά δεν μπορούσα, δεν είχα όρεξη ούτε να σκεφτώ κάτι όμορφο. Μπροστά μου έβλεπα μόνο σκοτάδι. Δεν ξέρω αν έχω βρεθεί ξανά σε τέτοιο αδιέξοδο. Δεν ξέρω πως να δράσω. Ότι κι αν αποφασίσω, ότι κι αν κάνω, καταλήγω να πληγώνω αυτούς που αγαπώ.

Χτύπησε το κινητό μου και είδα στην οθόνη το όνομα του Jimin. Το σκέφτηκα για λίγα δευτερόλεπτα και ύστερα το σήκωσα.

JM: Αγάπη μου.

Υ: Καλησπέρα.

JM: Από χθες περίμενα τηλέφωνο σου και δεν άντεξα χωρίς να σε ακούσω λίγο. Πώς είσαι;

Υ: Καλά.

JM: Δεν ακούγεσαι καλά όμως. Μετάνιωσες για αυτό που έγινε προχθες;

Υ: Όχι δεν είναι αυτό.

JM: Συνέβη κάτι; Μπορείς να μου πεις οτιδήποτε.

Δεν ήξερα τι να του πω. Με ρωτούσε με τόση αγωνία. Με νοιάζεται ακόμα.

Υ: Ας συναντηθούμε. Θέλεις;

JM: Ναι, φυσικά. Θες να έρθω από το σπίτι σου να σε πάρω;

Υ: Όχι. Ας πούμε στις 9 πίσω από το καφενείο της πλατείας. Κατάλαβες που λέω;

JM: Ναι, ναι. Θα είμαι εκεί.

Υ: Θα τα πούμε.

Ύστερα από το τηλέφωνο μας πήγα να μπω στο σπίτι, ώστε να ετοιμαστώ. Μπροστά στη πόρτα είδα τον Jin. Προφανώς με είχε ακούσει.