Just me. -Hermelien Griffel- Dutch

Hoofdstuk 21

POV. HERMELIEN GRIFFEL

We zaten samen aan een tafeltje in een klein restaurantje. Het was klein maar fijn om zo maar te zeggen. Het was erg romantisch vooral. We zaten aan een klein vierkant tafeltje waar alles op gepropt was. Als er niet zoveel magie hier rondzweefde was waarschijnlijk alles eraf gevallen.

'Is, is er iets mis?' Stotterde Draco. Aww, Draco is zo lief als hij stotterd.

'Nee, ik was gewoon aan het bedenken wat ik wil eten.' Zei ik.

'Hebben jullie een keuze gemaakt?' Vraagt de serveerster die net is komen aanlopen.

'Ja. Ik wil graag een salade met geitenkaas.' Antwoord ik. 'En elfenwijn.' Voeg ik snel toe. Laat me alsjeblieft niet rood worden.

'Doe mij maar hetzelfde.' Antwoorden Draco toen de serveerster naar hem keek.

Toen de serveerster weg ging kwam er een akelige stilte.

'Dus.' Begon Draco.

'Dus.'

'Waarom hebben we altijd van die stiltes?'

Wat moest ik hier op terug zeggen? O gewoon, omdat we niets gemeen hebben?

Ik hoefde gelukkig niks terug te zeggen want onze drankjes werden gebracht.

'Waarom hou je eigenlijk niet van Zwerkbal?' Vroeg Draco.

Hoe wist hij dat ik niet van Zwerkbal hou?

'O kom op Hermelien. Iedereen weet dat, je bent volgens mij de enige uit heel Zweinstein.' Antwoorden Draco alsof hij mijn gedachte kon lezen.

'Ik weet het niet, het is een beetje te.-'

'Jongensachtig, geweldachtig, sportief.' Vulde Draco me aan.

'Ja.' Gaf ik toe.

'Maar meisjesversie van Wemel speelt het ook.'

'Ginny?' Vroeg ik.

'Ja, dat zei ik toch.' Antwoorden hij.

Ineens kreeg ik een koude rilling over me heen.

De deur was opengegaan en er kwamen nieuwe mensen binnen.

'Gaat het wel?' Vroeg Draco bezorgd.

'Ja hoor, het is gewoon de wind.' Ik keek nieuwsgierig achterom maar draaide mijn hoofd meteen weer terug.

Ron.

'Kun je misschien de deur dichtdoen?' Vroeg Draco vriendelijk, die duidelijk geen idee had wie er net binnen was gelopen.

Blijkbaar had Ron ook geen idee wie het vroeg, hij hield de deur nog even open zodat er nog iemand naar binnen kom.

Belinda.

Waren Belinda en Ron hier samen gekomen? Als in een date?

Draco had ze herkent en barsten in lachen uit.

'Wat is er zo grappig?' Vroeg ik verbaasd.

'Nee, niks. Binnenpretje.' Zei hij.

Al snel kwam het eten en het was echt heerlijk. Ik had inmiddels -net als Draco- nog een paar elvenwijntjes op.

De klok tikte aan dat het al negen uur was. Tijd om te gaan.

'Draco.' Begon ik. 'Zullen we gaan, het wordt al laat.'

'Ja, is een goed idee. Ik zal even afrekenen.'

Dit was anders. Ik was alleen een keer met Harry wezen eten voor de rest altijd met Ron.

Harry was een echte heer die gewoon jou rekening betaalde terwijl Ron stug voorhield dat het met geld ieder voor zich was.

Ging Draco alles betalen? Elvenwijn was niet het goedkoopste drankje dat er was, en aangezien er zes glazen op de tafel stonden.

Samen liepen we door Zweinsveld heen.

'Vorig jaar kon dit niet.' Zei Draco ineens.

'Hoebedoel je?' Vroeg ik verbaasd.

'Vorig jaar was er een avondklok, om Potter te vangen.' Antwoorden hij.

'O.'

Op de achtergrond hoorden we een ander stelletje, ze waren luid aan het lachen en praten. De jongenslach herkende ik meteen. Ron.

Snel draaide ik me om, een beetje te snel want ik werd er helemaal duizelig van.

'Hermelien gaat het wel?' Vroeg Draco.

Ron en Belinda kwamen ook aangelopen.

'Gaat het wel.' Vroeg Belinda nep bezorgd.

'Het gaat prima.' Snauwde ik. 'Kunnen we doorlopen?' Vroeg ik aan Draco.

'Ja, tuurlijk. Maar gaat het wel, moet je niet even gaan zitten?' Vroeg hij bezorgd.

'Nee, het gaat echt wel.'

Natuurlijk was ik eigenwijs, zo ben ik nou eenmaal. We liepen een paar meter door en toen ineens werd alles wazig voor mijn ogen.

Ik hoorde allemaal stemmen mijn naam zeggen. Niet alleen bekende ook stemmen die ik nog nooit gehoord had.

'Hier, ondersteun haar hoofd.' Hoorde ik een stem heel ver weg zeggen.

-Hey, het is al weer een poosje geleden dat ik heb geupdate. Hopelijk zijn jullie me niet vergeten!-