Hoofdstuk 6.

3.2K 130 66
                                    

'Kun je het zien Griffel?' Hoorde ik ineens.

Ik had niet door dat ik naar hem staarde.

'Ik staarde niet.' Stamelde ik.

'Nee, weet ik. Ik wilde gewoon weten of jij het wist.' Lachte hij.

Fijn, ik had mezelf met compleet voor schut gezet.

'Meneer Malfidus, juffrouw Griffel.' Professor Anderling kwam eraan.

'Aangezien jullie alle twee hoofdmonitor zijn geworden laat ik jullie nu de kamer zien.'

'Welke kamer?' Vroeg ik verbaasd.

'O, Griffel. Wist je dat niet.' Zei Malfidus hatelijk.

Wat wist ik niet, en wat bedoelde ze met een kamer.

'Jullie delen samen een kamer.' Zei professor Anderling, alsof het verdorie niets was. Moest ik met dat stuk verdriet een kamer gaan delen, geen denken aan.

'Met haar!' Riep Malfidus.

'Je bent blijkbaar net zo enthousiast als ik.' Antwoordde ik sarcastisch.

'Houd nu toch eens op met kibbelen.' Ze duwde ons twee voor naar de tweede verdieping.

Er stond een enorm schilderij. Het waren twee engelen op pauwen.

De pauwen waren enorm, maar dat waren de engelen ook.

'Dit zijn Tomlinsonitios en Gramareonita.'

Ik zag uit mijn ooghoeken dat Malfidus verbaasd stond te kijken.

'Jullie mogen met z'n tweeën een wachtwoord uitkiezen.'

'Arendelle.' Zei ik meteen.

'Ẃat?' Vroeg Malfidus. 'Wat is dat nou weer voor een naam.'

'Gewoon, als je het niet goed vindt.-'

'Nee.' Onderbrak hij mij. 'Ik vindt het prima.

Oké, dat was nieuw.

'Ik ga niet mee naar binnen.' Onderbrak professor Anderling onze staarwedstrijd. 'Alles spreekt wel voor zich, als jullie vragen hebben. Jullie kunnen ook bij Tomlinsonitios en Gramareonita terecht.' Ze gaf een stijf knikje en liep weg.

Malfidus barstte in lachen uit.

'Wat is er zo grappig?' Vroeg ik verbaasd.

'Jij kan echt goed acteren.' Zei hij enkel.

Wat bedoelde hij daar nou weer mee.

'Arendelle.' Zei hij met een deftige stem.

Probeerde hij nou professor Anderling na te doen? Ik kon het niet laten om zachtjes te grinniken, maar helaas niet zacht genoeg.

POV. Draco Malfidus.

Waarom moest nou juist Griffel Hoofdmonitor worden. Oké, eigenlijk is dit best logisch, ze is de slimste leerling van de hele school. Maar waarom moeten we op één kamer.

'Dit zijn Tomlinsonitios en Gramareonita.' Onderbrak Anderling mijn gedachten.

We moesten samen een wachtwoord kiezen, hmm. Voordat ik echt goed kon nadenken riep Griffel meteen: 'Arendelle.'

Wat was dat nou weer, nou ja. Ik had niet echt een beter idee.

'Ik vind het prima.' Antwoorden ik kort.

Anderling liep weg en ik moest meteen lachen.

'Wat is er zo grappig?' Vroeg ze meteen,

'Jij kan echt goed acteren.' Zei ik enkel.

En dit meende ik, hoe kunt je nou zo goed doen alsof dit je allemaal interesseert.

Maar toen bedacht ik me ineens dat het Griffel was, ze interesseerde zich in alles.

'Arendelle.' Zei ik een deftige stem.

Van mijn ouders moest ik Griffel negeren, maar hoe moest ik dat in vredesnaam doen als ze constant in de zelfde kamer is.

Ik keek haar vuil aan, ze hield meteen haar mond.

Lekker bezig Draco, ze lachte alleen maar en je moet haar weer irriteren.

Waarom maakt ze het me zo moeilijk, het enige meisje dat ik vroeger echt leuk vond was. Wacht, het enige meisje dat ik ooit echt leuk gevonden heb was Cleo. Ze zat een jaar hoger als ik maar wel in Zwaderich. Het is alleen nooit wat geworden.

Alleen Patty vond mij leuk, tenminste zij was de enige die het durfde toe te geven. Maar helaas was dat het, zij vond mij leuk. Ik haar absoluut niet.

POV. Hermelien

Malfidus keek me vuil aan en ik hield direct mijn mond. Niet dat ik deed wat hij wilde, maar ik schrok van zijn humeur verandering. Maar goed, ik was wel wat gewend.

Ik liep naar binnen en bekeek vlug de kamer.

Het was een eenvoudige woonkamer met een 2 zwarte banken en een openhaard. Er waren vier deuren. Eén rode, een groene en twee witte.

Ik openende eerst de witte. Een badkamer en een keuken. Ik wilde doorlopen maar Malfidus hield me tegen.

'De groene is van mij. Ik heb al gecheckt.' Zei hij enkel en liep de kamer binnen.

Hoe wist hij dit? O, wacht. De deur was groen, de kleur van Zwadderich.

Ik liep richting mijn kamer. Ik liep naar binnen en ja dit was mijn kamer. Alles was spierwit en op de muur hing een briefje,

Beste juffrouw Griffel

Dit is u kamer, de kamer mag u zelf inrichten naar smaak. Gelieve niet te verbouwen.

Ik kreeg mijn eigen kamer, mocht het zelf inrichten. Wat maakt het uit dat ik het niet mag verbouwen, wat zou ik moeten verbouwen?

POV. Draco Malfidus.

Ik liep meteen naar binnen en zag een groene deur. Hebbes, dacht ik.

Ik liep naar binnen en zag een briefje hangen.

Waarom mocht ik niet verbouwen? Het is hier fucking klein.

Ik keek uit mijn deur en zag Griffel staan. 'De groene is van mij ik heb al gecheckt.' Zei ik.

Ik liep weer naar binnen en liet haar gekwetst achter.

Het was hier wel mooi, behalve dat modderbloedje in de hoek natuurlijk.

Just me. -Hermelien Griffel- DutchWhere stories live. Discover now