Just me. -Hermelien Griffel- Dutch

Hoofdstuk 10.

Hij duwde me rustig van zich af.

'Wow, Griffel rustig aan.'

Lachte hij nu? Lacht hij me nu uit.

'Hermelien wacht!'

Maar ik kon er niet meer tegen, en ik rende weg.

'Hermelien gaat het wel?'

'Ga weg!'

'Hermelien, wat is er gebeurt?'

'Ga alsjeblieft weg Ginny. Ik wil even alleen zijn.'

Waarom, waarom raak ik altijd zo snel gefrustreerd.

'Is er iets mis betwettertje?' Gilde Jammerde Jenny ik mijn oor.

Shit.

Ik was op de verkeerde wc gaan zitten.

'Hou je mond Jenny!'

Wie was dat? Het was iemand waarvoor Jenny bang was, want ze was meteen weggevlogen.

'Bedankt.' Mompelde ik.

'Ach, meiden moeten elkaar helpen tegen vervelende geesten toch?'

Ze klonk niet bekend wie was dit.

Ik kwam het wc hokje uit om te kijken.

Het was een meisje van Zwadderich.

'Waarom help je me?' Vroeg ik verbaasd.

'Zoals ik net al zei, meiden moeten elkaar helpen van vervelende geesten.' Lachde ze.

'Hoe kan het dat ik jou niet ken, ik bedoel ik neem aan dat je ongeveer even oud ben als ik.' Vroeg ik nog steeds verbaasd.

'Ik ben nieuw hier op school, en de Zwaderaars vinden me niet aardig. En nou ja, alle andere afdelingen kijken me niet eens aan.' Antwoorden ze verdrietig.

Wat zielig, ik wist wat ze bedoelde want ik werd vroeger ook heel erg gepest.

Ik bekeek haar eens vlug.

Ze had zwart haar met groene plukken erdoorheen. ( Klinkt heel raar iknow) Grote ogen en door de vele lagen make up leken de ogen nog groter.

Maar ondanks de vele vele lagen make up was ze erg mooi.

Ze leek me aardig, ondanks ze een Zwadderaar was. Misschien zat hier wel een nieuwe vriendschap achter.

Na heel veel gelachen en gekletst hingen we allebei weer naar onze eigen weg. Zij ging naar haar leerlingen kamer en ik naar de hoofdmonitor kamer.

Nu ik weer alleen was kon ik weer helder nadenken, door Imke. Het meisje dat ik op de wc had leren kennen. (God that sounds wrong)

Door Imke was ik Draco een beetje vergeten, maar nu kwam het met volle gang terug.

'Is er iets mis?' Vroeg een rustig stem. 'Griffel?' Vroeg de stem weer.

Langzaam keek ik op, ik was in slaap gevallen. Draco. Draco stond vlak voor me.

'Wat? ' Vroeg ik verbaasd.

'Ik vroeg of er iets mis was.' Herhaalde hij.

'Nee, waarom vraag je dat.'

'Je bent in slaap gevallen en hebt het avondmaal overgeslagen.' Antwoorden hij heel rustig.

'Echt.' Ik was redelijk verbaasd. Ik wist dat ik had geslapen maar zo lang. Geen wonder dat ik honger heb.

'Draco, mag ik je wat vragen?'

'Ja.'

'Wat is er vandaag allemaal tussenons gebeurd?'

'Je hebt me gezoend. En ik duwde je weg.' Lachde hij.

Dus het was geen droom, ik voelde dat ik heel zachtjes rood werd dus vond ik dat het tijd werd om weg te lopen.