Just me. -Hermelien Griffel- Dutch

Hoofdstuk 1.

'Heb je al je spullen lieverd?'

'Ja mam. Ik heb m'n hutkoffer en ik heb zelfs al mijn lunch gemaakt. Je hoeft heus niet zo te stressen mam.'

'O, ik loop te stressen. Lieverd heb je jezelf al in de spiegel bekeken.'

Ik bekeek mezelf in de spiegel.
Hmm, ik leek opzich een doodnormaal meisje, maar dat ben ik niet.

Ik ben namelijk een heks, en ik ga naar mijn zevende en laatste jaar op Zweinstein beginnen.

Vorig jaar ben ik niet naar school gegaan omdat ik met mijn twee beste vrienden Ron Wemel en de beroemde Harry Potter op reis ging. Op reis naar de Gruzelementen.

Dit jaar had ik een hele moeilijke beslissing moeten maken, wilde ik wel terug naar Zweinstein? Ik was slim genoeg om meteen examen te doen en te beginnen met een baan. Maar er was iets dat me tegen hield. Was het mijn vriendje Ron? Geen idee, maar ik hoop er snel achter te komen.

'Wat loop je nu te dromen, we moeten al in de auto zitten.'

Daar kwam mijn vader aan, een lange man met een perfecte scheiding en een ronde bril. Een typische Dreuzel dus. Dreuzels, dat was een tovernaarswoord voor mensen die niet konden toveren.

'Ja ik kom al pap.' Ik liep met mijn moeder en de spullen naar de auto toe. Ik laadde samen met mijn moeder al haar spullen in en ging achterin zitten.

Toen de auto eindelijk startte drong het pas echt tot me door, ik ga terug naar Zweinstein.

'Liefje?' Zei mijn moeder ineens.

'Ja, wat is er mam? Is er iets mis?'

'Nee hoor. Gewoon een vraagje, wie is Ron Wemel?'

Ik had zo'n vraag kunnen verwachten zoals waarom, waarom ga je terug naar school. Maar dit, ik merkte dat mijn wangen meteen begonnen te gloeien.

'Ron is gewoon een vriend, net als Harry. Daar heb ik toch wel eens over verteld?'

'Ja, maar dit keer kwamen er wel erg veel brieven van hem is het niet? Is er iets gebeurd?'

Natuurlijk, mijn moeder heeft me meteen door.

'Nee, nou eigenlijk.' Stotterde ik. 'We hebben gezoend.'

Mijn moeder giechelde, blijkbaar was dit grappig ofzo.