Just me. -Hermelien Griffel- Dutch

Hoofdstuk 2.

'Lieverd we zijn er.'

'Wat.' O, ja we zaten in de auto. Op weg naar de Zweinstein Express. Mijn ouders en ik stapte uit de auto, pakte al mijn spullen uit de kofferbak en plaatste het op een karretje.

Voor dat ze al tien meter vooruit konden lopen knalde ze tegen een ander karretje op.

'Kun je niet uitkijken ofzo.' Riep de persoon boos.

'Het spijt...' O, ben jij het.

'Wat is er modderbloedje, tong verloren.'

Het was Malfidus. Draco Malfidus, de meest irritante, arrogante, maar ook knapste jongen van heel Zweinstein.

'Gaat het wel Hermelien?' Haar vader en moeder kwamen al aangelopen.

Fijn, de ouders van Malfidus kwamen er ook weer aan.

'Draco, waarom duurt het nu zo lang?' Vroeg de moeder van Malfidus.

Narcissa Malfidus was een lange slanke vrouw, ze had blond haar niet zo blond als van haar zoon. Maar zo zou het vast wel geweest zijn.

'Gaat het wel.' Zijn moeder was helemaal overstuur, terwijl ik op de grond lag en Malfidus er arrogant bij stond te kijken.

'Het gaat prima moeder.' Hij wende zijn blik af van me en keek haar met strakke ogen aan. 'Het was enkel dit modderbloedje die mijn weg versperde.

Ik huiverde, en ik was niet de enige. Zelfs de moeder van hem kreeg rillingen over haar rug toen hij het zei.

Voordat Malfidus mij nog meer kon beledigen kwamen er een paar rode gedaantes aan.

'Hermelien!' Riep er een.

Het waren de Wemels. Ron, Ginny en meneer en mevrouw Wemel.

De twee Malfidussen liepen door.

'Viel hij je lastig.' Vroeg Ron meteen bezorgd.

'Nee hoor.'Probeerde ik Ron gerust te stellen. 'Mam, pap. Ik red het vanaf hier wel hoor.'

'O, natuurlijk lieverd.'

Mijn ouders en ik namen afscheid en liepen toen weer weg.

Nu pas merkte ik dat Harry er ook bij stond.

'Hey Harry, alles goed?' Vroeg ik meteen zodat hij niet dacht dat ik hem negeerde.

'Ja, hoor! Maar zullen we snel doorlopen de trein vertrekt over 10 minuten.' Merkte hij op.

'Sinds wanneer ben jij zo oplettend?' Vroeg ik geamuseerd.