Where the Wind Blows

Kabanata 32

Kabanata 32

I was in awe while I am looking at the men who are doing their work. They seem so busy that no one notices my presence here in the site. Last week pa nagsimula ang construction but my time only permits me to visit here today. Sa tingin ko ay hindi naman ako magtatagal dito. Gusto ko lang talagang i-check ang construction kahit alam kong wala pa naman gaanong progress.

"Magandang umaga, madam," said by a dark-skinned man.

Tumingin naman ako sa kanya at ginawaran siya ng ngiti. "Good morning din po.

"Bakit hindi ka muna sumilong doon madam at napakainit ng sinag ng araw. Baka masunog pa ang mapusyaw mong balat," aniya na siyang itinuro pa ang parte ng site na siyang hindi na gaanong naabot ng araw ngunit masyadong malayo na rin iyon.

"Ayos lang po," saad ko. Tumango naman siya at nagpaalam na upang bumalik sa kanyang trabaho.

I continue on observing the construction when a tall man blocked my view. Napaangat ako ng tingin sa kanya at nakita ko siyang nakakunot ang noo.

"You didn't inform me that you'll visit today."

"Kailangan ba ay sabihin ko iyon sa'yo?" seryoso kong tanong pero hindi naman ako nakakuha ng sagot.

I am part of this project that's why I thought na ayos lang magpunta ako rito kung kailan ko man gustuhin lalo na kung gusto kong i-check ang progress ng construction. But then I realized na mukhang dapat nga ay nagsabi pa rin ako sa kanya.

I nodded my head lightly. "I'll inform you next time."

Tumango rin naman siya at hindi na nagsalita pang muli. Akala ko ay aalis na siya maya-maya pero patuloy pa rin siyang nakatingin sa akin hanggang sa may narinig kaming grupo ng workers na nagbubulungan at nagtutulakan pa nang bahagya sa di kalayuan ng puesto namin.

He glanced his way towards them and order one of them to bring him a hard hat.

"It's surprising that you're here, Miss Soriano," ani Mikayla gamit ang pekeng tono ng pagkasorpresa nang tuluyan na siyang nakalapit sa amin ni Nathan.

"Mukhang naliligaw ka yata," she added while scanning my whole frame. Again, pakiramdam ko ay patuloy niya pa rin akong minamaliit. It's obvious on the way she looked at me. Even her annoying voice couldn't be missed my ears.

"I believe that I am in the right place, Miss Lassen. This construction is my project if I can remember it correctly," wika ko sa banayad na boses.

Nagkibit-balikat naman siya bago nagsalitang muli. "Next time try wearing a more appropriate clothes if you are going here on the site. You are attracting too much attention. Ikaw pa ata ang magiging dahilan upang mas tumagal ang construction," she said and then she left.

Napatingin ako sa suot kong white sleeveless ruffled top at mini black bandage skirt bago ako nag-angat ng tingin kay Nathan.

"May mali ba sa suot ko?"

He is hesitating but still he shook his head. "Nothing."

"Then why does Mikayla is making my outfit a big deal?" medyo iritable ko nang tanong. Hindi ko maintindihan kung bakit ganoon na lang lagi ang reaksyon niya sa akin.

I am not here to please her or anybody else. I am just doing my work.

"It is better if you wear pants the next time you'll come here."

My eyebrows met because of what he said.

Walang mali sa suot ko pero mas gusto niyang magpants ako?

I don't get it.