Birisi | texting

51

Sevgili okuyucularım... 🌹 Sevgililer gününüzü kutlarım. Sevgi günü sayılır bu. Eh ben de sizi çooook seviyorum. ❤🌹

*

Ablam odama girip kapıyı kapattığına yüzüne baktım. Gizli gizli girmişti sanki odama.

"Abla n'oldu?" diye sorduğumda yatağıma gelip yanıma oturdu. "Hemen dökül." demesiyle neden geldiğini anladım.

Heyecanlanarak kalbim hızlandı. "Ne döküleyim abla hiçbir şey yok." dediğimde elime vurdu.

"Ben sana bana yalan söylemeyi yasaklamadım mı?" Kafamı sallarken nefesimi verdim. Nasıl anlatacaktım ki?

Hem neyi anlatacaktım?

"Ilgaz kaç yıllık kardeşimsin sendeki değişiklikleri fark etmiyorum mu sanıyorsun sen?" Sessiz kaldım. Ne diyecektim şimdi?

"Üstelik Ufuk da benim kaç yıllık arkadaşım. Ben onunla okulda az sıra çürütmedim. İkiniz bir şeyler çeviriyorsunuz." Dedi gülerek. Ben de güldüm. Ufuk ablamla aynı okulda ve aynı sınıftaydı.

"Abla söylerim ama..." dediğimde ablam elimi tuttu. "Aması yok anlat ablacım." dedi gülümseyerek.

"Ben sanırım ona âşık oluyorum." diye söyleyiverdim. Saklamamın bir anlamı yoktı zaten. Hem ablamdan da utanacak değildim ya.

"Ya o?" diye sorduğunda omuzlarımı yavaşça kaldırdım. "Anladığım kadarıyla o da bir şeyler hissediyor." dedim. Tam olaral söylemese de halinden anlaşılıyordu bence.

"Sen büyüdün de benden önce âşık mı oldun bakayım?" derken ablam yanaklarımı sıktı. Gülerek geriye çekildim.

"Abla öyle deme, utanıyorum." dediğimde ablamın gülüşü çoğaldı.

"Bir anda mı oldu bu? Önceden de bir şeyler hissediyor muydun?" diye ciddileşerek sorduğunda kafamı iki yana salladım.

"Onunla ilgili hiç düşünmemiştim ama düşünmeye başlayıca da duramadım. Her geçen güm ona çekildim." derken iç çektim. "Hâlâ bana da çok garip geliyor."

"Kimseye bahsettin mi bundan?" diye sordu bu kez. Tekrar kafamı iki yana salladım. "Ama Ufuk anladı bence. Direkt söylemesem de bunu imâ ettim."

Ablam bana daha da yaklaşarak bana sarıldı. "Demek sen âşık oldun... Ne kadar güzel bir şey bu." deyip saçlarımdan öptüğünde mutlulukla tebessüm ettim.

"Daha olmadım." dedim ama oluyor gibi hissetmek de olmaktı değil mi?

"Annemle Giray'a ne zaman söyleyeceksin?" dediğinde geriye çekilip yüzüne baktım.

"Belki de ben kendi kedime gelin güvey oluyorumdur abla. Ufuk bana net bir şey demedikçe onlara söylemem. Lütfen sen de söyleme." diye aceleyle konuştum. Ufuk'tu bu sonuçta. Ne yapacağı belli olur muydu hiç?

"Söylemem ben, korkma. Ufuk sana net bir şeyler söylerse bize anlat ama lütfen." dediğinde başımı salladım. Elbette ilk onlara anlatacaktım. Bizim birbirimizden gizlimiz yoktu. Gerçekten de her şeyimizi anlatırdık birbirimize.

"Ben gideyim şimdi. Gerçekten bir aşk hissediyorsan ve Ufuk'ta da bu hissi sezmişsen sakın aşkın peşini bırakma ablacım."  dedikten sonra odamdan çıktı.

Ufuk'tan vazgeçmekti aşkın peşini bırakmak. Bunu asla istemiyordum.

Telefonumu açıp Ufuk'un profiline tıkladım. Fotoğrafı hâlâ aynıydı. Tam o sırada telefonum titredi. Mesaj atmıştı.

Ufuk: Bana mı çevrimiçiydin acaba?

Ilgaz: Hee aynen

Ilgaz: Hatta profil fotoğrafına bakıyordum