Birisi | texting

64

Ufuk'tan

Yüreğimi dolup taşan mutlulukla gülümseyerek eve girdim.

Beni hayatına işte şimdi kabul etmişti. Beni sevdiğini söylemesi çok önemliydi ama benimle evlenmeyi kabul etmesi her şeyden daha önemliydi.

Ömrümü oda adamama izin verip ömrünü bana adayacaktı.

İnanılmaz bir şeymiş gibi hissediyordum.

Aileme bunu söylemek için babamın da işten gelmesini bekleyecektim. O zamana kadar odama gidip oturup düşünmeye karar verdim. Annemle Şermin geldiğimi duymuşlardı zaten.

Odama gittim ve akşam yemeğine kadar sadece düşündüm.

Ona yıllar sonra sarılmıştım. Aslında ilk defa sarılmıştım. Yıllar önceki sarılmada sadece o bana sarılmıştı.

Ona sarılırken bana kızıp beni ittirmesinden korkmuştum. Ilgaz ona temas etmeme hiçbir zaman izin vermezdi. Omzuna dokunup bir şeyler söylediğimde bile dokunmadam söylememi isterdi.

Ama mutluluğum korkuma galip gelmişti ve ona sarılmıştım. İyi ki de sarılmıştım. Beni itmemiş aksine bana kollarını sarmıştı.

Benimle evlenecekti.

Mutluluktan deli gibi sırıtıyordum.

"Ufuk yemek hazır!" Annemin sesini duyunca odamdan çıktım. Babam gelmişti. İşte konuşma vaktimiz yaklaşıyordu.

Masaya oturduğumda sessizdim. Sağıma dönerek Şermin'e baktım. O da bana baktı.

Şermin'e her bakmamda onu ne kadar çok kırdığım aklıms geliyordu. Neredeyse her gün ona sarılıyordum. Bunca zamanın acısını çıkarabilmek için.

Derin bir nefes alıp kaşığı elime aldım ama yiyebilecek gibi değildim. Yemekten önce anlatsam olmaz mıydı?

"Ben Ilgaz'a evlenme teklifi ettim, o da kabul etti."

Şermin'den yükselen öksürük sesiyle telaşla ona döndüm. Ağzını tutarak öksürürken gözlerini de kocaman ayırmış bana bakıyordu. Uzanarak yavaş yavaş sırtına vurdum.

Çok mu hızlı söylemiştim?

"Ne yaptın?" dedi annem şaşırarak.

Neye şaşırıyorsa? Her gün başımın etini yiyen o değildi sanki.

"Oha, oha, oha! Ne ara ettin? Ne zaman ettin ya?" Şermin adeta bağırırken güldüm.

"Ufuk bu ne hız oğlum?" diyen babama çevirdim başımı. "Aman ne hızı be? Geç bile kaldı. Bem artık torun sevmek istiyorum." diyerek annem babamı susturdu.

"Ee istemeye ne zaman gidiyoruz?" diye sordu annem. Omuzlarımı kaldırdım. "Valla o Ilgaz'a bağlı anne. Daha ailesine anlatacak."

"Bana anlatmadı." diye kızarak konuştu Şermin. "Ben söylemeden söylemek istememiştir Şermin." dedim.

"Hayırlısı olsun o zaman." dedi babam. Beklediğim gibi tepkiler almak beni mutlu etti.

Annem keyfinden dört köşe olmuş bir şekilde yemeğini yerken Şermin şaşkındı. Babam ise sanki her gün evlenme teklifim kabul ediliyormuş gibi normaldi. Hiçbir şaşkınlık yoktu yüzünde.

Yemekten sonra Ziga'yı kucağıma alarak odama döndüm. Telefonumu elime alıp Ilgaz'a mesaj atmak için açtım.

Ufuk: Evlenme teklifi ettiğim ve bunu kabul eden kişiyle görüşebilir miyim?

Cevap gelmesini beklerken Ziga'nın başını öptüm. Sonra patisini öptüm.

"Senin tüylerin ballı mı acaba? Bu ne tatlılık?" derken tekrar öptüm. Ziga oldukça uysaldı. Saatlerce öpsem oturur öpmeme izin verirdi.