I Hate U [Completed]

Episode-11

Zawgyi Version

"ဆင္းလို႔ရၿပီ ခ်ာတိတ္....."

အိမ္ေရွ႕ ကားထိုးရပ္တာနဲ႕ ခ်ာတိတ္ဘက္က ကားတံခါးကိုဆြဲဖြင့္ေပးကာ ကိုယ္ေပၚကကုတ္အကၤ်ီကို ခ်ာတိတ္ဆီၿခဳံေပးလိုက္သည္။
အခုတစ္ေခါက္ေတာ့ ဘာမွျပန္မေျပာဘဲ ၿငိမ္ေနတဲ့ ခ်ာတိတ္....။

ကားေပၚကဆင္းတာနဲ႕ ေတြ႕လိုက္ရတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္အသစ္ေၾကာင့္ ခ်ာတိတ္က ေၾကာင္သြားသည္ထင္.... ပတ္ပတ္လည္ကိုမ်က္လုံးေလးျပဴးကာ လိုက္ၾကည့္ေနေလသည္။

"ကိုယ္ အိမ္ေပၚကေနဆင္းလာတာ...."

ကိုယ္ေျပာလိုက္ေတာ့ နားမလည္ေသာမ်က္ဝန္း‌ေတြနဲ႕ လွည့္ၾကည့္လာေသာ ခ်ာတိတ္...။

"ဒီအိမ္ေလးက ကိုယ္ပင္ပန္းတိုင္း တစ္ေယာက္တည္းလာေနေနက် အိမ္ေလးေလ....။ အေမြဆိုင္အိမ္ေလာက္ေတာ့မႀကီးေပမယ့္ ေနခ်င္စဖြယ္ေကာင္းတဲ့အိမ္ေလးပါ....။ ခ်ာတိတ္သေဘာက်မွာပါ...."

"ကြၽန္ေတာ့္ေၾကာင့္....အိမ္ေပၚကေနဆင္းရတာလား....?"

"မဟုတ္ပါဘူး ခ်ာတိတ္ရယ္၊ ကိုယ့္မိဘေတြနဲ႕ သေဘာထားခ်င္းမတိုက္ဆိုင္တာေတြရွိလို႔ပါ....ခ်ာတိတ္ေၾကာင့္မဟုတ္ပါဘူး...."

‌ကိုယ့္ေခါင္းေလးကိုအသာဖြၿပီး အိမ္ထဲကိုဝင္သြားေသာ ေဂ်ာင္ကုကိုၾကည့္၍ ထယ္ေယာင္းမွာ စိတ္မသက္သာလွ။
သူတို႔မိသားစုကိုမုန္းတဲ့စိတ္နဲ႕ တမင္တကာ အ႐ြဲ႕တိုက္ကာ မေျပမလည္ဆက္ဆံခဲ့ေပမယ့္ ေဂ်ာင္ကုက ကိုယ့္ေၾကာင့္နဲ႕ မိဘေတြကိုအဆက္အသြယ္ျဖတ္မယ္လို႔မထင္ထားခဲ့။

ကိုယ္ မွားမ်ားမွားေနၿပီလား....?

"မဟုတ္ဘူး! မဟုတ္ဘူး ကင္ထယ္ေယာင္း...! မဟုတ္ကဟုတ္ကေတြ မေတြးနဲ႕! သူ႕ဘာသာသူဘာျဖစ္ျဖစ္ ငါနဲ႕မဆိုင္ဘူး! သနားစရာလည္းမလိုဘူး!"

ထူးထူးဆန္းဆန္းအေတြးေတြကို ေခါင္းခါကာအလ်င္အျမန္ထုတ္လိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ အေရွ႕ကေဂ်ာင္ကုေနာက္လိုက္ရင္း ေတြ႕လိုက္ရသည့္ အိမ္အျပင္အဆင္ေလးက ခ်စ္စဖြယ္။

အေမြဆိုင္အိမ္ႀကီးလို အရမ္းမခမ္းနားေပမယ့္ အေမြဆိုင္အိမ္ႀကီးထက္ပင္ လွပသည္။
မ်က္စိေအးေစေသာ ခရမ္းႏုေရာင္ေလး ျခယ္သထားၿပီး အေမြဆိုင္အိမ္ႀကီးလို တန္ဖိုးႀကီးရတနာေတြနဲ႕အလွမဆင္ထားဘဲ  နံရံထက္ အႏုစိတ္လွပလွေသာ ပန္းခ်ီကားေတြက ေနရာယူလို႔ထားသည္။
ၾကည့္ရတာ ေဂ်ာင္ကုက ပန္းခ်ီဝါသနာပါတယ္ထင္သည္။