I Hate U [Completed]

Episode-12

Zawgyi Version

*ဒုန္း...! ဒုန္း...!*

ေလွကားကို တဒုန္းဒုန္းနဲ႕ေျပးဆင္းလာေသာအသံၾကားလိုက္ရ၍ ခ်ာတိတ္အတြက္ မနက္စာျပင္ဆင္ေပးေနရင္းနဲ႕မွ အလန႔္တၾကား လွမ္းၾကည့္လိုက္မိသည္။
တျခားေတာ့မဟုတ္.... ကဲလြန္းတဲ့ ခ်ာတိတ္ေလး ေလွကားကိုကဆုန္ေပါက္ ေျပးဆင္းလာျခင္းပင္။

"ခ်ာတိတ္ရယ္....ေျဖးေျဖးဆင္းပါ၊ ေခ်ာ္လဲေနဦးမယ္...."

"အခုလဲလို႔လား...!?"

စိတ္ပူ၍ေျပာမိလိုက္ျခင္းကို ထမင္းစားပြဲေပၚက ေပါင္မုန႔္တျခမ္းကိုေကာက္ကိုက္ၿပီး ခပ္႐ြဲ႕႐ြဲ႕ျပန္ေျပာေသာ ခ်ာတိတ္....။
အသစ္စက္စက္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေလး ခ်ာတိတ္က ကိုယ့္မ်က္စိထဲဒီေန႕က်မွ ပိုၿပီးခ်စ္စရာေကာင္းေနသလို။
ေပါင္မုန႔္ကိုက္လိုက္၊ ႏြားနို႔ေသာက္လိုက္နဲ႕ အလုပ္ရႈပ္ေနေလရဲ႕။

"ခ်ာတိတ္.... ကိုယ္အစည္းအေဝးရွိလို႔ ေက်ာင္းကိုလိုက္မပို႔ေတာ့ဘူးေနာ္! အျပန္မွလာႀကိဳမယ္၊ ေစာင့္ေနေနာ္...!"

"သိပါတယ္! ဟြန႔္...! တကၠသိုလ္ပထမဆုံးရက္ကိုလိုက္မပို႔နိုင္ေလာက္ေအာင္ အလုပ္ေတြကမ်ားေနမွန္း!"

ေပါင္မုန႔္ကိုစားရင္း ႏႈတ္ခမ္းဆူကာေျပာေနေသာ ခ်ာတိတ္....။
ေဖာင္းေနတဲ့ ပါးမို႔မို႔ေလးႏွစ္ဖက္က လာနမ္းပါဆိုၿပီးဖိတ္ေခၚေနသလိုပင္။
စိတ္ရွိလက္ရွိနမ္းလိုက္မွ ခ်ာတိတ္ရဲ႕လက္သီးစာမိေနပါဦးမယ္.....။

"ေဟာဗ်ာ....! ဒါကဘာလဲ...? စိတ္ေကာက္ေနတာလား....?"

"ဘယ္...ဘယ္မွာ...စိတ္ေကာက္လို႔လဲ...!? ခင္ဗ်ားလိုက္မပို႔တာ ပိုေတာင္ေကာင္းေသးတယ္...!"

"ဟုတ္ပါၿပီ..! ဟုတ္ပါၿပီ...! ယုံေစခ်င္တယ္ဆိုေတာ့လည္း ယုံလိုက္ပါ့မယ္! ဒါဆို ကိုယ့္အတြင္းေရးမႉးကိုလိုက္ပို႔ခိုင္းလိုက္ရမလား...?"

"မလိုပါဘူး! ကိုယ့္ဘာသာသြားတတ္တယ္...!"

"အဲ့လိုဆိုရင္လည္း ညေနေက်ာင္းဆင္းရင္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုေစာင့္ေနေနာ္၊ ဘယ္မွေလွ်ာက္မသြားနဲ႕!"

"မေစာင့္ဘူး!!"

"ဟာ....!"

ထမင္းစားပြဲကေန ထသြားၿပီး အိမ္ေရွ႕မွာဖိနပ္ႀကိဳးခ်ည္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ ခ်ာတိတ္ေနာက္အေျပးလိုက္ရင္း ေျပာရျပန္ေတာ့သည္။