Kidnapping

Hoofdstuk 1

Langzaam begin de zon te schijnen. Voorzichtig werd ik wakker, maar Emma moest dit verpesten. "Kom slaap kop word je wakker, je moet vandaag weer naar school." Emma klopte als een gek op op mijn deur. Ugh wat heb ik haar nou weer aangedaan. Ik negeerde haar gewoon en probeerde weer verder te slapen.

Na nog een paar keer kloppen kwam ze geïrriteerd mijn kamer in. Ze trok de deken van mijn af en gooide hem op de grond. "Kom op je moet je klaar maken. Ze liet mijn deken vallen en doorzocht mijn kledingkast op een leuke outfit. "Em laat mij slapen, ik ben moe. En geef me dekens terug" Ik probeerde naar mijn dekens te graaien, maar hij lag te ver weg.

Ze zat nog steeds te zoeken in mijn kledingkast, maar kon het denk ik niet vinden. "Kom op anders haal ik Daan en dat wil je niet." zegt Emma boos. Ze gooide de kleren in haar naar mij. Ik negeerde haar en draaide mij gewoon om.

Later drongen haar woorden tot mij door. Voordat ze het wist was ik uit bed. Door Daan wil je niet wakker gemaakt worden. De eerste keer dat hij dit bij mij deed was ik een beetje nat. Ik wilde niet naar Emma luisteren en bleef gewoon in bed liggen. Emma was zo boos op mij en riep naar iemand. Jammer genoeg moest het Daan zijn.

Hij kwam mij kamer in en tilde mij gewoon uit bed. Ik sloeg hem tegen zijn rug, maar het hielp niet echt. Hij negeerde mij en nam mij gewoon. "Daan zet mij neer." riep ik gewoon naar hem, maar hij wilde niet luisteren naar mij. Iedereen die we passeerde lachte mij gewoon uit en liep achter mij aan. Ik probeerde nog om hulp te vragen, maar niemand hielp mij.

Ik wist niet waar we heen gingen, maar de laatste minuut werd het duidelijker. Hij pakte mij op en gooide me in het zwembad. Proestend kwam ik omhoog.

Hier aan denken geven mij gelijk de kriebels. Emma kon alleen maar lachen om mijn gedrag. Dit had zij vast wel verwacht. Zij zou ook niet door Daan wakker gemaakt worden. Hij heeft haar net zolang gekield tot ze eruit kwam.

"Nu kom je er wel uit, waarom niet als ik je wakker maak. Kom ga je nu snel douchen en laat Smurf uit. Hij loopt de hele tijd te blaffen." Dit was het laatste wat ze zegt en loopt mijn kamer uit. "Je wil zelf ook niet door Daan wakker gemaakt willen worden." Riep ik haar achterna. "En Daan is er niet eens."

"Weet ik, maar je bent toch uit bed." Zuchtend ga ik terug in bed liggen. Ik pakte mijn telefoon en zag dat het nog maar half 7 was. "Waarom moet jij mij toch zo vroeg wakker maken." Ik riep luid naar Emma.

Emma is altijd al een vroege volgen, maar haar minpunt is dat ze dan ook iedereen probeert wakker te maken. Dit vind ik kut. Ugh ik wil nog niet naar school. Ik hoefde pas om negen uur op school te zijn, maar Emma moest mij slaap verpesten. Gelukkig gaf mij dit wel genoeg tijd om klaar te maken.

Na een tijdje besluit ik gewoon uit bed te gaan. Slapen lukt niet meer echt. De kleren die Emma had gepakt lagen nog steeds op mijn bed, maar ik heb geen zin om die kleding aan te doen.

Ik pakte de kleding op en stopte het terug in mijn kast. Niet dat het veel zin heeft, want hij is toch rommelig. Snel zoek ik een setje uit en leg hem klaar op mijn bed. Ook pak ik nog een paar andere dingen die ik nodig heb en loop naar de badkamer naast mijn kamer zat.

Deze badkamer deelde ik met mijn broers en zussen. Mijn ouders hadden hun eigen badkamer. Niet dat ik klaag. Onze badkamer is best wel groot. Er zit een douche en een bad in. Dus je kunt kiezen welke je wilt. Ook is er een dubbele wasbak. We hoeven hierdoor nooit te wachten op elkaar om ons klaar te maken. Snel zet ik de douche aan en stap eronder. In de ochtend vind ik het lekker om met een douche te beginnen. Dit geef mij de tijd om aan dingen te denken of ze juist te vergeten.

"Han schiet nou eens op, ik moet zo naar school." Nora bleef maar kloppen op de deur en gaf mij niet eens rust. "Noor ik zit er pas net onder." Geïrriteerd riep ik boos naar haar. Ik zat pas net onder de douch. Waarom moet dit altijd gebeuren. "Nou en ik heb de douche nodig." Boos riep ze terug. Ik douchte toch maar even snel.