Hoofdstuk 15

162 3 0
                                    

Eindelijk was de dag aangebroken. Vandaag was het voor het eerst dat ik een modeshow heb. Ik mocht van de andere Clair uitnodigen en daardoor maak het deze dag nog fijner.

Vandaag gaat onze plan in. Waarschijnlijk mag ik eind van deze dag naar huis. Clair heeft stiekem met de politie gesproken. Elke keer als ik bij haar was, werd ze door een anoniem nummer gebeld, zodat niemand het op viel.

Ik werd wakker van de zon die in mijn kamer scheen.Heerlijk. Het was al 11 uur dus ik stap met een glimlach uit bed. Gisteravond had ik al een outfit uitgekozen. Omdat ik vandaag toch steeds moet omkleden trek ik een simpele outfit aan. Snel pak ik de grijze joggingbroek en een witte crop top en loop daarmee naar de badkamer.

Snel doe ik de douche aan. Ik doe mijn pyjama uit en ik stap onder de warme kraan. Ik blijf er ongeveer 20 minuten onderstaan en ga er dan onderuit. Daarna trek ik de kleding aan die ik heb uitgezocht en loop naar beneden.

Ik ben nog nooit zo vrolijk geweest. Ik ben gewoon hartstikke blij. Beneden pak ik mijn yoghurt met wat fruit en een heerlijk kopje thee. Ik begin het op te eten en ondertussen check ik mijn ista en reageer op fans. Die maken mijn toch altijd blij.

Ondertussen komen Noah en Paul ook al beneden . Ik praat nog steeds niet echt met hun alleen als het nodig is.

"Goedemorgen Hannah. Waarom die glimlach?" begroette Paul mij. Ik zeg niks en blijf gewoon doorgaan met eten. "Antwoord bitch." riep Paul boos en pakte mijn kin ruw vast. "Blijf van me af klootzak." riep ik en gaf hem een klap in zijn gezicht.

"Jij durf wel hé, tegen mij in gaan niet goed." schreeuwde hij boos. Hij sloeg me vol in mijn gezicht. "Klootzak je moet ook alles van me afpakken mijn vrijheid, familie, vrienden en zelf mijn eerste keer." riep ik boos. Ik wist niet waar de zelfvertrouwen vandaan komt, maar het was er gewoon. Noah stond er eerst maar bij te kijken, maar toen ik het laatste zei, veranderde zijn gezichtsuitdrukking.

"Wat heb je haar verkracht. Praat ze daarom niet tegen mij" riep Noah boos. "Nee ik heb haar niet verkracht, jammer genoeg." grijnsde hij. "Nee hij heeft me niet verkracht, maar wel betast en mij gedwongen met iemand naar bed te gaan." riep ik boos. Dit is voor mij de druppel en liep naar boven.

Ik pakte al een tas in voor de zekerheid en verstopte hem in mijn inloopkast. Daarna loop ik naar Sara's kamer. "Saar we moeten over een uur weg." maakte ik haar wakker. Ze mompelde een oké. Ik loop naar beneden en ga in de woonkamer zitten en ik open Netflix een film kijken.

Een uur later zitten we eindelijk in de auto opweg naar de plek waar ik de modeshow loop. Er hangt in de auto een heel ongemakkelijke sfeer. Paul en Noah praten niet meer tegen elkaar, ik ben erg stil en Sara praat aan één stuk door. "Wat is er aan de hand, de ene is stil en de andere twee praten niet tegen elkaar." roept Sara gefrustreerd.

"Dat moet je maar aan Paul vragen." zeg ik. Noah knikt in gestemt. "Nou pap vertel het eens." zegt ze. "Niks om je zorgen over te maken schat." zegt hij maar en rijd gewoon verder. Sara keek mij raar aan, maar ik zeg niets. "Nou wat onze vader heb gedaan is regels overtreden. Hij heeft Hannah betast en gedwongen haar eerste keer te geven aan een vreemde." roep Noah boos. "We hadden regels pap. Dit kan je niet doen als ze ooit vrijkomt, dan zit jij ook nog in de gevangenis voor betasting. Gek." riep Sara boos.

Ik bemoeide me er niet mee en keek gewoon naar buiten. "Daarom deed Hannah de afgelopen weken raar." kwam Sara nu mee. "Nu je het zeg, daarom wilde ze niet aangeraakt worden." zeg Noah. Hehe er is eindelijk iemand slim geworden dacht ik. Niemand zegt meer iets, maar je zag wel dat Sara en Noah heel boos zijn.

Aangekomen bij het gebouw stap ik gelijk uit. Rob brengt me naar binnen. Daar staat een vrouw me op te wachten om naar de kleedkamer te brengen.

Het viel mee hoe groot hij was, maar groot genoeg voor ons. Er stond een make-up tafel, een bank met tv en zelfs een douche.

Ik plofte gelijk op de bank en begon clair te appen.

Ik: "Is het gelukt, heb je je spullen terug."

Clair: "Ja, ik kom er zo aan."

Ik: "Tot zo."

Yes, het plan begint. We hadden een plan met de politie besproken. Ze gaan binnen komen als ik op het podium staat. Dan kan niemand bij me. Er is met de organisatie van de modeshow. Hij vond het niet erg en hoop dat ik weer terug naar mijn familie ga.

Ik had beloofd als er nog een modeshow of kleding van hem komt dat ik hem ga promoten. Ik ben zo dankbaar voordat. Elke minuut die voorbij gaat word ik nog zenuwachtig.

Ik legde al mijn spullen in de kleedkamer en loop door naar mijn Stylist. Ze geeft mij alvast de kleding die ik aan moet. "Bedankt." Ik gaf haar een knuffel en liep weer terug.

Samen ga ik met Sara een film kijken. De jongens zijn allebei weg. Ze moesten ergens anders heen. Sara en ik zijn allebei een disney films aan het kijken. 'Ik wil net zo als die Assepoester zijn, van helemaal niks naar een knappe droomprins.' zegt Sara slijmend. 'You wish.' zei ik plagerig. Duh, dit gaat gewoon gebeuren." Zegt ze arrogant.

We keken de film af en ondertussen was iemand al geweest met avondeten. Het was een simpele salade, maar daar had ik best wel zin in. Nu moest ik naar de make-up en de haarstylist.

Mijn haar word los en krullig en mijn make-up was bezig. Sara bleef maar in de kleedkamer achter en de jongens waren ondertussen ook terug gekomen. Ik negeer Paul nog steeds, maar ik praat ook niet echt met hem. Ik kijk er ook niet echt naar uit, ik ben veel te druk met dingen regelen voor de modeshow.

Seconde gingen er voorbij tot het uiteindelijk uren werden. Ik moest eerst even omkleden. De anderen had ik weggestuurd zodat ik rustig kan omkleden. Noah bleef alleen nog even hangen, maar dat wilde ik niet. "Ga ik moet me omkleden." Ik probeerde hem te laten vertrekken. "Nee ik ga niet, ik moet je nog wat zeggen voordat je gaat." Zei hij. "Hoe weet je dat ik vandaag vertrek."Ik was verbaast dat hij het wist.

"De rare dingen die je vroeg aan Clair en nu weer. Je verdiend om naar huis te gaan. Ik wilde alleen nog sorry zeggen dat ik je niet beschermd heb. Ik wist niet hij van plan was om je te laten verkrachten door iemand anders."Tranen liepen uit zijn ogen.

Ik probeerde niet te huilen. Snel liep ik naar hem toe en gaf ik hem een knuffel. "Het maakt niet uit. Sorry dat ik naar de gevangenis laat gaan." Verontschuldigde ik mij. "Geef niet ik verdien het. Kom je me wel opzoeken?" vroeg hij. "Ja dat ga ik doen. Ik moet je vertellen dat je een echte vriend ben geweest in deze tijd." Ik knuffelde hem nog steviger. "En jij die van mij."Hij gaf me een kus op mijn voorhoofd en liep weg.

Een paar minuten later kwam Clair binnen. "Hey, gaat het." Bezorgd kwam ze naar me toe. "Ja, sorry. Ik ga gewoon Noah missen. Hij is altijd aardig voor mij." Gelukkig zat mijn make-up nog goed. Want anders vermoord de stylisten mij. "Het komt goed, oke?" Ik knikte en knuffelde haar.

Ik loop mijn kleine paskamer in. Daar trek ik een mooie gala jurk aan en hakken. Clair keek zo trots op me en gaf me voor het laatst een knuffel. Ik moet nog een paar minuten wachten en dan mag ik op. Ik ben zo zenuwachtig niet normaal.

Ik ben na vanavond vrij en vandaag is mijn eerst modeshow. "Amber, you can do it." riep iemand. Daar ga ik dan mijn eerste modeshow. Ik zetten de stap, gelijk worden er foto's gemaakt.Mensen keken blij en juich. Ik liep gewoon door totdat ik aan het einde ben.

------------------
Hallo allemaal,

Hier is hoofdstuk 15 alweer. Dit vond ik tot nu toe het leukste hoofstuk om te schrijven.

Ik hoop dat jullie hem leuk vinden. Laat het zeker weten. Geniet ervan.

Liefs ik

KidnappingOnde as histórias ganham vida. Descobre agora