Kidnapping

Hoofdstuk 4

De week is gelukkig snel voorbij. Het is eindelijk zaterdag en vandaag heb ik afgesproken met mijn vrienden. Ook heb vandaag de bedrijfsfeest voor mijn papa's bedrijf. En daar heb ik hartstikke veel zin in. Als goed is komt ook de dochter van een zakenpartner van hem. Tess heet ze en daarmee kan ik goed mee opschieten. We trekken vaak samen op met deze feesten.

Op school ging het ook wel goed. Alleen Ashton hield maar niet op. Ik vroeg hem de hele tijd, maar hij deed het gewoon niet. Elke dag hield hij me tegen. De ene keer duwd hij mij tegen deur of muur en de andere keer tegen de kluisjes. Ik weet niet wat hij van mij wilt, maar dit wil ik niet meer. Ik weet ook niet waarom hij dit leuk vindt. Ik hoop gewoon dat het snel stopt. Hij heeft er een soort van gewoonte van gemaakt. Bij elke ontmoeting kust hij in me nek. Het vies, maar af en toe geniet ik er ook van. Daan is naar hem toe gegaan en heeft gevraagd of hij op wilde houden, maar dat deed hij niet. Nu hoop ik elke dag dat hij er mee ophoud, maar die hoop komt niet echt.

Maar dat was niet enigste. Vanaf het moment dat ik die enge man zag, zie ik hem steeds vaker. Het maak niet uit welke plek ik ging, maar hij is er gewoon. En als ik wil kijken wie het is dan is hij weg. Ik heb heb het tegen iedereen gezegd, maar ze denken dat ik gek ben. De eerste paar dagen keken ze met me mee, maar ze zagen nooit iemand. Ze verklaren mij voor gek en Ik denk dat ik een beetje gek ben geworden. Waarom zou iemand mij volgen. Misschien is het Ashton die mij gek wil maken. Het zou waarschijnlijk gewoon niets zijn.

"Piep, piep, piep." Ik werd wakker van mijn minst lievelings geluid 'de wekker'. Het is nog vroeg in de morgen. Geeuwend doe ik hem uit. Het is zaterdag en eigenlijk mag ik uitslapen, maar ik heb vandaag op tijd afgesproken. Ik checkte mijn telefoon op appjes. Het was niets bijzonders, alleen een appje van Isa.

Isa: Hoe laat hebben we afgesproken.

Ik: 11 uur bij de busstation.

Isa: Oké, zie je dan

Mijn aandacht was op de telefoon gericht, dus ik hoorde niemand mijn kamer binnen komen. "Han, mag ik misschien je spijkerrok lenen. De mijne is kapot." Vroeg Emma opeens. Ik schrok van haar binnenkomst. Ik had niemand wakker verwacht.

"Wat?" vroeg ik nog niet helemaal wakker. "Mag ik je spijkerrok lenen?" Vroeg ze nog een keer. Ze keek me met puppy ogen aan. Ik weet dat als ik nee zeg dat ze hem gewoon mee neem. "Ja neem hem mee. maar trek niet alles uit mijn kast." Nog voor dat ik dat gezegd had lag al mijn rokken al weer op de grond.

"Em, ik zei nog voorzichtig." Riep ik boos. Ze lachte alleen maar. Voordat ik het wist was ze al mijn kamer uit. Nu moet ik me niet alleen klaar maken, maar ook nog mijn kast opruimen.

Gefrustreed ging ik maar uit bed, zodat ik genoeg tijd had. Ik zette muziek op en begin mee te zingen. Meezingend met een liedje begon ik op te ruimen. Ik zetten ook de raam op om het even te laten luchten.

Gelukkig was ik snel klaar en pakte ik wat kleren. Het was vandaag opzich wel lekker warm, maar ik moest ook rekening houden met het feest voor vanavond. Ik moest gelijk na het eten in de stad door naar het feest. Ik had geen tijd om om te kleden.

Ik pakte een grijze broek met een zwarte top en een gestreepte blazer. Zo zag ik er netjes uit en gewoon voor een gezellig etentje.

Ik liep naar de douche en begon te douchen. Ik zetten hem lekker warm. Mijn haar moest ik nog wassen dus dat doe ik gelijk. Na een kwartier stapte ik er onder uit. Ik droog me af en ik föhn mijn haar. Ik kleden ik mij aan. Daarna ruim ik mijn kamer op. Voorderest maak ik me gewoon klaar hoe ik altijd doe, alleen mijn haar doe ik in een knot met een leuke elastiek.

Ik loop daarna naar beneden. Ik had genoeg tijd om met mijn moeder te gaan eten. Nora had gezegd dat ze vandaag voor Smurf zou zorgen, dus ik hoefde hem niet uit te laten. Dit gaf me meer tijd om te slapen.