Kidnapping

Hoofdstuk 16

Bijna was ik aan het einden. Overal horen we opeens sirenus. Iedereen keek om zich heen, maar konden het niet plaatsen. Ik keek naar Noah, Sara en Paul. Noah zwaaide dag, hij had hier zich bij neer gelegd, maar Paul keek me waarschuwend aan dat ik niet moet rennen. Maar ik reageerde gelijk. Clair kwam naar me toe en trok me mee. We rende van de Catwalk af. Paul rende gelijk achter mij aan. Maar ik heb heel erg geluk wat de deuren gingen open en de politie kwam binnen. Ik rende gelijk op ze af.

Overal hoorde ik geschreeuw. Mensen werden door de beveiliging naar buiten geleid. Paul probeerde me nog bij de arm te pakken, maar de politie pakte me meteen bij mij arm. Ik keek glimlachen naar diegene die me meenam.

"Hello, my name is Anne wit and this is my colleague Jack Adams. You must be Hannah van beek." stelde een van de mensen voor. Ik moest lachen van hoe ze mijn achternaam zeg. "Yes, that is my." zeg ik en begin te huilen van geluk. Tranen liepen over mijn wangen.

Clair kwam tussen de politie mensen door en rende op mij af. Ik nam haar gelijk in een knuffel en we lieten elkaar niet meer los. Het kon me niet schelen dat er allemaal foto's of gefilmd wordt. "Nu kunnen jij en je baby in vrijheid leven." fluisterde ze in mijn oor. Ik knikte van blijdschap. Ik keek even op en zag dat Paul, Sara en Noah handboeien om. Paul keek me boos aan, Sara mij weer bitchie en Noah keek met een spijtige blik. Zo te zien had hij er erg veel spijt van. Ik keek hun nog een keer aan en liep naar Noah.

"Sorry, ik kom je opzoeken." Ik nam hem voor de laatste keer in een knuffel. "Bitch als ik jou te pakken krijg, vermoord ik je." Dat is de laatste keer dat ik hem aankeek. "Doei." Ik zwaaide Noah gedag en liep naar de kleedkamers.

"Gaat het met je." De ontwerpster stond voor me. "Ja het gaat goed met me, sorry dat het in jouw show moest." Ik verontschuldigde mij. "Geef niet, jij moet gewoon weer naar huis. Geniet ervan." Hij gaf me een knuffel en liep weg.

Snel kleed ik me om. Clair en ik werden meegenomen naar het bureau om alles uit te leggen. Ik vertelde mijn hele verhaal tegen hun. Ik vertelde van de ontvoering, van geslagen, model, betast, gedwongen en zwanger.

Na mijn hele verhaal waren Clair, Anne en ik in huilen uitgebarsten. Ik mocht van hun zelf nog een keer met Paul, Sara en Noah praten. Daar heb ik natuurlijk ja op gezegd. Ik wilde ze nog een keer zien.

Ik werd naar de kamer gebracht waar ze zaten. 'Hey, hoe gaat het met jullie?' vroeg ik aan hun toen ik ging zitten. "Wat denkje door jou zitten we nu gevangen." riep Sara boos. Noah keek me niet aan en aan Paul kon je zien dat hij woedend was.

"Weet je wat je dan moest doen. Van plaats van mij ontvoeren, moest je gaan werken." zeg ik zo normaal mogelijk. Sara werd daardoor nog bozer en wilde mij een klap verkopen, maar werd tegengehouden door een politie agent. Ik wilde daardoor weglopen tot dat Paul nog wat zegt. 'We krijgen je nog wel en dan kan je alles vergeten.' fluisterde hij in mij oor. Ik krijg een rillig door mijn lichaam en liep gelijk weg.

Ik praat nog wat met Jack en Anne voor nog meer details. Ze vertelde me ook wat er verder gaat gebeuren. Ik moet straks naar het huis toen waar ik al die tijd heb gewoond om bewijs te vinden en daarna mag ik naar Nederland terug naar mijn familie en vrienden. Met de mensen die nu gevangen zit gaan pas over een paar weken naar Nederland. Daar gaan ze gehoord worden en voor de rechter. Ik knikte dat ik het begrijp en daarna word ik naar een auto begeleid. Die brengt me naar het huis.

Aangekomen bij het huis lopen de politie agenten als eerst naar binnen om te kijken of er niemand is. Om het huis stonden allemaal paparazzi om foto's te maken. Na een tijdje kwam er één naar ons toe en zeg dat we naar binnen mogen. Ik loop gelijk naar me kamer en daar pak ik mijn koffer uit de kast. Ik pak nog een koffer en een tas en doe daar de rest van de spullen in.

Jack helpt me de koffers en tassen naar beneden in de auto te leggen en daarna ben ik het huis nog rondgelopen om te kijken of ik nog iets mee wil. Ik heb stiekem twee truien van Noah meegenomen en de belangrijke knuffel wat hij van zijn moeder had. Ik vroeg of ze hem deze willen geven als hij de gevangenis uit komt. Ooit heeft hij gezegd als we gepakt worden mag je truien van mij pakken. Ik heb zijn truien al vaker aan gehad, omdat ze lekker zijn. Anne kwam de kamer in en zei dat we vertrekken. Ik knikte en liep met haar mee de auto in. Ik stapte de auto in en die reed weg, op weg naar het vliegveld

Op het vliegveld aangekomen staan er allemaal paparazzi foto's te maken. Ik negeer het en loop met een Anne en Jack over het vliegveld. Ze hadden mij voor mij een vliegtuig ticket gekocht, zodat ik gelijk naar huis kom. Wel halen alle drie nog een drankje en namen afscheid van elkaar.

Van Clair heb ik bij het politiebureau al afscheid genomen. Nu nog van hun. Daarna ga ik door de douane en loop door naar het vliegtuig. In het vliegtuig loop ik gelijk naar me stoel en kijk op mijn telefoon. Mijn telefoon is helemaal volgelopen allemaal met berichten, foto's en nieuwsberichten. Hij liep gewoon helemaal vast.

Het eerste wat ik deed was de belangrijkste personen terug te appen. Zodat ze gerust gesteld werden. Ik was zo blij dat ik weer contact met ze te hebben. Daarna keek ik of ik nog iets belangrijk heb gemist, maar dat viel best wel mee. Toch viel mijn oog op een nieuwsbericht.

---------------------

Hallo allemaal,

Dit is alweer de 16de deel. Bedankt allemaal voor het stemmen en de reacties. Ik vond het super leuk om het te lezen. Blijf zeker zo doorgaan. Geniet van die verhaal.

Liefs ik