Kidnapping

Hoofdstuk 8

Na een reis van een uur zijn we eindelijk op Schiphol aangekomen. Hier vertrekken we naar Amerika. Waar we precies heen gaan in Amerika geen idee. Wat ik wel weet dat ik bij hun weg wil.

Paul zegt wat tegen mij, maar ik was zo in gedachte dat ik niet hoorde. 'Begrepen?' vroeg Paul. Ik keek hem verward aan. 'Sorry wat zei je ik was even in gedachten' vroeg ik. Hij zuchtte geïrriteerd. 'Hij zei dat je met zo weinig mogelijk mensen moet praten en je blijft bij ons' Zei Noah om de sfeer te redden. 'Is goed.' zuchtte ik.

We liep het richting de balie van het vliegveld. Paul zo ons inchecken. Zodat ze kunnen verkomen dat ik herkent werd. Daardoor moesten Noah en ik op hem wachten. Hij was snel terug met de kaartjes.

Snel konden we door naar de douane. Ze vroegen het nodige wat er gevraagd moest worden. Ik dacht dat ik klaar was en stond op de punt naar Noah te lopen, maar ik werd er tussen uit gehaald.

Shit, nu denken Paul en Noah dat ik ze verraden hebben. Waarom dit nou weer, ik doe toch niks verkeerd. Ik kreeg toch een klein beet je hoop, hebben ze me gezien wie ik ben.

Er kwam een vrouw naar me toe en stelde zich voor als Melissa. 'Weet je waarvoor je uit de rij ben gehaald?' vroeg ze lief. 'Nee niemand heeft wat gezegd en ik weet niet wat er aan de hand is' zeg ik in paniek. Ik probeerde niks bijzonders te doen, want als ze andere reden hebben dan kan Paul me niet pijn doen.

Ze knikte en zei,'Ik neem je even mee naar een aparte kamertje, dan we rustig kunnen praten.' Ze nam me mee naar een ander kamertje. Ik keek voor de zekerheid naar achter. Paul keek me met een vragende blik aan en ik haalde mijn schouders op. Noah gebaarde mij dat ik me mond moest houden. Ik keek hem een beetje in paniek aan.

Ik liep uiteindelijk met haar mee en ging in één van de stoelen zitten. 'Ik ga je vertellen waarom je hier bent' zegt ze rustig. 'We vinden dat je veel op Hannah van Beek lijkt, het meisje dat twee weken geleden vermist is geraakt.' zegt ze.

Duh, ik ben haar. Maar ik kan het natuurlijk niet zeggen als ik gepakt wordt ben ik de sjaak. Hoe weet ik niet, maar zo gevoel heb ik heel erg. 'Ik weet niet hoe u er bij komt, maar ik lijk toch niet op haar.' zeg ik lachend. Ik loog gewoon. Ik wilde gewoon zeggen tegen haar dat ik het wel ben, maar hoe.

'Sorry voor het ongemak, u leek er gewoon veel op, maar mag ik wel nog even je paspoort zien.' zegt ze ongemakkelijk. 'Geef niet ik weet dat iedereen haar graag wil vinden. Het lijkt me ook lastig voor haar familie, maar hier is mijn paspoort' zeg ik liefs. 'Ja ik heb ze gesproken en ze zijn er kapot van.' zegt ze en pakte mijn paspoort.

Mijn hart brak. Ik wil zo graag zeggen "ik ben het " Maar dat kan ik niet. Wat als ik gepakt word? Ze kijk even op mijn paspoort en gaf hem terug. 'Fijne vlucht Amber Smith.' zei ze en gaf me een hand. Ik schudde hem, 'U veel succes met u werk.' zeg ik. Een traan verliet mij oog. Ik mis mijn familie. Waarom kan ik gewoon niet terug

'Wat heb je allemaal gezegt?' vroeg Paul woedend, toen ik net kwam aanlopen. 'Niks bijzonders.' zeg ik. Hij kijk al iets blijer. 'Wat vroegen ze allemaal?' vroeg Noah. 'Ze vonden mij veel lijken op Hannah van Beek, maar ik zei dat ik haar niet ben en gaf mijn paspoort.' zei ik. Ze knikken, precies wordt er op dat moment omgeroepen dat we naar het vliegtuig kunnen.

We liepen met z'n drieën het vliegtuig in en gingen zitten. Paul leid me naar een van de stoelen. Hij laat me bij het raam zitten. Eigenlijk wilt hij naast me gaan zitten, maar gelukkig hield Noah het tegen.

"Ik let wel op haar, ga u maar gewoon wat rust pakken." Gelukkig luisterde hij naar Noah. Ik had echt geen zin om naast hem te zitten. Paul liep weg naar de andere kant van het vliegtuig. Die zien we voorlopig niet meer.

'Hier dan kan je muziek luisteren tijdens de vlucht.' Noah gaf me een oude telefoon met een paar oortjes. Ik keek hem raar aan. "Wat." Ik was gewoon verbaast. Ik dacht niet dat dit zou gebeuren

'Je kan er niet mee bellen, appen of wat dan ook. Alles is eraf gehaald, zodat je ons niet kan verraden. Er staat Netflix en Spotify op. Dan heb je wat te doen.' zegt hij lief. Ik keek hem dankbaar aan en zocht mijn afspeellijst op. Ik zette hem aan leg mijn hoofd op zijn schouder. Ik was gewoon moe. Hij legde zijn hoofd op de mijne en niet veel later zijn wel allebei in slaap gevallen.

Tijdens de vlucht ben ik een paar keer wakker geworden. De stewardess kwam een paar keer langs om drinken of eten te brengen. Het eten was lekker en ik heb er erg van genoten. Het leek net of het de laatste keer was dat ik ging eten.

Na een lange vlucht waren er eindelijk. De stewardess maakte ons wakker. We maakte onze gordel vast. We landen snel.

Bij de aankomst hal wachten Noah en ik op Paul. Paul komt naar ons toe met de koffers. "En een lekkere vlucht gehad?" Hij vroeg dit alleen maar aan Noah. Dus ik hou mijn mond. Hij knikte alleen maar en ging verder met wat hij aan het doen is.

Er was al een auto geregeld zodat we gelijk naar huis konden. Iedereen was best wel moe en wilde gewoon onder de dekens kruipen.

Het huis was dichtbij het vliegveld. We waren er zo. Het was een super groot huis. 'Waarom moet ik jullie helpen met geld verdienen als jullie dit huis hebben?' vroeg ik verbaast. 'Dit hebben we gekregen van je management gekregen. We moeten ergens gaan wonen.' zei Noah.

Ik knikte maar kijk hem wel raar aan. Waarom van mij management, want ik heb er geen eens één. Ik liet het maar en stapte de auto uit. Paul maakt het voordeur open en we liepen naar binnen. Het zag er heel modern, maar ook landelijk er uit. Noah liet me mijn kamer zien en zei,' We gaan morgen naar de stad, zodat het een beetje op jou kamer kan lijken." Ik knikte alleen maar en liep de kamer in.

De kamer was groot. Het leek een beetje op de kamer in Nederland. Alleen met wat meer ramen. "Ik ga naar mijn kamer. Als je me nodig heb, ben ik een paar kamers verwijderd. Welterusten" Ik knikte en deed de deur dicht. Voordat ik tot mezelf kon komen stond Paul er weer. "Kleren uit en op bed." Was het enigste wat hij zij. Het gebeurde weer. Ik werd betast en geslagen met een riem.

Het doet zo pijn. Mijn lichaam voelt helemaal beurs. Nadat hij klaar was ging hij gelijk weg. Ik kroop in een balletje op het bed. Het deed gewoon zoveel pijn. Dit worden weer blauwe plekken. Waarom moest dit gebeuren. Ik had geen zin om op te staan en te douchen.

Huilend val ik dan ook in slaap.

--------------------------------

Hallo,

Bedankt voor de 700. Dit is veel en ik ben blij dat jullie dit verhaal lezen. Ik hoop dat jullie het leuk vind. Laat het zeker weten in reacties.

Liefs ik