Lise kendine macera arayan ergen öğrencilerle dolu bir tımarhaneydi. Jeon Jungkook ve arkadaşları ise kaosu peşinde sürükleyen bir avuç aptaldı. Her şey Taehyung'un okulda görmemesi gereken bir olayı görmesiyle başladı. Gördükleri yüzünden kaçırılma...
Bennn geldimmmm bebitolarım. Umarım günleriniz güzel geçiyordur ve herkes mutludur. Herkese iyi okumalarrrr. Kimsenin sizi üzmesine izin vermeyin💕
Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.
"Anne benim mavi kazağım nerede?"diye sorarak salona ilerledim. Annem yine Müge anlı izliyordu.
"Çamaşır makinesinde asılmayı bekliyor." Oflayıp yanına ilerledim. Mavi kazağımı giymek istiyordum. Kollarımı göğsümde bağlayıp yanına oturduğumda göz ucuyla bana baktı.
"Sen son zamanlarda bir tuhafsın. Dün bir şey mi oldu?" Başımı olumsuz anlamda salladım. Anne oğlun az kalsın işi pişirecekti diyemezdim ya. Yılbaşı gecesi olanlar yeniden aklımda dolaştığında yanaklarıma hücum eden ısıyı hissettim. "Olmuş bir şeyler ama hadi hayırlısı."
Sabah herkese rezil olmuştuk. Salak Sana pat diye odaya dalıp bizi çığlığıyla uyandırmıştı. Sonra Jimin ve Sanayı kovup giyinmiştik. Yoongi bizimle dalga geçmişti. Utancımdan tek kelime bile edememiştim. Sonra Namjoon bizi evimize bırakmıştı. Eve gelir gelmez duş almıştım. Cidden yaşananlar inanılır gibi değildi.
Ellerimi ıslak saçlarıma daldırıp dağıttım. Annem bir avuç daha çekirdek alıp televizyona baktı. "Bak bu kadının kocası, kadını üst komşusuyla aldatmış." Çekirdekten bir avuçta ben alıp iyice arkama yaslandım.
"Hadi ya! Adam genç duruyor."
"Öyle zaten. Kadının torunları bile varmış..."diyerek olayı bana anlatan annemi bir süreden sonra dinlemedim. Bu tarz olaylar psikolojimi bozuyordu. "Bu arada baban aradı." Normalde babam annemi pek aramazdı. Genelde hep benimle iletişim halinde olurdu fakat işler biraz değişmişti. Elimdeki çekirdek çöplerini tabağa bırakıp anneme baktım. Belliydi zaten sabahtan beri benimle bir şeyler konuşmak istediği. Tadım tuzum kaçmıştı sabah sabah. Üstelik annem neden sabahın köründe çekirdek yiyordu?
"Ne istiyormuş?"
"Seni yeni evine davet etmek istiyor." Kaşlarım çatıldı. Bana yeni ailesini gösterecekti herhalde. Ama ben bu aileyi görmeye hiç istekli değildim. Bizi yıllardır bir aile ortamından mahrum bırakıp şu anda kendisine bir aile kurduğuna hala inanamıyordum. Gitmeyecektim işte. Beni çok görmek istiyorsa bizim evimize gelebilirdi.
"Ödevlerim var. Yoğunum. Hem seneye üniversite sınavım var." Daha fazla bu konuyu konuşmak istemediğim için koltuktan kalktım. Annem hemen elimden yakaladı beni. Bırak kadın! Beni bu ortamda tutamazsın.
"Bahanelerin hiçbir zaman bitmiyor Taehyung. Ciddi anlamda babandan kaçtığını düşünmeye başlayacağım." Öyleydi zaten. Babamdan ve onun yeni aile ortamından kaçıyordum. "Üstelik hala kardeşini kabullenmedin." Kardeşim mi? KARDEŞİM Mİ?
"O benim kardeşim değil." diye bağırdığımda annem sakin bir şekilde gözlerimin içine baktı. Gözlerim dolmuştu. Yanını patpatlayıp yeniden yanına oturmamı sağladı. Gereksiz tepki vermiştim. Sakinleşmem gerekiyordu.
