His Billion Dollar Contract {Completed}

16. Touches

Chapter 16 - Touches

"Alejus, where are we going?" I asked Alejus since he's putting a blindfold again. We're on his car and he's driving for now.

"I'll take you out and don't tell anyone, okay?"

I heard him and nodded at him. Natuwa naman ako kasi hindi ko ito hiniling sa kanya pero ito siya at ginagawa ito. Does it mean na lalabas na naman kami? Makikita ko na naman ang trees and sun? How I wish na sana maulit muli ang pagpunta namin sa isang forest na nandoon din ang bahay niya pang isa.

Maya-maya lang ay naramdaman ko ang pagsakay niya sa driver's seat at nagstart na ng sasakyan. Tahimik lang ako sa byahe at siya din, mukhang may iniisip siyang malalim. Naramdaman ko namang kinuha niya ang kamay ko at hinawakan ito kaya napasinghap ako. Hinalikan niya ang likod nito tsaka siya nagsalita.

"Let's skip the crowd. I wanna take you on a date." He says and my heart automatically rise its beat.

Siguro kung wala lang tao at hindi ko siya kasama ay mapapasigaw ako sa kilig. Ilang beses ko nang iniimagine na sana ganito din ang sabihin niya sa akin. I've fallen for him and I don't know what's the reason behind it. God knows how happy I am when he said right to my face that 'I love you' thing he keeps mentioning to me. Siguro kamatis na sa pula ang mukha ko ngayon sa sobrang kilig.

"Did you hear me, Johanna?"

Nagising ako sa huwisyo at tumango. "Ye-yeah. That's fine." I keep myself to act normal and calm para hindi niya mahalata ang kilig ko.

Don't show too much emotions Johanna.

That's all I could say to myself. Alam ko din namang may hangganan ito, pero sana hindi agad matapos dahil baka mababaliw ako. Ang hirap kaya na nasa peak ka ng kahibangan mo sa isang tao tapos bigla na lang siyang mawawala. Ang sakit at ang hirap isipin kung mangyayari man 'yon...

I just stay silent during the travel. Hawak-hawak pa rin niya ang kamay ko habang nagdadrive. Mga ilang sandali pa ay huminto na din ang sasakyan at binitawan niya na ang kamay ko tsaka inalis ang blindfold ko tsaka ang seatbelt ko. Tumingin muna ako sa paligid at pabalik sa kanya.

"Where are we?"

He just smiled at me and unbuckled his seatbelt.

"Wait here, I'll show you where are we."

Bumaba siya sa sasakyan at umikot papunta sa side ko. Pinagbuksan niya ako ng pinto tsaka ako bumaba na din. This is when I looked around and the place is so peaceful and beautiful. Napapaligiran kami ng matataas na puno at sa gitna nito ay may isang maganda at napakalaking bahay. It's not a modern type of house but it's more of ancestral design. Para tuloy kaming nasa spanish era dito sa lugar na ito. Maririnig mo din ang huni ng mga ibon sa sobrang tahimik ng lugar.

"Alejus?"

"Yeah," lumingon siya sa akin.

"Is this your house again?" I ask.

Malay ko ba baka bahay niya na naman. Sa sobrang yaman niya wala na siyang ibang ginawa kundi magpatayo ng bahay. Maganda naman 'yon kasi mapapakinabangan mo in the long run.

"Johanna," he then chuckled at me and smiled. "Silly, it's not my house. We're on my friend's house." He says and guided me to walk with him while holding my hand.

"A-anong gagawin natin dito?" Tanong ko ulit. Nakakakaba e, baka mamaya may party at makilala ako ng mga kaibigan niya, sabi pa man din niya na walang social life dapat pero bakit dinadala niya ako sa mga ganito?