AS1: RISK [✔]

21

Chapter 21
Zari

Months has already passed. Tapos na rin ang klase namin. I also enrolled already on the university in US. Okay naman sila Mama at Papa tungkol dito.

They also already knew that Gin and I broke up. Alam din nila ang rason. At first, they were angry at Syrine's parents but I told them not to. Sabi nga nila, kung ano yung nakakabuti kay Syrine, yun lang ang iniisip nila Tito at Tita.

"Zari..." tawag ni Mama sa akin.

Nag-angat ako nang tingin kay Mama. Nag-iimpake kasi ako. Okay na yung mga damit ko. Mga ibang bagay na lamang ang hinahanda ko. My flight is tomorrow.

"Yes, Ma?"

Napabuntong-hininga si Mama bago sya umupo sa dulo ng kama ko. She looked at me with her concerned eyes. "Sigurado ka ba?"

"Sa alin po?" tanong ko.

"Na iiwan mo na kami ng Papa mo?" napanguso si Mama sa akin.

Mahina akong natawa kay Mama. "Ma, dati pa lang pangarap ko nang mag college sa US, diba?"

"Oo pero noong naging kayo ni Gin, nagbago naman yung pangarap mo bigla." biglaang sabi ni Mama kaya natahimik ako. "Is this about your dream or because of them?"

"Mama naman," mahina akong natawa. "My dream never changed. Kahit noong naging kami dati, hindi pa rin iyon nagbago."

Napabuntong-hininga na lamang si Mama sa sinabi ko. After I packed the other essential things, natulog muna ako saglit. Nagising lamang ako nang ginising ako ni Mama kasi nandito raw si Suji.

"Hey girl, don't worry. I got your back." kaagad na sabi ni Suji sa akin. "I already blocked Syrine. Hindi na kami nag-uusap. Si Reign naman ay hindi makapaniwala kasi hindi naman iyon sinabi ni Syrine sa kanya. She also ignored Syrine. Of course, we also ignored Gin. Ang pangit naman kung si Syrine lang."

Napailing ako sa sinabi ni Suji. Nandito si Milo sa tabi ko kaya hinaplos ko lamang sya habang kausap si Suji. "Suj, hindi ako galit sa kanila." sabi ko kaya napairap sya sa akin. Hinampas ko kaagad sya gamit ang ibang kamay ko. "Makinig ka nga."

"Ano ba? You can't force me. I just can't believe them." sabi nya.

Napailing ulit ako, hindi alam kung ano ang gagawin kay Suji. "Suj, wala tayong magagawa. Sila nga walang magawa, eh. Tayo pa kaya?" napairap ako sa kanya.

"Hay naku! Kahit na. Bobo naman kasi ng jowa ni Syrine. Hindi sya pinaglaban."

Napabuntong-hininga nalang ako. We just watched movies while eating popcorn. I appreciated Suji. Nandito sya ngayon para sa akin dahil alam nyang nasasaktan pa rin ako sa nangyari. I admit that I already accepted the fact that the man who I loved will be marrying my cousin but I also admit that I'm still hurting.

Gin introduced me to the world I'm not familiar with. He made me enjoy things in that world and just like how the story should end.....he let me tour that world alone as he tours someone else already.

"Zari," tawag ni Suji sa akin. "Magiging maayos din ang lahat, okay?" sabay ngiti nya sa akin. "Kung masakit ito," tinuro nya ang puso ko. "Walang pumipigil sa iyo na umiyak."

I smiled. "Thank you, Suji."

Gusto kong umiyak. Gusto kong mawala yung sakit pero hindi ko magawa. My heart ached badly but my tears won't fall. Masakit lang sa dibdib. Yung mga luha ko ay hindi alam kung paano tumakas sa mga mata ko.

"Girl," kaagad na tawag ni Suji sa akin- kakabalik nya lang sa kuwarto ko galing sa kusina. "Gin is here."

Napaawang ang labi ko. Ramdam ko ang pagkirot ng dibdib ko. How funny it seems when the butterfly was replaced by thorns.