AS1: RISK [✔]

26

Chapter 26
Zari

He's happy.

He looks so satisfied and contented while I am looking at his face right now. Hindi naming sinubukang kausapin ang isa't isa. I just glimpse at him every minute.

I feel my heart aching and feeling happy at the same time. Weird. Akala ko imposimbleng masaktan at maging masaya nang magkasabay pero hindi pala.

Masaya ako kasi masaya na sya...pero nasasaktan din ako kasi sana sa akin sya sumaya. Hindi kay Syrine...hindi sa pinsan ko.

"Hey, are you okay?"

Napalingon ako kay Johan. I'm sitting beside him. Nasa iisang table lang kami kung nasaan din si Gin kaya medyo hindi ako mapakali. Buti nalang talaga at hindi kami masyadong malapit sa isa't isa ngayon.

I smiled at Johan. "I am," sagot ko sa tanong nya.

He poured a tequila on one glass before reaching it to me. Napatitig tuloy ako sa baso na inabot nya sa akin. Nabalik lang ang tingin ko sa kanya nang mahina syang natawa.

Napakunot ang noo ko. "Bakit?"

"It's for you."

Nagulat ako sa ginawa nya. I thanked him before taking the glass. Habang iniinom ko ito, napansin kong may nakatingin sa akin. Napalingon ako sa bandang iyon at nagulat ako nang makitang si Gin ito.

Hindi pala sya sa akin nakatingin. Sa baso ko sya nakatutok. While he's not looking at me, I chose this opportunity to stare at him. Napansin kong mas nag mature na sya. He became sexier and more handsome than the last time I saw him.

He's wearing a polo shirt. Hindi nakabutones ang tatlong butones kaya kita ko ngayon ang dibdib nya. He's holding a glass with a whiskey on it. He looks so hot.

He had a wonderful glow up. Is it because of Syrine's love for him? Sabi kasi nila gaganda o gagwapo ka lalo kapag nasa tamang tao ka na. My heart ached because of that idea.

Maling tao pala ako.

"Kanina pa kita hinahanap. Napaka ano mo talaga!"

Napangiwi ako kay Reign dahil sa agarang bungad nya pagkatabi ko sa kanya. I already bid my good bye on Johan. Nagpaalam na rin ako sa mga kaibigan nya na pinansin ako kanina.

Napanguso ako kay Reign. "Sorry naman."

"Saan ka ba galing?" tanong ni Reign sa akin. "Malayo ba yung restroom?" nilibot nya ang paningin nya at nang makita ang restroom ay kaagad nya akong inirapan. "Ang lapit lang naman pala! Saan ka galing, ha?"

Napangiwi ako at pinaliwanag nalang sa kanya kung ano talaga ang nangyari kung bakit ako matagal nakabalik sa kanya. Nagulat sya dahil sa mga sinabi ko. Pumunta kami rito para pakinggan ang mga kanta nila Ren pero nawala na ang focus namin sa mga kanta.

Nagchikahan na lamang kami.

"Talaga ba? Nakita mo sya?" gulat na tanong ni Reign sa akin. Napatango ako kaagad kaya kaagad nya akong tinignan nang malungkot. "Okay ka lang ba?"

Mahina akong natawa. I smiled when Reign is looking at me with full of concern. Alam nya talaga na mahina ako pagdating kay Gin.

"Ayos lang naman," sagot ko. Kaagad kong iniwas ang tingin ko sa kanya at tinuon ito kay Ren na kumakanta sa stage. "Let's just enjoy the songs."

Napabuntong hininga si Reign dahil sa sinabi ko pero kaagad din naman nya akong hinayaan na. Napansin nya ata na ayaw ko nang pag-usapan pa si Gin.

Nakakaaliw dito. Ang daming sigawan at hiyawan na naririnig namin galing sa mga fans ng banda nila Ren. Napapasabay kaming lahat sa kanya. We just scream when the song is jolly or rock but when it's sad...all of us cry.