ÇILGIN LİSE

Yalancı

Boğazım  düğümlemişti  konuşamıyordum  . Hani bazen  ne diyeceğiniz  bilmezsiniz  sanki oraya ne kelime koysanız  oraya fazla yada az gelicek  hani duygularınıza  tercüman olacak  bir kelime  bir cümle  yoktur ya  sadece susarsınız   saniyeler akar geçer  ama siz susarsınız  şu an tam öyle bir konumdayım  Karşımda  adın nın emre olduğunu  söyleyen biri var  ve benim onu tanıdığımı  söyliyor  beni  tek tanıdığımı  emre küçüklüğü  dü .

"Sen.. yani  Hangi Emre  benim tek tanıdığın  küçüklük arkadaşım var " Kelimeler ağımdan  zor çıkıyordu.  Onları  birleştirip cümle kurmak   bundan daha zordu.

"Zeynep  sadece bir sakın ol  senin bildiğin  Emre  gerçek emre değil o benim üvey kardeşim Can!"

Can üvey kardeşim  Can! O cümle  kafamın içinde   yankılanıyordu.  Belki yalan  ama  beni ilk burda gördü.

"Sana inanmıyorum  beli ki yalan söyliyorusn sana niye inananyim   benim tek tanıdığın  kişi var oda Can " Hiç bilmediğim  koridorda yürüme ye  başladım.    Duyduğum  ayak seslerinden  dolayı  daha hızlı yürüdüm.   Belki Canın eski bir arkadaşı  ya da düşmanı  olabilirdi      beli ki beni o yüzden  tanıyordu   .

"Ahh!!!"  Beni birden  boş  bir sınıfa  sokup  kapıyı  kapattı.   Attığım  çığlık  sesiyle  ağzıma elini kapattı  .  Debelenmeye   başladım .  Ağzım kapalı  olduğu için  sesim çıkmıyordu ama bir çıksa  var ya ..

"Sadece  sus ve  beni dinle  Can burda   belli ki  benim  evde olmadığımı  öğrendi.  Seni Bana karşı uyaracak   Bana inanmıyorsun  ama  sana doğruları  göstercem   git masasın  arkasına  saklan "

Elini  ağzımdan çekti.   Girdigimiz  sınıf  büyük  bir sınıftı   küçük küçük masalar  vardı.  Duvarlarda  santranç  taşlarını resimleri vardı.  Neler olduğunu anlamak için dediğini yaptım  . Gidip  köşedeki  masanın arkasına saklandım.    Benim  oturmamla onun  telefonu  çaldı. 

"Efendim . Okuldayım  sana  hesap  mı vericem   ilk  katta son  sınıftaydım"ses kesildi .   Allahım  neler oluyordu  böyle    acaba  çıksam mı diye  düşünürken   gürültülü  bir şekilde  kapı açıldı.   Ondan daha yüksek sesle kapı kapadı.

"Ben sana  artık bu okulda okumayacaksın  demedim mi lan!"Bu canın  sesiydi .  Bağıra bağıra konuşuyordu. 

Sonra  gülme  sesi duydum "Ne oldu  elinden kaçırmaktan mı korktun "Bu Ses  Emre nin sesiydi . "Bitti  artık  Can  sen benim adımı kullanarak -"

Kahkaha  sesi duydum  bu Can dan  geliyordu . "Senin  adın  öylemi  Emre   senin o çok sevdiğin kız  Emre yi silip Cana geçti.  "

"Zeynep  gerçeği  öğrendiğinde  ne olacak  Can  bunu hiç düşündün mü ?"

Can güldü.  "Düşündüm    "Ayak sesi duydum "Bak hala düşünüyorum  öğrenmeyecek  senden  duyduğum  şeylerle  onu etkiledim . Sağol "

Neh nasıl    ya    gözlerim açılmıştı  ağzım zaten  açık  Etkiledim .

"Onu senin Eline bırakamayacak  Can  o gerçekleri  öğrendiğinde  senin yanında  bir  dakika bile durmayacak "

"O zaman  ben intikamımı almış olurum  sende  annen için  sus yoksa  gidesiniz "

Ne intikamı ya   ben neyin içine düştüm  böyle

"Babasının  yaptığı  bir şeyi kızı neden  çekiyor ?"

Babasının   mı   babam  ne yapmış olabilir  ki  iyice kafam  karıştı ya