MASS C-45

649 33 6
                                    

Pagkatapos alisin ang tali sa kamay ng lalaki ay inilaglag ko sa harapan niya ang kutsilyo. "Kill them" Sabi kong ngumisi at bumaling sa tatlo. Nakayuko lang ang kanilang pinuno marahil ay tinanggap na nito ang kamatayan. Habang ang dalawa ay napaluhod habang umiiyak. Lumakad ako at tinungo ang aking upuan saka umupo. Nakangising pinapanuod ang apat. Sinubukang tumakbo ng dalawa ngunit mabilis silang pinigilan ng aking tauhan, sinuntok ang kanilang sikmura at mukha hanggang sa lumuwa sila dugo at sa sahig ay napahiga habang namimilipit sa sakit.

"I said kill them!" Sigaw ko sa lalaking nakatingin lang sa kanyang mga kasama. Hindi ito kumikilos kaya muli kong tinutok sa kanya ang baril kong hawak. "Ikaw ang papatayin ko" sabi ko at ilang segundo lang ang lumipas ay nakita ko na ang pagsasak nito sa kanyang dalawang kasama.

"Gusto ko pang mabuhay!" Sabi nito habang patuloy na pinagsasaksak ang isa. Tinamaan niya ang dibdib, tiyan, tagiliran at ang leeg. Nang matapos ay bumaling naman siya sa isa.

"Wag, parang awa mo na, maawa ka sa akin" ani ng isa na nakuha pang magsalita habang namimilit sa sakit.
"Wag! Wag!" Muli nitong sambit at ilang segundo lang ay nawalan na ito ng buhay. Isinaksak ng lakake ang kutsilyo sa kanyang tiyan. Sunod ay sa kanyang leeg na sumirit pa ang dugo at kumalat sa may sahig.

"Kill him" sabi ko at bumaling sa kanyang pinuno. Umiiyak na ito habang nakatingin sa akin. "Do you think maaawa ako sayo? No, I wont forgive you" sabi ko naman sa pinuno.

"Maawa ka, patawarin mo na ako, please, please, let me leave" sabi nito habang umiiyak.

Tumawa ako ng mapait at yung baril na hawak ko ay ipinutok ko ng tatlong beses sa kanyang tauhang may hawak na patalim. Unti unti itong lumuhod sa sahig at mayamaya lang ay bumagsak. Tuloy tuloy ang pagkalat ng dugo mula sa mga katawang wala ng buhay ang aking nakita. Nanginginig ang aking katawan habang tinititigan ang kanilang pinuno. Gustong gusto ko ang nakikita ko, patay na ang tatlo at itong pinuno nila ay malapit na rin mawala.

"Hindi na lang sana kayo tumakas ng kulungan para mabuhay pa kayo ng matagal. Tsk, tsk. You just give me a chance to kill you. Am I right?" Sabi ko at ngumisi.

"Wag, maawa ka----

Ipinutok ko ang baril ng maraming beses na halos tumagal ng dalawang minuto. Pagkatapos ay nakita ko kung paano siya dahan dahang dumausdos sa sahig, naliligo sa sariling dugo at ang mga balang tumagos sa kanyang likod.

Di ko napigilan ang labi kong ngumiti parang may tinik na natanggal sa aking lalamunan dahilan para ako'y bumuntong hinga.

"Boss nandito na po yung apat, ano pong gagawin natin sa kanila" sabi ng tauhan ko at ilang sandali ay may dumating ulit na apat na lalaki. Nakatali ang kamay, nakapiring at nakabusal ang kanilang bibig.

Ibinigay ko sa isa kong tauhan ang baril na hawak at ito naman ay nagbigay ng puting tela saka ko pinunasan ang aking kamay. "Patayin niyo make sure na wala kayong ititirang buhay" utos ko saka lumakad palabas sa abandonadong warehouse.

Nang makarating sa aking sasakyan ay kinuha ko sa aking bulsa ang aking telepono na kanina lamang ay nagba-vibrate. Rumihistro agad ang pangalan ng sender kaya agad kong binuksan ang mensahe nito.

"Apo, anong oras ka uuwi? I cook your favorite. Come home early"  - Grandma

Pagkatapos basahin ay naisandal ko na lang ang aking likod sa pintuan ng sasakyan. Hinilot ko ang aking sintido upang mabawasan ang panginginig ng aking katawan. Ngayon ko naramdaman ang takot at pangamba. Takot na baka malaman ng aking lola ang ginawa kong pagpatay.

"She should not know about this." Sabi ko at kinuha ang damit sa aking sasakyan. Nagbihis ako at inilagay sa plastic ang aking damit. Pagkatapos ay tinawagan ko ang aking tauhan na nasa loob pa din ng abandonadong warehouse.

"Wala kayong iiwanang ibedensya. Linisin niyo lahat ng kalat, kayo na bahala. I'll deposit the payment this evening" wika ko

"Yes boss thank you" sagot naman nito at narinig ko ang malakas na putok ng baril mula sa kabilang linya.

"K" sagot kong bumuntong hinga saka pinutol ang tawag.

*************

"You have a tattoo?" Taning ng aking lola habang iniaabot ang puting towel sa akin.

"Yeah, Maganda ba tignan?" Sabi kong  nakangiti at kinuha ang towel

Nakita ko kung paano sumalubong ang kilay niya habang nakatitig sa akin at sa balikat kong may tattoo.

"Dinudimihan mo lang yang balat mo" sermon nito at lumakad papasok sa gate.

"Grandma this is what I want" gusto ko pa sanang maligo sa dagat ngunit napasunod na ako kay lola na pumasok sa aming bahay.

I know she will get mad pero eto ang gusto ko. It boost my confidence sa tuwing makikita ko ang aking tattoo, it also reminds me na I can do everything kahit pa ang pumatay.

"Achi, hindi kita pinalaking sutil! Akala mo ba hindi ko alam na hindi ka pumapasok sa school mo, you even beat your classmates. Apo ano bang nangyayari sayo?!" Tuloy tuloy itong lumakad paakyat ng hagdan at ako naman ay nakasunod sa kanya.

"Ok, ok, I'm sorry" sabi ko na ikinahinto niya sa pag-akyat ng hangdan bumaling siya sa akin na may lungkot sa mata. I dont want her to cry kaya niyakap ko agad siya.

"Achi, nakikiusap ako sayo mag-aral ka. Wag ka nang gumawa ng kalokohan."

Umalis ako sa pagkakayakap at hinarap siya at hinawakan naman ang magkabilang balikat niya. "I will, I promise"

"You should be ready. Ilang taon na lang ang bibilangin ikaw na ang magpapalakad ng mga negosyo natin. Kaya mag-aral ka ng mabuti, pag aralan mo lahat ng tungkol sa negosyo" sabi nito na huminahon na.

Tumango lang ako at siya naman ay hinaplos ang basa kong buhok. "Kailangan mong maging responsable. Matanda na ako at hindi habang buhay kasama mo ako. Im hoping that someday someone will come to your life. And if thats happen matutuwa talaga ako. Kasi merong mag-aalaga sayo at magmamahal"

"Grandma matagal pa yan. For now let's enjoy the time na magkasama. I'm happy that you are here" sabi ko at mayamaya lamang ay ngumiti na siya.

****************

Mr. ACHI "Ang Simpatikong Suplado"Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora