Obsession (BxB) (Mpreg)(COMPLETE)

ch.3: meet the family

(A/N HELLO SAINYO PLEAS DON'T COPY MY STORY AND DON'T UPLOAD TO OTHER SITE AT KUNG MAY NAKITA KAYO NA NAG COPY NUNG STORY NA TO PLEAS CHAT ME AND INFORM ME.. THANK YOU)

Akiro pov

Sabado ngayon at kahapon hindi ko siya nakita kahit na anino niya..

Pero mas okay na yun.., humupa na din pala yung pamamaga nang pisngi ko kaya tinangal ko na yung bulak.

Nagpasya na akong tumayo at nag ayos na muna ako nang kama bago ako nag tungo nang c.r

~~{AFTER A FEW MOMENT}~~

Nandito na ako ngayon sa lamesa kumakain kasama yung xiever tahimik lang kami parehas.

Bakit ba kasi umuwi pa siya?

"After you eat.. fix your self we were going somewhere" biglang wika niya kaya napatigil ako sa pagkain at tinignan ko siya.

"Bakit kasama ako?" Takang tanong ko sa kaniya at nakita ko naman na tinignan niya ko nang masama.

"Because you're my wife and you need to meet my family too.." walang kabuhay buhay niyang sagot at bumalik na siya sa pagkain.

Hu? Family? Bakit? Pero ano yung tinawag niya sakin.. wife?

Putangina nakakawalang gana..

Tumigil ako sa pagkain at nilagad ko yung kutshara at tinidor sa plato at tumayo na ko.

"Aalis nako.." saad ko at umalis na ko mismo dun sa lugar na yun.

Putangina wife? Mukha ba kong babae sa paningin niya? Baka naman bulag siya? Tangina...

Umakyat na ko sa kwarto ko at naligo na ko para makapag handa na ako agad.

Nakakabadtrip bwiset...

~~{MEANWHILE}~~

Andito na kami sa isang mamahaling restaurant.. actually kanina pa kami parehas tahimik kahit nung nasa kotche kami tahimik lang. Halos bilang lang sa daliri ang pag uusap namin kanina.

Taimtim lang ang buong paligid namin at sobrang hinhin mag usap nang mga kamag anak niya na nakapalibot samin.

Grabe hindi ako sanay dito..

Nabibingi yung tenga ko sa katahimikan...

Paunti unti lang ang kain ko dahil kumain na din naman ako kanina..

"Iho.." bigla ako napa taas nang tingin nang marinig ko yun.

"How many grandchild, are you planning to give to us?" Wika nang matanda na nagpakuyom sa mga kamay ko.

Apo? Anak namin? Potangina..

"Wala pa po sa balak namin" magalang na sagot nang katabi ko.

Seryoso ba to? First time ko siya makitang gumalang dahil kahit yung mga matatandang maid namin sa bahay hindi niya ginagalang..

"What? How come, you still didn't plan that--?" bago pa man matapos nang matanda yung sasabihin niya biglang sumabat yung isang lalake na may pagkakahawig kay xiever at mukhang tatay niya to.

"Grandpa we discussed thise already right? He didn't take the ovary transplant yet.." sabi niya na nakpayuko sakin sa sobrang hiya.

Bakit kailangan nila pag usapan sa harap koto? Alam ba nilang labag sa loob ko yun at isang kahihiyan yun para sakin.

"Im sorry, i forgot.."wika nitong muli.

Pagkatapos nun tumahimik muli ang paligid kung hindi ako nagkakamali nang bilang halos 7 lang kami dito  may dalawang babae at the rest mga matatandang lalake na.

Ang onti naman nang pamilya niya? O sadyang ayaw lang umatend nang iba.

Kailan ba matatapos to? Nakakatamad na.. gusto ko nang magpahinga...

Alam kong wala pang isang oras kaming nandito pero gusto ko na talaga umuwi.

"RRRIIIINNNGGG!!" kaagad akong natigilan nang marinig ko yun at nangaling yun sa phone ng lalake na mukhang tatay ni xiever.

"I have to answer thise.." paalam niya at kaagad siyang umalis.

"I guess  we can go home now..." Wika nung isang babae at nag si tayuan na ang lahat ganun din kami.

"Grandpa, we need to go now" paalam niya sa matanda.

Seryoso ba to.. isa lang ang umalis.. umalis na lahat, pamilya ba talaga to?

Nang nakapag paalam na siya nauna na siyang lumabas at sumunod na lang ako.

Nakakalag taka bakit parang hindi pamilya ang turingan nila?

"Get in" wika niya bigla at ngayon ko lang narealize na nandito na pala kami sa tapat nang kotche.

Kaagad naman ako pumasok at sumunod naman siya.

Tahimik lang kami sa kotche.. nkakabinging katahimikan na naman ang namamayani.

Nakakapagtaka na ganun lang ang karami ang mga kamag anak niya.

Pero siguro mas mabuti na yun hindi tulad sakin sa sobrang dami namin nagkakagulo.

Pero akalain mo yun kahit na sobrang dami nang babae sa pamilya namin ako pa ang napili..

Wtf..

Ayoko man aminin pero naawa din ako sa kaniya dahil parang walang pake sa kaniya yung pamilya niya pero deserve niya yun dahil sa ugali niya.

Hay nako.. parang gusto ko na naman mag basketball.. kailangan ko nga pala mag focus sa speed ko.. alam ko din sa sarili ko na medyo bumagal ako tumakbo kahapon gawa nang pagsakit nang sikmura ko.

"RIIIINNNGGG!!"

"RRRIIIINNNGGG!!"

Kaagad ako napaupo nang maayos at hinanap ko kaagad yung phone ko sa bulsa ko.

At sinagot ko kaagad yung tawag.

"Hel---"

("Brad.. putangina mo nasan na yung hiniram mong ps5 ko..?!!") Sigaw niya sa kabilang linya.

Si gerald ba to?

"Gerald?" Takang tanong ko.

("Oo putangina akala koba ibabalik mo sakin ngayong sabado, kanina pa kita tinetext dika nag rereply!!") Sigaw niya ulit at halos ilayo ko na yung phone sa tenga ko dahil sa sigaw niya.

Putangina ano idadahilan ko?

"Ah sige bye" maikling sabi ko at ibaba kona sana nang marinig ko ulit siya.

("Tangina mo brad humanda ka sakin bukas kingina mo gumagawa ka na naman nang milagro") sigaw niya at pagtapos nun kusa niyang binaba yung tawag.

Buti naman.. sa totoo lang di kona matandaan kung saan ko nilagay yun.

Hahaha.. mayaman naman yung taong yun kaya bumili na lang siya ulit.

"Stop laughing by yourself.. and get out now we are already here.." bigla ako napatigil nang marinig ko siya mag salita.

Tinignan ko ang buong paligid ko at ngayon ko lang namalayan na nandito na pala kami.

Di ko na siya pinasadahan pa nang tingin at umalis na kaagad ako tulad nang dati derederetsyo lang ako papunta sa kwarto ko.

Hindi na din kasi ako kumakain kapag gabi dahil inaantok ako kaagad kaya nauuna akong matulog.

Nang makarating na ako aa kwarto kaagad akong nagpalit nang damit at nahiga sa kama ko.

Hay nako ilang araw na din akong naka tira dito sa bahay nato.

Haaayyyssss...

***