Obsession (BxB) (Mpreg)(COMPLETE)

ch.17

Akiro pov

"Babye.. keep safe on your way.." paalam ko siya at nag wave ako nang kamay sa kaniya at ganun din siya, ng maka alis na siya ay kaagad kong tinignan ang relo ko.

Halos 10 na nang gabi..

Tumalikod na ako pra lakarin ang dereksyon na tutunguhan ko para makasakay at maka uwi nang bahay ngunit nagtaka ako nang may biglang humarang na kotche dun.

kakatok palang sana ako nang kusang bumukas yung bintana nang kotche.

"Get in.." walang emosyon niyang utos.

"Bakit?" Tanong ko na naman at lalo akong na ngunot ng nuo nang samaan niya ko nang tingin.

Nag kibit balikat na lang ako at sumakay na lang din ako sa kotche katabi nang driver seat.

Nang maisara kona yung pintuan pina andar niya na ito at halos  paliparin niya na yung kotche sa bilis.

"Oy..!! Ano ba bagalan mo naman magmaneho dahil hindi pa ako handa mamatay.!! Di pa ko ready ma meet si san pedro" sigaw ko at halos tumalsik naman ako nang ihinto niya bigla yung kotche.

"Putanginang hayop naman.. gusto mo ba mama----!!"

"ARE YOU DATING WITH HER!!" Halos mapausog ako sa kinakaupuan ko nang marinig ko siyang sumigaw.

Diba dapat ako yung nagagalit? Ang dami niya na saking atraso pero bat siya yung nagagalit?

"Anong pake mo kung nakikipag date ako..??!" Ganti kong tanong sa kaniya at nakita ko naman siyang napahilamos yung kamy niya sa mukha niya.

"Parehas lang tayo na may kasamang babae kanina kaya anong prino---"

"The fuck... Are you accusing me.. that im dating with her??! She is just my freind.. and she is helpi-----"

"Wala akong pake kung kahit ano pa gawin niyo putangina saglit lang bakit parang ikaw yung nagagalit ha?!!!" Sabat ko sa kaniya at nagkuyom na ko nang kamao para pigilan ang sarili ko.

"Tangina una sa lahat wala tayong relasyon!! Kaya wag mo kong pakealaman pinapakitaan lang kita nang kabaitan pero hindi ibig sabihin nun may relasyon tayo..!! And the most reason why i am here..  its all because of our family contract... Thats all!!"

Pagkatapos ko sabihin lahat yun halos hingalin na ko.. putangina saglit lang kulang payon..

"At sino ba nagbigay na----"

"Enough.." mahinang bangit niya kaya naman tinignan ko siya at nakayuko siya at mahigpit ang hawak sa manebela.

Enough?? Tingin niya yun na yon?? Madami pa kong gustong sabihin.

"Napaka bossy mo talaga.. ganyan kaba talaga?!! Tiniis ko yung mga nakalipas na araw at pinilit kong makipag kasundo pe-----"

"I said ENOUGH.. YOU DON'T KNOW ANYTHING..!!" malakas niya muling sigaw at muli niyang pinaharurot yung sasakyan.

Tangina ba niya? Anong hindi ko alam? Tsk..

(MOMENT AGO)

Nang makarating kami sa tapat nang bahay niya nauna akong bumaba at hindi ko na siya hinintay pa at derederetsyo lang ako sa loob.

Nang makapasok ako sa loob wala na akong kahit na sinong naabutan..

Natutulog naba sila manang? Naglakad ako patungong hagdan at habang umaakyat ako nanlaki ang mata ko nang may humila sakin paakyat nang mabilis.

Tangina kailan pa siya nakasunod sakin?

Nang nasa hallway na kami nang second floor hihigitin kona sana pabalik yung kamay ko pero masyado syang malakas.. at hinila niya ko papunta sa way nang kwarto niya.

Putangina naman.. di ba siya napagod ngayong araw?? Puta gusto ko na magpahinga.

Padabog niyang binuksan ang pintuan at pumasok kami dun at padabog niya ulit isinara ito, sa pagkakataon na yun pumiglas na ako.

"Ano bang problema mo!?!" Malakas kong sigaw kaagad naman niya ko tinignan at tulad nang dati.. wala itong mga emosyon.

Tangina..

"My problem?? Do you really want to know what's my problem?? It was you.. you are my problem.." madiin niyang sagot na kaagad ikinakunot nang nuo ko, kaagad naman ako napahakbang paatras nang makita ko siyang humakbanh papalapit.

"Ako? Bakit?!" Takang tanong ko dito habangbpatuloy siya sa paglapit at patuloy naman ako sa paghakbang paatras.

"Because.. you.. don't know anything.. you're just an idiot.. stupid.. and dumb.. you're just an ingredients.. for your family...." Pagkatapos niya sabihin saktong nakadikit na ang likod ko sa pader at napansin kong tumigil na din siya sa paglapit.. dalawang hakbang lang ang pagitan namin.

Kaagad akong napakunot pa lalo nnag nuo nang sabihin niya lahat nang yun..

"Wag mong idamay ang pamilya ko.." seryosong banta ko sa kanya ngunit tinignan niya lang ako nang deretsyo sa mata ko at kaagad siya sakin lumapit.

Itinaas nita ang isa niyang kamay at isinandal yun sa pader at isa naman nitang kamaynat dunapo sa mukha ko.

"You are not belong to your family anymore cause you only belong to me.. you are mine.. o.n.l.y m.i.n.e.. do you understand?" Seryosong tanong niya habang nakatitig sakin at may halo yun nang pagbabanta.

Belong to him?pagkatapos nang isang linggo niyang hindi pagpapakita?? Gago ba siya??

"Ang lakas nang amats mo no? Pagkatapos moko ipatangal sa basketball club namin.. ikaw pa may ganang magalit? Pagkatapos mo hindi umuwi nang isang lingo.. bigla ka na lang susulpot sa kung saan tapos ngayon ginagawa mo kong laruan..??" Seryoso kong bangit at napalunok ako ng laway ko nang makita ko ang matalim niyang titig.

"At gusto ko lang ipaalala na hindi moko pagmamay ari.. lahat nang to ay isa lang sa mga naka lagay sa kontrata.. kaya wag ka masyadong madala sa mga ginagawa natin dahil lahat yun ay peke.. isang pagpapangap.. naiintindihan mo ba??" Balik kong tanong sa kaniya, sa pagkakataon na to.. seryoso kaming parehas na naka titig sa isat isa walang may balak pumikit o kumurap.

Kaagad naman ako napatingin sa kamay niya na nasa mukha ko dahil bumaba yun papunta sa leeg ko at naramdaman ko ang unti unti nitong paghigpit dito

"Then..? Do you really think i will let you go..? Even if you are in hell i will follow you no matter what.. do you understand??" Saad niya at lalo pang humigpit ang pag hawak nang kamay niya sa leeg ko, kaagad ko naman hinawakan ang kamay niya para pigilan siya sa ginagawa niya.

"Answer me.. you are mine.. right..??" Tanong niya at lalo pang humigpit ang kamay niya kaya naman pilit ko na itong inaalis sa buong makakaya ko ngunit masyado itong malakas

Putangina nararamdaman ko na din ang pagsikip namg paghinga ko dahil sa ginagawa niya.

"B-bitawan m-mo k-ko" utal kong saad ngunit parang wala siyang naririnig dahil patuloy niya lang hinihigpitan yun.

"Answere me.. first!" Saad niya ngunit tinikom ko ang bibig ko at ibinaba ko yung dalawa kong kamay ko na pumipigil sa kaniya kanina.

Kung papatayin niya man ako ngayon.. mas okay yun para di na ako mamomorblema.

Ilang sandali pa at napa pikit na ako sa sobrang sakit at wala na talaga akong malanghap na hangin.

Di ko maka hinga...

***