Obsession (BxB) (Mpreg)(COMPLETE)

ch 65:(B.P.2)

(A/N HELLO SAINYO PLEAS DON'T COPY MY STORY AND DON'T UPLOAD TO OTHER SITE AT KUNG MAY NAKITA KAYO NA NAG COPY NUNG STORY NA TO PLEAS CHAT ME AND INFORM ME.. THANK YOU)

Akiro pov

Naalimpungatan ako dahil may kung ano akong ibamg nararamdaman tila ba na alog yung inuupuan? Hu?

Nagdilat ako kaagad ng mata dahil sa pagtataka, at napagtanto ko na nasa loob nga ako ng sasakyan.

"Oh, you're finally awake now, want some fruit? Water?" Bungad na mga tanong sakin ng tatay ni xiever, na nasa tabi ng driver seat.

"San tayo pupunta?" Tanong ko sa kanya.

"I just going to accompany you to the place where the helicopter in." Sagot niya na kaagad ko kinakunot ng nuo.

"Hu?"

"Your husband is waiting for you in my private island so stop worrying, also i already ready your things so just sit back and relax" paliwanag pa nito kaya naman tumingin ako sa likuran ko at halos mapuno na yun ng mga maleta.

"Now i know, why he didn't wake you up, hahahaha because it's take a lot of effort  to wake you up, you slept almost 7 hours, it's already 12:08 a.m" natatawang sabi pa ng tatay ni xiever.

Teka ano ba ulit pangalan netong matandang to. Ramiro ba?

Hindi ko sure pero baka ayun nga.

"Ehem' nadala niyo ba yung phone ko?" Seryoso kong tanong dito at mukhang nagets naman niya kaagad ako kaya sumeryoso din ito ng mukha.

"I'm sorry here's your phone" kaagad niyang inabot sakin yung phone ko kaya kinuha ko yun sa kamay niya.

Huminga ako ng malalim bago ko kontakin ulit ang number niya sa phone ko.

Pag ito hindi na naman sumagot gigilitan ko na talaga siya sa leeg.

"Rrriiiinnggg"

"Rrrrriiinnnggg---"

Mabuti naman at sinagot niya.

("Hello?")

"Hu?" Balik kong tanong dahil boses babae.

("Oh it's you akiro, I'm sorry I thought it's my phone") rinig kong sabi niya.

Ah magkasama sila. Kaya pala. Kaya pala hindi niya masagot lahat ng tawag ko dahil magkasama na naman sila.

("Hello? Love I'm sorry")

"Love? Tanginamo" hindi ko na namalayan na ayun na pala ang lumabas sa bibig ko.

("Excuse me,")  hindi ko narinig ang sinabi niya pero mukhang may iba siyang kausap.

("Love? I'm sorry that i didn't wake you up. But i already --")

"Hu? Hakdog! Tanginamo!" Sigaw ko at halos mag kuyom na ko sa galit.

("I'm sorry")

"Sorry? Talaga? Alam mo bang sobrang alalang alala ako sayo?? Wala ba jang signal o kaya wifi  ha?? Mahirap bang mag text?!!"

("I'm sorry if I hurt your feelings but my phone is off that's why i didn't see you calli---")

"Ewan ko sayo 'hic' iniwan moko mag isa dun sa bahay, kung sayo ko kaya gawin yun! Bwiset!" sabat ko at hindi ko na nga napigilan umiyak.

Naiinis ako hindi dahil sa umalis siya ng walang paalam kundi sa sarili ko naiinis ako sa sarili ko dahil hindi ko masabi sa kanya na nagseselos ako

Nahihiya ako dahil ano bang laban ko dun? Babae yun at ako? Wala hindi ko din alam.