Obsession (BxB) (Mpreg)(COMPLETE)

ch.10: Tired

(A/N HELLO SAINYO PLEAS DON'T COPY MY STORY AND DON'T UPLOAD TO OTHER SITE AT KUNG MAY NAKITA KAYO NA NAG COPY NUNG STORY NA TO PLEAS CHAT ME AND INFORM ME.. THANK YOU)

Akiro pov

Umalis na kami dun sa ospital dahil ayoko dun pakiramdam ko may palaging naka masid sakin.

Ang dami ko sigurong stalker..

Nandito ako sa bahay nung xiever at mag isa lang ako dito sa kwarto ko.. nakakalakad naman na ako pero pa ika ika dahil medyo masakit pa din yung inoperahan sakin.

Sa totoo lang nagtataka na ako bakit wala pa din si xiever eh.. namatay na kaya yun?

Ang tagal ko na siyang di nakikita ahh.. di naman sa gusto ko siyang makita pero nag aalala din ako bilang tao.

Pero mas okay na din na wala siya nagagawa ko naman lahat nang gusto ko maliban ang gumala dahil hirap ako mag lakad at ayaw ko munang kontakun sila emman dahil ayokong malaman nila ang lagay ko.

"Knock"

"Knock"

"Knock"

"Bukas yung pinto!" Sigaw ko at dahan dahan nag bukas ang pinto at di ko inaasahan na makikita ko siya at halos kanina lang iniisip ko siya.

"Are you okay?" Biglang tanong niya at para bang may bago sa kaniya.

Maliban sa boses niyang parang pagod na pagod.. kitang kita sa mata niya na kulang ang tulog niya.

San kaya siya galing?

Nagtaka ako nang lumapit siya sakin at umupo siya sa kama konkung saan ako mapayapang naka upo din.

Lumapit siya sakin at nabigla ako nang yakapin niya ko.

Wow chansing to ahh..

"Alam kong gwapo ako pero wa---"

"Just let me sleep.." mahinang wika niya kaya nag kibit balikat na lang ako.

Alam niya na kaya? O baka di niya pa alam? Na naoperahan na ko.

Medyo naiinis ako at nakakaramdam ako nang galit sa loob ko pero wala akong magagawa kundi tangapin ang kapalaran.

Tinignan ko siya sa gilid ko at nakasiksik papa yung mukha niya sa bandang tagiliran ko habang ang kamay niya naman ay naka pulupot sakin.

May itshura naman pala si pareng xiever ehh.. kaso mas gwapo pa din ako..

Ano kayang pakiramdam magkaron nang kapatid? Masaya kaya?

Pero okay lang na wala akong kapatid buong buhay ko naman pinahalagahan ako nila lolo and great grandpa, at kapag busy naman sila mama pumupunta ako kayla titanat nakikipag laro ako kay amira.

Kaso halos mas lalaki pa siya gumalaw sakin nuon palang.

Hahahhaha naalala ko lagi ako umiiyak kasi nadadapa ako kapag hahabulin ko siya.

"Stop staring at me" bigla ako napa balik sa realidad nang marinig ko siya.

"Hu? Di kita tinitignan" saad ko sabay tingin sa malayo, naramdaman ko naman na lalong humigpit ang pagkakayakap niya.

Wala naman akong pakealam kahit na yakapin niya ko kasi normal lang yun sa lalake at di ako bakla para makaramdam nang kahit na ano sa ginagawa niya.

Pero sa loob nang isang buwan nasaan kaya siya? Binantayan niya din ba ko? O kaya naman binisita?

Shaka bakit parang pagod na pagod siya? Diba siya pinapatulog dun? O baka walang kama dun para matulugan?

Dahil sa katahimikan na bumabalot sa kwarto ko at medyo naiingit din akong matulog dahil parang ang himbing nang tulog niya, isinandal ko yung ulonko sa board nang kama at ipinikit ko yung mata ko.

zzzzzZzZzZZZ

______7:04 PM______

"Wake up.."

"Hey.. wake up you need to eat"

Unti unti kong minulat ang mata ko dahil sa ingay na naririnig ko at mga mahinang pagyugyog.

"Hu?" Takang tanong ko at dahan dahan akong umupo.

Sa pagkakaalala ko naka sandala ko matulog kanina ahh..

"Lets eat.. i bring your food.." sabi niya at nilagay niya sa harap ko yung mini table at dun niya nilapag yung tray na may pagkain na pang dalawang tao.

Nakakatamad grabe..

"Do you want me to fees you?" Tanong niya kaya naman tinignan ko siya.

Nag iba na naman yung aura niya at blooming na blooming yung mukha niya.

"Kaya ko kumain.." sagot ko at kinuha ko yung kutchara at nag umpisa na ko kumain.

"What happened after the transplant?" Bigla niyang tanong kaya naman napa tigil ako sa pagkain.

Bago pa man mapunta sa kung saan ang usapan namin gusto ko muna siya tanungin.

"Bakit.. bakit di mo man lang sinabi sakin na isasagawa pala kaagad yung transplant?" Kalmado kong tanong sa kaniya at nakita ko naman siyang natigilan at nagbago muli ang aura niya.

Bakit ang dali lang para sa kaniya mag bago nang mood?

"I don't have time.." maikling sagot niya kaya naman napa kunot ako nang nuo

"Wala kang time? Bat di mo na lang pinasabi kayla manong or manang..?" Tanong ko ulit sa kaniya.

"It doesn't matter that now.. the transplant is already done no---"

"Edi sana ikaw na lang nag paopera tutal alam mo diba? I have my own life too.." sabat ko bago pa siya matapos at ilang sandali nangibabaw ang katahimikan at tinignan niya ko.

Bakit pakiramdam ko may mali akong nasabi? Kapala nang mukha nang hayop na to magsapakan na lang kaya kami?

"Why? You want to meet that guy who accompany you last time?" Biglang tanong niya na nagpa kunot sakin nang nuo.

Accompany? Tinutukoy niya ba yung araw na sinakay ako ni felix sa kotche niya para ihatid sana ako sa bahay.

"The fuck are you saying? And that thing is doesn't matter to you becouse the only matter now is why didn't you tell me na gagawin na pala yung transplant..!" Inis kong saad at medyo napapasigaw na din ako sa inis.

"I tell you already i don't have time.." maikling sagot niya na lalong nagpainit nang ulo ko.

Huminga ako nang malalim at kahit masama ang loob ko nagsimula na akong kumain.

Nakakabingi ang katahimikan na bumanalot saming dalawa.

Bakit parang kasalanan ko? Hahaha gago ba siya? Shaka bakit ba siya nandito sa kwarto? Ang laki laki nang kwarto niya eh.. magpalit na lang kaya kami? Tsk.

Ilang minuto na ang lumilipas pero tahimik padin kami..

Umalis na lang kasi siya...

"RRRRIIIINNNGGG!!"

"RRRRIIINNNGGG!!!"

Napatingin ako kaagad sa kaniya nanag may marinig akong ingay na nagmumula sa kaniya.

Kaagad niya naman ipinatong sa lamesa yung plato niya at tumayo na muna siya at lumayo kaunti para sagutin yung tawag.

Mabuti naman..

"Are you sure?" Rinig ko na biglang sabi niya sa kausap niya sa telepono.

"Okay.. " sagot niya pa at nag lakad na siya muli papunta sakin.

Ang ikli naman nang pag uusap nila..

"We have to go so.. eat fast.." bigla niyang utos pero akmang magsasalita palang sana ako para kontrahin siya nang magsalita na siya.

"Don't ask anymore just it eat.." biglang sabi niya kaya naman kumain na lang ako.

Parang tanga...

***