[2] F*ck a Silver Lining - Tom Holland

Coffee

Jack Davies

Ze had terug gereageerd. Ik kon het niet geloven. Het is nu woensdag en ik zit met zenuwen achter m'n bureau. Het is bijna tijd voor mij om af te sluiten.
"Ik vind het vreselijk als er niemand wordt vermoord, want dan hebben wij niets te doen," gooit Tori er gefrustreerd uit. Chester en ik kijken haar verbaasd aan.
"Ik snap wat je bedoelt, maar het komt er een beetje grof uit," zegt Chester.
"En ik ben nog steeds bezig met al het papierwerk van de vorige moord die we hadden opgelost," zeg ik en kijk weer naar de klok.
"Wat ben jij toch zenuwachtig? Heb je een date dadelijk, of zo?" vraagt Chester.
"Soort van." Ze kijken me verbaasd aan.
"Jij? Een date? Hoe lang is het überhaupt geleden dat je seks hebt gehad?" vraag Tori en ik kijk haar geïrriteerd aan.
"Als je het zo graag wil weten, zes weken geleden." Het is vijf uur, ik kan m'n computer af gaan sluiten.
"Maar wie is de gelukkige?" vraagt Chester. Ik klik alle vensters weg die nog open staan.
"Het is niet echt een date, maar meer gezellig kletsen met een oude vriendin."
"Het is Pippa," concludeert Tori en kijkt me verafschuwend aan.
"Als wij nou mee gaan, dan kunnen we haar volgen en misschien komen we dan nog wat nieuws te weten," stelt Chester voor en ik schut meteen m'n hoofd.
"Ik heb haar beloofd dat het geen val zou zijn en zij neemt sowieso ook mensen mee die haar veilig moeten houden."
"Kom op, Jackie, we moeten meer bewijs verzamelen als we eindelijk die twee en heel hun clan achter de tralies willen hebben," zeurt Tori.
"Een andere keer, maar niet vandaag." Ik sluit m'n computer af en ik loop snel het gebouw uit.

We hebben afgesproken bij een cafeetje wat niet te ver weg van het politiebureau af zit. Ze is er zo te zien nog niet en ik ga op het terras zitten. Het is april en langzaam gaat het weer naar het warme weer toe. En van een hele dag op kantoor zitten wordt ik ook simpel, ik heb frisse lucht nodig. Een ober komt al naar me toegelopen en vraagt wat ik wil drinken.
"Ik wacht nog op iemand," is mijn antwoord en de ober loopt weer weg. Ik voel dat m'n handen alweer aan het zweten zijn en m'n hart slaat een slag sneller dan normaal. Al snel zie ik een dikke auto parkeren. Pippa stapt uit samen met Sam en Zoe. Ik had dus goed voorspelt dat ze iemand of meerderen zou meenemen. Ze ziet me zitten en komt met een kleine glimlach naar me toegelopen. Ik ga staan en geef haar een knuffel zodra ze er is. Sam en Zoe zijn aan een ander tafeltje gaan zitten.
"Hoe is het?" vraag ik beleefd.
"Redelijk, een beetje ruzie thuis omdat ik nu hier ben." Dus ze zijn niet zo'n power koppel als dat wij allemaal denken? "En hoe is het met jou?"
"Het is rustig. Ik heb op het werk nu niet veel te doen. M'n collega grapte toen net nog dat ze het vreselijk vindt als er niemand vermoord wordt." Ze kijkt me verbaasd aan.
"Jij hebt een rare collega. Maar je weet nooit waar je een lichaam tegen kunt komen, spontaan." Ik zie dat ze meteen spijt heeft van haar opmerking.
"Ik heb inderdaad al rare dingen voorbij zien komen."

De ober komt weer langs en hij kijkt meteen zijn ogen uit als hij ziet op wie ik heb zitten wachten. We bestellen allebei koffie, zoals afgesproken.
"Dus, wat heb je allemaal gedaan sinds de middelbare school?" vraag ik aan Pippa.
"Ik denk dat jij dat wel weet. Maar laten we even net doen alsof we niet de banen hebben die we hebben." Het is waar, ik weet het meeste van wat ze allemaal heeft gedaan al. Ik knik instemmend. "Nou, na de middelbare ben ik event studies gaan doen en kreeg ik na de studie meteen een baan aangeboden bij de school waar ik afgestuurd was. Ook was ik toen huismoeder en moest ik voor tien studenten zorgen. Maar nadat ik met Tom een relatie kreeg, ben ik meer de zaken kant op gegaan. Toch doe ik nog steeds veel events plannen, maar men kan mij inhuren wanneer ze willen." Juist, dat wist ik al, maar ik doe net alsof ik het niet weet.
"Ja, dat is nogal wat. Ik ging na de middelbare naar de detective school en zat eerst nog op het politie bureau in Essex, maar een jaar geleden ben ik overgeplaatst naar Londen."
"Ja, waarom was dat?" vraagt ze nieuwsgierig.
"Er was een opening en politie commissaris Clarke dacht dat ik wel geschikt was voor deze stad." Ze humt instemmend.
"En qua liefde?" vraagt ze op het moment dat de ober aankomt met onze koffie. We bedanken hem en hij blijft ons raar aankijken.
"Ik heb geen serieuze relatie meer gehad, sinds..." en verder hoef ik niets te zeggen, want ze snapt het al. Ze knikt en begint met haar koffie beker te spelen.
"Ik weet dat ik een complete idioot ben geweest en dat je alle recht hebt om mij te haten. Het kan best zijn dat ik bang was voor alles wat ik voelde en dat ik daar nog niet klaar voor was. Maar ik had je nooit zomaar moeten laten vallen. Ik heb er ontzettende spijt van." Ze blijft naar haar beker kijken en kijkt me niet aan.
"Dankzij jou ben ik deze persoon geworden. De vrouw waarvan haar vriend denkt dat ze niet trouw is, omdat ze een reputatie heeft." Wow, wacht, wat? Tom denkt dat ze vreemd gaat? Ik kijk haar medelevend aan. "Dankzij jou heb ik die reputatie gekregen, omdat ik probeerde over je heen te komen. Mijn ouders verafschuwde me, omdat ik totaal veranderd was." Ze is stil en ik voel me zo schuldig. Ik had nooit nagedacht over de gevolgen. "Waarom was je überhaupt verliefd geworden op mij?" Nu kijkt ze me wel aan.
"Je was gewoon jezelf. Het leek alsof het je niet boeide wat andere mensen van je vonden. En je gaf oprecht om mensen. Je was een eerlijk, oprecht, open meisjes." Ze kijkt me doordringend aan.
"Waarom praat je in de verleden tijd?" M'n ogen worden lichtelijk groot. Het was me niet eens opgevallen dat ik dat deed.
"Omdat ik vrees dat je dankzij mij te veel bent veranderd." Ze pakt haar pakje sigaretten erbij en haalt er eentje uit.
"Dit is ook jouw schuld," zegt ze terwijl ze de sigaret aansteekt. Ik rol lichtelijk met m'n ogen en besluit er zelf ook eentje aan te steken.
"Je had kunnen stoppen."
"Jij ook," kaatst ze meteen weer terug.