[2] F*ck a Silver Lining - Tom Holland

United

Jack Davies

Samen met Colin rij ik terug naar ons appartement. Het is een fijn gevoel dat ik niet meer alleen in het appartement hoef te zijn. Colin zit stil naast me en kijkt door de autoramen naar buiten.
"Wat is er?" vraag ik dan uiteindelijk. "Ben je niet blij dat alles weer redelijk terug gaat naar normaal?" Colin zucht diep en kijkt dan mijn kant op.
"Het klinkt misschien heel raar, maar ik ga het missen."
"Dat klinkt inderdaad raar," onderbreek ik hem. "Je kon letterlijk geen kant op."
"Maar ik kon meteen ingrijpen zodra ik merkte dat iemand mentale ondersteuning nodig had. Nu moet ik alles gaan inplannen en maar hopen dat ik op tijd handel." Ik knik begrijpend.
"Krijg ik ook mijn eigen sessie?" vraag ik met een kleine glimlach op mijn gezicht. Colin kijkt me niet begrijpend aan. "Jij bent nu de psycholoog van de Holland-Wilson clan. Laatste keer dat ik heb gecheckt, maak ik daar ook deel van uit."
"Jij blijft doorgaan met voor hen te werken?" vraagt Colin verbaasd.
"Ik ga het er nog uitgebreid met Pippa overhebben, maar ik denk dat als ik nu niets meer ga doen, dat dat niet goed overkomt."
"Oftewel, je hebt zelf in gezien dat je geen andere keus hebt," concludeert Colin en ik knik.
"Maar dat allemaal terzijde, ik ben ontzettend blij dat ik niet meer alleen ben in ons appartement," zeg ik en kijk even kort naar Colin.
"Het voelt alleen nog niet als ons appartement. We zaten er net in en toen kon ik al gaan onderduiken," geeft Colin eerlijk toe. Ik parkeer de auto voor het appartementencomplex en we stappen uit.
"Komt vanzelf wel," zeg ik zodra we naar binnen lopen met de tassen.

Ik doe de deur open en ik zie al meteen een grote banner hangen met 'Welkom thuis, Colin!'. Daaronder zie ik onze vrienden staan. Colin krijgt meteen een grote glimlach op zijn gezicht als hij het ook doorkrijgt.
"Heb jij dit geregeld?" vraagt hij meteen aan mij. Ik schut mijn hoofd.
"Charlie kwam ermee," zeg ik.
"Vind je het leuk?" vraagt Alice voorzichtig.
"Ik vind het geweldig. Dank jullie wel," zegt Colin en loopt naar onze vrienden toe. Ik leg zijn tassen op zijn slaapkamer en ga dan bij de rest zitten. Ik kijk even rond en merk dat ik nu Noëlla wel erg mis. Ze was misschien niet altijd de vrolijkste, maar ik kon het zo goed met haar vinden. Ik beschouwde haar echt als mijn beste vriendin. Ik probeer een glimlach voor te houden voor de rest, maar Colin heeft me meteen alweer door. Hij kijkt me medelevend aan.

"Maar vertel hoe was het om bij MI6 te zijn?" vraagt Ezra op een gegeven moment aan mij. Iedereen kijkt me meteen vragend aan.
"Het was net zo apart als bij Interpol. Je merkt wel dat ze heel erg strikt zijn met alles. En beide organisaties waren niet heel blij dat we het voor elkaar hebben gekregen dat de Holland-Wilson clan weer volledig vrijgesproken is."
"Kan ik ergens wel begrijpen," beaamt Isla.
"Maar ze waren wel blij dat wij hadden uitgevogeld dat Bennett en Oshiro niet deugde."
"Zijn die nu al opgepakt?" vraagt Charlie.
"Nee, voor zover ik weet nog niet. Ik denk dat het wel uitgelekt is dat ze gezocht worden. De Ieren waren ons nogal op de voet aan volgen."
"Worden die nu ook opgepakt? De Ieren?" vraagt Ezra.
"Als het goed is wel, maar dan alleen maar vanwege het samenwerken met Bennett en Oshiro en vanwege het incident op de school." Iedereen is meteen stil zodra ik dat zeg.
"Hebben jullie het al verwerkt?" vraagt Colin en iedereen schut hun hoofd. Ik zie dat Alice moeite moet doen om niet weer te gaan huilen.
"Jij was er niet om ons er doorheen te slepen," zegt Charlie.
"Jij zal er nooit meer voor onze trauma's zijn," zegt Isla dan ineens. Colin zijn ogen worden groot en hij kijkt haar verbaasd aan.
"Ik zal er altijd zijn voor jullie. Ongeacht wat. Jullie zijn mijn vrienden," zegt Colin meteen.
"Alleen als jouw bazen het goed vinden," spuugt Isla naar hem. Colin wil wat gaan zeggen, maar ik ben hem voor: "Ik snap dat sommige van jullie het niet eens zullen zijn met bepaalde keuzes die wij maken. Ik ben het soms ook niet eens met de keuzes die ik maak, maar dit is nu ons leven. En om heel eerlijk te zijn, ik vertrouw Pippa."
"Ja, natuurlijk vertrouw jij haar. Ze is jouw ex," zegt Isla.
"Ik vertrouw haar ook," zegt Charlie dan uit het niets. Isla kijkt haar vriend verbaasd aan.
"Hoe kun je dat zeggen?" vraagt Isla vol ongeloof. "En hoe heb jij haar kunnen helpen?" Ze richt zich tot mij.
"Vergeet niet dat jij ook hebt geholpen tijdens de bruiloft," zegt Alice.
"Ja, en dat is niet mijn beste moment geweest, nu ik er op terug kijk," zegt Isla.
"Laten we het maar over iets anders gaan hebben," oppert Ezra. "Wat zullen we eten?"
"Ik ga naar huis," zegt Isla en staat op en kijkt Charlie afwachtend aan.
"Ik blijf liever nog even," zegt Charlie en zonder nog iets te zeggen verlaat Isla ons appartement.