[2] F*ck a Silver Lining - Tom Holland

Marriage

Jack Davies

Al heel vroeg heb ik afgesproken met de Interpolagenten. We zitten op hun kantoor en er staan heel veel agenten bij. Niet alleen van Interpol, maar ook collega's van mij.
"Heel fijn dat jullie al zo vroeg hier wilde zijn. Vandaag is de dag waar jullie het meest naar uit hebben gekeken. Vandaag eindigen we het criminele leven in Londen," begint Bennett en vele beginnen te joelen. Ik zit er een beetje levenloos bij. Ik weet nog steeds hoe ik me moet voelen.
"Dankzij detective Davies hebben we genoeg bewijs binnen gekregen om eindelijk iedereen van de Holland-Wilson clan op te pakken. We doen dit vandaag, aangezien er een bruiloft plaats vindt en bijna iedereen op de lijst is ook uitgenodigd. Ik zal de invasie leiden. Davies zal het signaal geven wanneer het best is om binnen te stormen." Oshiro kijkt mij even aan en ik knik.
"Ondertussen ga ik naar het politie bureau om commissaris Clarke op te pakken. Zij werkt samen met de Holland-Wilson clan en nu hebben we bewijs," zegt Bennett.
"Hoe weet u zo zeker dat ze niet op de bruiloft is, aangezien haar dochter wel aanwezig zal zijn?" vraag ik, terwijl ik ook de gastenlijst heb overgekeken en ze stond daar niet op, maar iedereen mocht een plus één meenemen.
"Ook dit ga jij voor ons bevestigen en we hebben ook iemand bij het politie bureau staan die mij een seintje geeft als hij de commissaris ziet," zegt Bennett. Ik knik.

Na de vergadering was ik weer terug naar huis gegaan. Ik moet perse van Colin een pak aan. We komen aan bij het pand waar de bruiloft plaats gaat vinden. Ik voel heel mijn lichaam shaken. Ik ben een puinhoop. Colin heeft het ook door en verlaat mijn zijde niet. We laten weten bij de mensen die buiten zitten dat we er zijn. We moeten ook onze identiteitskaart laten zien ter bevestiging dat wij het echt zijn. Bij de ingang van het pand zie ik dat Skye aan het struggelen is om binnen te komen. De drempel is te hoog. Ik loop meteen naar haar toe.
"Hier, laat me je helpen," zeg ik en help haar de drempel over. Zodra we binnen zijn kijkt ze me dankbaar aan.
"Dank je, Jack," bedankt ze me.
"Geen dank, maar waar is Harry? Komt hij niet samen met jou aan?" vraag ik verbaasd.
"Nee, hij is een bruidsjonker. Dus mijn moeder heeft me afgezet en is daarna doorgereden naar haar werk. Ik had alleen niet verwacht dat er zo'n hoge drempel zou zijn."
"Als je nog ergens hulp bij nodig hebt en ik ben in de buurt, gewoon mijn naam roepen," zeg ik en ze kijkt me met een glimlach aan.
"Zal ik zeker doen," zegt ze en rijdt weg.
"Je hebt een te goed hart," zegt Colin meteen.
"Zij heeft niets verkeerds gedaan," zeg ik zacht.
"Weet ik, maar toch. Je zou het ook bij iemand doen waarvan je wel weet dat ie iets verkeerds heeft gedaan."

We lopen naar de tuin die aan het gebouw zit. Vele stoelen staan uitgestald en er is een wit altaartje dat aangekleed is met roze en rode rozen. Colin en ik willen een plekje gaan uitzoeken als ik zie dat de ouders van Pippa mij in hun vizier krijgen.
"Colin, wat je ook van plan bent om te doen, blijf alsjeblieft bij me," zeg ik zacht tegen hem en hij heeft ook al snel door dat er mensen op ons komen afgelopen.
"Altijd," zegt hij snel voordat Pippa's ouders bij ons zijn.
"Jack, dat is lang geleden," probeert Marnie, de moeder van Pippa, aardig te zeggen, maar er is een ijzige ondertoon.
"Ja, inderdaad. De laatste keer dat we elkaar hebben gezien is zo'n tien jaar geleden," probeer ik te zeggen met een glimlach op m'n gezicht. Maar ik weet heel goed dat ik hun dochter veel pijn heb gedaan en daar zijn ze zo te merken nog steeds boos over.
"En hoe is het nu met jou? Heb je alweer een nieuwe relatie?" vraagt Marnie.
"Het gaat redelijk goed en nee, ik heb nog geen nieuwe relatie," beantwoord ik.
"En wie is dit dan?" vraagt Josh, de vader van Pippa, en doelt op Colin.
"Ik ben Colin. Jacks huisgenoot," stelt Colin zichzelf voor.
"Oh, dan ben je ook Pippa's psycholoog," merkt Marnie meteen op.
"Ja, klopt."
"Ik ben zo blij dat ze naar een psycholoog gaat. Ik merk ook echt dat het beter met haar gaat," zegt Josh.
"Ik kan zeggen dat het inderdaad beter gaat met Pippa en we hebben veel van haar trauma's al een plekje kunnen geven," zegt Colin en kijkt mij aan. Ik rol lichtelijk met mijn ogen. Ik weet dat ik er voor heb gezorgd dat Pippa een aantal trauma's heeft gekregen.
"Dat is goed om te horen. Het was fijn om je weer te zien, Jack, en het was fijn om je te ontmoeten, Colin," zegt Marnie en ze lopen weer weg.
"Dat was ongemakkelijk," zeg ik meteen en Colin knikt instemmend.