[2] F*ck a Silver Lining - Tom Holland

Vigorous

Jack Davies

Ik dacht dat ik voorgoed van hen af was, maar helaas.
"Wat hebben we hier," hoor ik Oshiro al zeggen als ze ons bijna hebben bereikt. Ze blijven toch nog op een afstandje staan. "Ik dacht dat jullie in de gevangenis moesten zitten."
"Ik dacht precies hetzelfde," gooi ik eruit. Oshiro begint te lachen.
"Dacht je nu echt dat je zo snel van ons af kon zijn. Wij hadden wel door wat jij van plan was en dat je daar gewoon mee door bent gegaan. Ik wist niet dat je nog zoveel om die vieze bitch geeft," zegt Oshiro. Ik zie dat Pippa meteen Tom moet tegenhouden.
"Maar wat komen jullie hier doen? Jullie weten dat jullie gearresteerd kunnen worden," zegt commissaris Clarke.
"Oh, dat weten we. Maar toch wilde we jullie zien," zegt Bennett.
"Waarom?" vraagt Pippa. "Wat hebben wij ooit gedaan, waarom jullie ons zo haten?"
"Dat weten jullie best. Jij en je zogenaamde man nemen bijna onze handel over in Azië met jullie drugs en wapens. Dat is ons gebied," zegt Oshiro. Ik hoor Tom zachtjes lachen. "Wat valt er te lachen, Holland?"
"Als dat het geval is, dan weten we wat Aziaten liever willen," zegt Tom.
"Oh, alsof jij zo goed weet wat Londenaren willen," gooit O'Sullivan eruit.
"Ja, jou niet," zegt Tom en Pippa knikt instemmend.
"Wij willen ons gebied terug," zegt O'Sullivan en doelt op hem en de Ieren.
"Er is hier geen plek meer voor jou, misschien als je wat meer coöperatief was geweest," zegt Tom. O'Sullivan balt zijn vuist en wil met zijn hand naar zijn geweer gaan, maar Bennett houdt hem tegen.
"Misschien kunnen we tot een overeenstemming komen," begint Bennett.
"Nooit," hij wordt meteen onderbroken door Pippa. Ik kijk haar verbaasd aan. "Jullie denken dat het verstandig is om mijn ex als mol te gebruiken. Dat laat zien dat jullie geen goede leiderschap en mensen kennis hebben."
"Dan niet. Dan geven jullie ons geen andere keuzen. Als jullie niet tot een overeenstemming willen komen en jullie ook niet in de gevangenis blijven zitten, dan moeten we jullie maar doden," zegt Oshiro en voor ik het weet heeft hij zijn pistool erbij gepakt.

Ik hoor een knal en zie dan een kogel op mij afkomen. Het gaat allemaal veel te snel, voor ik mijn eigen voeten kan bewegen, word ik al aan de kant geduwd. Ik kom op de grond terecht en naast mij valt Tori neer. Een kogel is in haar borstkas terecht gekomen. Ze begint bloed op te hoesten. Pippa en Tom zijn meteen naar Harrison en Joel toegerend die al klaar staan met wapens. Freddie en Chester proberen mij mee te slepen, maar ik kan niet bewegen. Het enige wat ik kan doen is vol ongeloof naar Tori kijken. Ze is opgehouden met hoesten en ik zie haar laatste adem die zie uitblaast.
"Davies, we moeten hier weg," zegt Clarke als ik doorkrijg dat er meerdere schoten te horen zijn. Ze worden afgevuurd van beide kanten. Clarke heeft ondertussen het dienstwapen van Tori's levenloze lichaam afgehaald en begint terug te schieten. Ik pak ook mijn wapen erbij en begin terug te schieten. Ik kom terecht bij Pippa en ze kijkt me volmedeleven aan.
"Het spijt me zo," zegt ze. Ik knik en kan niet praten, want er zit een brok in de weg. Ik probeer me te focussen op de Interpolagenten en de Ieren. Ik schiet een aantal keer en zie dat ik er een paar heb geraakt. Ik zak weer terug achter de auto en probeer de opkomende tranen weg te knipperen.
"Hé, we zijn nog niet klaar. Kom op, Jack," zegt Pippa die het doorheeft en komt naast me zitten.
"Het heeft geen nut," hoor ik Tom zeggen. "Laat hem maar even." Pippa knikt en ik hoor haar dan een paar keer schieten.

Het gaat allemaal door elkaar heen en ik word langzaam terug gezogen naar november 2020. De kogels gingen toen ook langs me heen en ik kon niets anders doen dan stil zitten wachten tot het over was. Ik laat mijn blik afgeleiden naar Tori's lichaam. Haar ogen lijken me aan te staren, net zoals toen de ogen van mijn zus me aanstaarde. Ik voel langzaam dat ik sneller begin te ademhalen.
"Pip, hij krijgt een paniekaanval," hoor ik Tom tegen Pippa zeggen. Ze legt meteen haar wapen neer en pakt mijn hoofd vast. Ze dwingt me om haar aan te kijken terwijl mijn ademhaling steeds sneller gaat.
"Rustig ademen, Jack. Rusting in... en uit," commandeert ze me. Ik probeer te focussen, maar de schoten die ik blijf horen halen me steeds uit mijn concentratie. Pippa laat mijn gezicht los als ze door heeft dat het niet lukt. Ze kijkt hulpeloos naar Tom en hij kijkt even naar Harrison en Joel. Ondertussen heb ik het gevoel dat ik geen adem meer kan halen en ik voel mijn wangen langzaam nat worden van de tranen.
"Dit is toch de auto met het automatische wapen?" vraagt Tom aan Harrison en meer hoeft hij niet te zeggen. Harrison kruipt meteen de auto in. Pippa is weer gaan staan en Tom zit nu bij me. Hij pakt mijn handen vast en drukt ze hard tegen mijn oren aan. Hij kijkt omhoog naar Harrison en dan richt hij zijn aandacht weer op mij. Dankzij mijn en zijn handen die op mijn oren zitten, is het al iets rustiger geworden.
"Volg mij," hoor ik Tom zeggen, heel zacht. Ik kijk hem aan en hij begint rustig in en uit te ademen. Ik volg zijn beweging. In door de neus, een paar seconde vasthouden en dan weer uit door de mond. Ik voel me langzaam weer kalmeren. Tom laat mijn handen los en ik kijk hem dankbaar aan.